Übersetzungen für „vôtre“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

votum [votum] SUBST nt

votum → wotum

Siehe auch: wotum

wotum <Pl ‑ta, Gen Pl ‑tów> [votum] SUBST nt inv im Sg

1. wotum JUR:

wotum zaufania/nieufności

Vertrauens-/Misstrauensvotum nt

2. wotum REL:

wotum

Weihgeschenk nt

wotum

Weihgabe f

voto [voto]

primo/secundo voto geschr

erster/zweiter Familienname m

Ewa z Markowskich primo voto Grajewska, secundo voto Nowak geschr

Ewa, geborene Markowska, erst verheiratete Grajewska, später verheiratete Nowak

dotrzeć [dotʃetɕ]

dotrzeć perf od docierać

Siehe auch: docierać

I . docierać <‑ra; perf dotrzeć> [dotɕeratɕ] VERB trans

1. docierać TECH (dopasowywać):

docierać samochód

einfahren

docierać łożyska

einlaufen [lassen]

dotarty silnik

warmgelaufener Motor m

2. docierać TECH (wygładzać papierem ściernym):

docierać metalową powierzchnię

mit Schleifpapier glätten

3. docierać ugs (ucierać więcej):

docierać chrzanu

noch mehr reiben

4. docierać ugs (dopasowywać do siebie):

docierać poglądy

sich Dat anpassen

II . docierać <‑ra; perf dotrzeć> [dotɕeratɕ] VERB intr

1. docierać (dochodzić, dostawać się):

po 3 godzinach dotarłem wreszcie do domu

nach drei Stunden traf ich endlich zu Hause ein

po długich poszukiwaniach dotarliśmy do właściwego lekarza

nach langem Suchen trafen wir auf [o. gerieten wir an] den richtigen Arzt

2. docierać (rozprzestrzeniać się):

docierać do czegoś

zu etw gelangen [o. vordringen]

gwar ulicy docierał aż do ostatniego piętra

der Straßenlärm m drang bis in den letzten Stock

docierać do kogoś übtr

jdm bewusst werden

docierać do kogoś übtr

zu jds Bewusstsein kommen

nie dotarło jeszcze do ciebie, że musisz się zmienić?

hast du noch nicht eingesehen, dass du dich ändern musst?

III . docierać <‑ra; perf dotrzeć> [dotɕeratɕ] VERB refl

1. docierać:

docierać (zostać dotartym) (samochód)

eingefahren werden

2. docierać ugs (dopasowywać się):

docierać

sich Akk [aneinander] anpassen

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć perf od pocierać, trzeć

Siehe auch: trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; Imperf trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VERB trans

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich Dat etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel m schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TECH:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; Imperf trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VERB refl

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich Dat reiben

2. trzeć ZOOL:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VERB trans

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich Dat mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VERB refl

pocierać się czymś

sich Akk mit etw reiben

volley [volej] SUBST m

volley → wolej

Siehe auch: wolej

wolej <Gen ‑a, Pl ‑e> [volej] SUBST m SPORT

wolej

Volley m

wolej

Flugball m

otrzeć [otʃetɕ]

otrzeć perf od ocierać

Siehe auch: ocierać

I . ocierać <‑ra; perf otrzeć> [otɕeratɕ] VERB trans

1. ocierać (osuszać):

ocierać ręce, usta

abwischen

ocierać ręce, usta

abtrocknen

2. ocierać (ranić):

ocierać kostkę

abschürfen

II . ocierać <‑ra; perf otrzeć> [otɕeratɕ] VERB refl

1. ocierać (osuszać się):

ocierać

sich Akk abwischen

ocierać

sich Akk abtrocknen

2. ocierać (dotykać się):

ocierać

sich Akk berühren

ocierać

sich Akk reiben

3. ocierać übtr (mieć kontakt):

otrzeć się o kogoś

mit jdm Bekanntschaft machen

otrzeć się o coś

etw Dat begegnen

potraw <Gen ‑u, Pl ‑y> [potraf] SUBST m LANDW

potraw

Grum[me]t nt

potruć [potrutɕ]

potruć perf od truć

Siehe auch: truć

I . truć <truje; Imperf truj> [trutɕ] VERB trans

1. truć < perf struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

besorgt machen

II . truć <truje; Imperf truj> [trutɕ] VERB intr ugs

1. truć (nawijać):

truć

quatschen abw ugs

2. truć (zrzędzić):

truć

[herum]nörgeln abw

truć komuś dupę vulg

jdn nerven

III . truć <truje; Imperf truj> [trutɕ] VERB refl

1. truć (popełniać samobójstwo):

truć

sich Akk vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich Akk über etw Akk grämen geh