Übersetzungen für „orzeczeniem“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

orzeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [oʒetʃeɲe] SUBST nt

1. orzeczenie (opinia):

orzeczenie

Gutachten nt

orzeczenie lekarskie

[ärztlicher] Befund m

wydać orzeczenie

ein Gutachten abgeben

2. orzeczenie (decyzja):

orzeczenie

Bescheid m

orzeczenie

Entscheidung f

3. orzeczenie JUR:

orzeczenie

Spruch m

orzeczenie

[Gerichts]entscheidung f

orzeczenie o kosztach

Kostenentscheidung f

orzeczenie sądowe

Gerichtsentscheid m

orzeczenie w sprawie istotnego zapytania prawnego

Rechtsentscheid m

4. orzeczenie LING:

orzeczenie

Prädikat nt

orzeczenie

Satzaussage f

orzeczenie czasownikowe

verbales Prädikat

orzeczenie imienne

nominales [o. substantivisches] Prädikat

orzeczenie proste/złożone

einteiliges [o. einfaches] /mehrteiliges [o. zusammengesetztes] Prädikat nt

orzeczenie rozwinięte/nierozwinięte

finites/infinites Prädikat nt

urzeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [uʒetʃeɲe] SUBST nt geh (oczarowanie)

urzeczenie

Verzauberung f

urzeczenie

Bezauberung f

urzeczenie pięknem

Verzauberung durch die Schönheit

przeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [pʃetʃeɲe] SUBST nt LING

przeczenie

Negation f

złorzeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [zwoʒetʃeɲe] SUBST nt geh

złorzeczenie

Fluch m

złorzeczenie

Verwünschung f

orzecznik <Gen ‑a, Pl ‑i> [oʒetʃɲik] SUBST m LING

orzecznik

Prädikativ[um] nt

orzecznik przymiotnikowy

adjektivisches Prädikativ[um]

orzecznik rzeczownikowy

Prädikatsnomen nt

wyrzeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [vɨʒetʃeɲe] SUBST nt geh

wyrzeczenie

Entsagung f geh

wyrzeczenie

Opfer nt

wyrzeczenie się czegoś

Verzicht m auf etw

Czeczeniec <Gen Czeczeńca, Pl Czeczeńcy> [tʃetʃeɲets] SUBST m

Czeczeniec → Czeczen

Siehe auch: Czeczen

Czeczen(ka) <Gen ‑a, Pl ‑i> [tʃetʃen] SUBST m(f)

Czeczen(ka)

Tschetschene(Tschetschenin) m (f)

zaprzeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [zapʃetʃeɲe] SUBST nt

1. zaprzeczenie geh (zanegowanie):

zaprzeczenie

Verneinung f

zaprzeczenie

Negation f

2. zaprzeczenie JUR:

zaprzeczenie

Anfechtung f

zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa

Anfechtung der Ehelichkeit eines Kindes

3. zaprzeczenie (przeciwieństwo):

zaprzeczenie

Gegensatz m

zaprzeczenie

Widerspruch m

jego słowa były zaprzeczeniem jego czynów

seine Worte ntpl standen im Widerspruch zu seinen Taten

zrzeczenie się <Gen ‑ia się, kein Pl > [zʒetʃeɲe ɕe] SUBST nt JUR

zrzeczenie się

Abandonnierung f

zrzeczenie się ładunku

Abandonnierung des Frachtgutes

zrzeczenie się spadku

Ausschlagung f der Erbschaft

orzęsienie <Gen ‑ia, kein Pl > [oʒej̃ɕeɲe] SUBST nt

1. orzęsienie BOT:

orzęsienie

Bewimperung f

orzęsienie

Behaarung f

2. orzęsienie ZOOL:

orzęsienie

Bewimperung f

orzęsienie

Begeißelung f

typy orzęsienia bakterii

Begeißelungstypen mpl von Bakterien

narzeczeni [naʒetʃeɲi] SUBST

narzeczeni Pl < Gen Pl ‑czonych> adj. Dekl.:

narzeczeni

Verlobten Pl

narzeczeni

Brautpaar nt

Czeczenia <Gen ‑ii, kein Pl > [tʃetʃeɲa] SUBST f

Czeczenia

Tschetschenien nt

leczenie <Gen ‑ia, kein Pl > [letʃeɲe] SUBST nt

leczenie

[Heil]behandlung f

leczenie

Therapie f

leczenie przyczynowe/objawowe/zachowawcze

kausale/symptomatische/konservative Behandlung

przyrzeczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [pʃɨʒetʃeɲe] SUBST nt

przyrzeczenie

Versprechen nt

przyrzeczenie

Versprechung f

przyrzeczenie

Zusage f

przyrzeczenie pokrycia szkody

Deckungszusage f

orzecznictwo <Gen ‑wa, kein Pl > [oʒetʃɲitstfo] SUBST nt

1. orzecznictwo JUR:

orzecznictwo

Rechtsprechung f

orzecznictwo sądowe

Rechtsprechung f

przegląd orzecznictwa w sprawach podatkowych

Übersicht f über die Steuerrechtsprechung

2. orzecznictwo geschr:

orzecznictwo

Begutachtung f

orzecznikowy [oʒetʃɲikovɨ] ADJ LING

orzecznikowy

prädikativ

zdanie orzecznikowe

Prädikativsatz m