Übersetzungen für „poesi“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

podest <Gen ‑u, Pl ‑y> [podest] SUBST m

1. podest (między schodami):

podest

Treppenabsatz m

2. podest (dla mówcy):

podest

Podium nt

podest

Podest nt

poeta (-tka) <Gen ‑ty, Pl ‑eci> [poeta] SUBST m (f) dekl jak f w lp

poeta (-tka)

Dichter(in) m (f)

Wendungen:

poeta z bożej łaski

ein Dichter, dass Gott erbarme

Polesie <Gen ‑ia, kein Pl > [poleɕe] SUBST nt

Polesie

Polesien nt (Region im Grenzgebiet von Weißrussland, der Ukraine und Polen)

mieszkać na Polesiu

in Polesien wohnen

podsiać [potɕatɕ]

podsiać perf od podsiewać

Siehe auch: podsiewać

podsiewać <‑wa; Imperf ‑waj; perf podsiać> [potɕevatɕ] VERB trans LANDW

podsiewać

nachsäen

podsiew <Gen ‑u, Pl ‑y> [potɕef] SUBST m LANDW

podsiew

Nachsaat f

I . podusić <‑si; Imperf ‑uś> [poduɕitɕ] VERB trans perf

1. podusić ugs (zabić):

podusić

erwürgen

podusić kurczęta

Hühnchen erwürgen

2. podusić GASTRO (pogotować):

podusić

dünsten

podusić warzywa na patelni

Gemüse in der Pfanne dünsten

II . podusić <‑si; Imperf ‑uś> [poduɕitɕ] VERB refl perf

1. podusić ugs (ulec uduszeniu):

podusić

ersticken

podusimy się w tym żarze

wir ersticken in dieser Hitze

2. podusić GASTRO (pogotować się):

podusić

gedünstet [o. gedämpft] werden

pogasić [pogaɕitɕ]

pogasić perf od gasić

Siehe auch: gasić

gasić <gasi; Imperf gaś> [gaɕitɕ] VERB trans

1. gasić < perf z‑> <[lub po‑]> (powodować gaśnięcie):

gasić ogień, pożar

löschen

gasić papierosa, świecę

ausmachen

2. gasić < perf z‑> <[lub po‑]> (wyłączać):

gasić światło, radio

ausschalten

gasić światło, radio

ausmachen

gasić silnik

ausschalten

gasić silnik

abstellen

3. gasić (lasować):

gasić wapno

löschen

4. gasić < perf z‑> übtr (tłumić, osłabiać):

gasić dobry humor, zapał

dämpfen

5. gasić < perf u‑> übtr (zaspokajać):

gasić pragnienie

den Durst löschen [o. stillen]

6. gasić übtr (przewyższać):

gasić

übertreffen

gasić

in den Schatten stellen

gasił wszystkich znajomością rzeczy

mit seiner Sachkenntnis stellte er alle in den Schatten übtr

7. gasić < perf z‑> übtr ugs (zbijać z tropu):

gasić

aus dem Konzept bringen

zupełnie mnie zgasił

er hat mich völlig aus dem Konzept gebracht

I . ponosić <‑si; perf ponieść> [ponoɕitɕ] VERB trans

1. ponosić (odpowiadać):

ponosić koszty, odpowiedzialność, ryzyko

tragen

ponosić stratę, szkodę

erleiden

ponosić stratę, szkodę

davontragen

musisz ponieść konsekwencje swoich czynów

du musst die Konsequenzen deiner Taten tragen

2. ponosić (doznawać):

ponosić porażkę

erleiden

3. ponosić (opanowywać):

ktoś daje się ponieść emocjom

jd lässt sich Akk von seinen Gefühlen hinreißen

Wendungen:

iść, gdzie oczy poniosą

gehen, wohin die Füße mpl einen tragen

II . ponosić <‑si; perf ponieść> [ponoɕitɕ] VERB unpers (wzburzyć)

poniosło go

er war außer sich

poezja <Gen ‑ji, Pl ‑je> [poezja] SUBST f

1. poezja (twórczość poetycka):

poezja

Dichtkunst f

2. poezja (wiersze):

poezja

Poesie f geh

poezja

Dichtung f

3. poezja geh (romantyczny urok):

poezja krajobrazu

die Poesie f einer Landschaft geh

4. poezja (wykwintność):

ta pieczeń to poezja

der Braten m ist ein Gedicht nt

poemat <Gen ‑u, Pl ‑y> [poemat] SUBST m

1. poemat LIT:

poemat

Poem nt

2. poemat MUS:

poemat symfoniczny

sinfonische Dichtung f

poemacik <Gen ‑u, Pl ‑i> [poematɕik] SUBST m

poemacik Dim od poemat

poemacik

kleines Gedicht nt

Siehe auch: poemat

poemat <Gen ‑u, Pl ‑y> [poemat] SUBST m

1. poemat LIT:

poemat

Poem nt

2. poemat MUS:

poemat symfoniczny

sinfonische Dichtung f

poetycki [poetɨtski] ADJ geh

poetycki

dichterisch

powieść poetycka

poetischer Roman m

wieczór poetycki

Lyrikabend m

I . posiać <‑eje> [poɕatɕ]

posiać perf od siać

II . posiać <‑eje> [poɕatɕ] VERB trans perf ugs (zgubić)

posiać rękawiczki, torebkę

verschlampen abw ugs

Siehe auch: siać

I . siać <sieje; Imperf siej> [ɕatɕ] VERB trans

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą sprichw

die Dummen mpl werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę sprichw

wer Wind sät, wird Sturm ernten sprichw

2. siać übtr (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; Imperf siej> [ɕatɕ] VERB intr ugs (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

posiew <Gen ‑u, kein Pl > [poɕef] SUBST m

1. posiew BIO (badanie drobnoustrojów):

posiew

Saat f

2. posiew LANDW:

posiew

Saat f

posiew

Aussaat f

3. posiew übtr geh:

posiew

Saat f