Übersetzungen für „romantischen“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

romantyczka [romantɨtʃka] SUBST f

romantyczka → romantyk

Siehe auch: romantyk , romantyk

romantyk² (-yczka) <Gen ‑a, Pl ‑ycy> [romantɨk] SUBST m (f) geh (marzyciel, idealista)

romantyk (-yczka)

Romantiker(in) m (f)

romantyk (-yczka)

Träumer(in) m (f)

typowy romantyk z ciebie

ein typischer Träumer bist du

romantyk¹ <Gen ‑a, Pl ‑ycy> [romantɨk] SUBST m

romantyk PHILOS, LIT, KUNST

Romantiker(in) m (f)

romantyczny [romantɨtʃnɨ] ADJ

1. romantyczny LIT:

romantyczny

romantisch

dramat romantyczny

romatisches Drama nt

2. romantyczny (skłonny do fantazjowania):

romantyczny

träumerisch

romantyczny

romantisch

romantyczna natura

romantische [o. träumerische] Natur f

3. romantyczny (niezwykły):

romantyczny

romantisch

romantyczny wieczór

romantischer Abend m

romanista (-tka) <Gen ‑ty, Pl ‑iści> [romaɲista] SUBST m (f)

1. romanista (specjalista w dziedzinie romanistyki):

romanista (-tka)

Romanist(in) m (f)

2. romanista (nauczyciel języka francuskiego):

romanista (-tka)

Französischlehrer(in) m (f)

3. romanista ugs (student romanistyki):

romanista (-tka)

Romanistikstudent(in) m (f)

romanistyka <Gen ‑ki, kein Pl > [romaɲistɨka] SUBST f

romanistyka

Romanistik f

studiować romanistykę

Romanistik studieren

romanistyczny [romaɲistɨtʃnɨ] ADJ geh

romanistyczny

romanistisch

studia romanistyczne

Romanistikstudium nt

romantyk¹ <Gen ‑a, Pl ‑ycy> [romantɨk] SUBST m

romantyk PHILOS, LIT, KUNST

Romantiker(in) m (f)

romantyka <Gen ‑ki, kein Pl > [romantɨka] SUBST f geh

romantyka

Romantik f

romantyzm <Gen ‑u, loc ‑zmie, kein Pl > [romantɨsm] SUBST m

1. romantyzm:

romantyzm PHILOS, LIT, KUNST

Romantik f

2. romantyzm geh (uczuciowość):

romantyzm

Romantik f

romantyzm

Gefühlsbetontheit f

romantycznie [romantɨtʃɲe] ADV

1. romantycznie geh:

romantycznie

romantisch

spędzić wieczór bardzo romantycznie

den Abend sehr romantisch verbringen

2. romantycznie:

romantycznie PHILOS, LIT, KUNST

romantisch

romanizm <Gen ‑u, loc ‑zmie, Pl ‑y> [romaɲism] SUBST m

1. romanizm LING:

romanizm

Romanismus m

w tekście jest wiele romanizmów

der Text enthält viele Romanismen

2. romanizm kein Pl KUNST:

romanizm

Romanismus m

romansik <Gen ‑u, Pl ‑i> [romaw̃ɕik] SUBST m ugs

romansik Dim od romans

romansik

Romanze f

romansik

kurze Liebesbeziehung f

romansik

Liebesabenteuer nt

Siehe auch: romans

romans <Gen ‑u, Pl ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] SUBST m

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre f [o. Affaire f ]

romans

[Liebes]verhältnis nt

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans ugs

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans LIT, MUS

Romanze f

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romansowy [romaw̃sovɨ] ADJ

1. romansowy LIT:

romansowy

romanhaft

romansowy charakter poezji

romanhafter Charakter m der Poesie

2. romansowy ugs (dotyczący romansu):

romansowy

Liebes-

romansowy weekend ugs

romantisches Wochenende nt

romansidło <Gen ‑ła, Pl ‑ła> [romaw̃ɕidwo] SUBST nt abw ugs (powieść)

romansidło

Schundroman m

popularne romansidło

beliebter Schundroman

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] VERB intr

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

romanizacja <Gen ‑ji, kein Pl > [romaɲizatsja] SUBST f

1. romanizacja geh:

romanizacja

Romanisierung f

2. romanizacja HIST:

romanizacja

Romanisierung f

romanizacja podbitych terenów

Romanisierung der gewonnenen [o. unterworfenen] Gebiete

I . romanizować <‑zuje; Imperf ‑zuj> [romaɲizovatɕ] VERB intr

1. romanizować geh:

romanizować

romanisieren

2. romanizować HIST:

romanizować

romanisieren

II . romanizować <‑zuje; Imperf ‑zuj> [romaɲizovatɕ] VERB refl

1. romanizować geh:

romanizować

sich romanisieren

2. romanizować HIST:

romanizować

sich romanisieren

romans <Gen ‑u, Pl ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] SUBST m

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre f [o. Affaire f ]

romans

[Liebes]verhältnis nt

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans ugs

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans LIT, MUS

Romanze f

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romanca <Gen ‑cy, Pl ‑ce> [romantsa] SUBST f

1. romanca LIT:

romanca

Romanze f

2. romanca MUS:

romanca

Romanze f