Übersetzungen für „witness“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

FịtnessRR <‑, kein Pl > [ˈfɪtnɛs] SUBST f, FịtneßALT SUBST f <‑, kein Pl >

Fitness

kondycja f [lub sprawność f ] fizyczna

wịtzlos ADJ

1. witzlos (ohne Witz):

witzlos

pozbawiony [lub bez] dowcipu

2. witzlos ugs (sinnlos):

witzlos

bezsensowny

witzlos

nadaremny

es ist witzlos, noch länger zu warten

nie ma sensu, już dłużej czekać

I . wịttern [ˈvɪtɐn] VERB intr (Tier)

wittern

węszyć

II . wịttern [ˈvɪtɐn] VERB trans

1. wittern Wild:

wittern

wywęszyć

wittern

zwęszyć

2. wittern (ahnen):

wittern

przeczuwać [perf przeczuć]

wittern

zwietrzyć

wittern

zwęszyć fig ugs

Verrat wittern

zwietrzyć zdradę

seine Chance wittern

widzieć [lub wyczuwać] nadarzającą się okazję

Morgenluft wittern a. scherzh

zwietrzyć okazję

wịtzeln [ˈvɪtsəln] VERB intr

witzeln

dowcipkować

über jdn/etw witzeln

stroić sobie żarty z kogoś/czegoś

StrẹssRR <‑es, ‑e> [ʃtrɛs] SUBST meist sing, StrẹßALT SUBST m <‑sses, ‑sse> meist sing

Stress

stres m

[voll] im Stress sein ugs

być w stresie

unter Stress stehen

być pod wpływem stresu

Finẹsse <‑, ‑n> [fi​ˈnɛsə] SUBST f geh

1. Finesse (Schlauheit):

Finesse

spryt m

Finesse

przebiegłość f

2. Finesse meist Pl (Feinheit, Besonderheit):

Finesse

subtelność f

Finesse

finezja f

mit allen Finessen

ze wszystkimi szykanami scherzh ugs

3. Finesse meist Pl (Trick):

Finesse

sztuczka f

wi̱e̱s [viːs] VERB trans, intr

wies Imperf von weisen

Siehe auch: weisen

I . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] VERB trans

1. weisen geh (zeigen):

jdm etw weisen Weg

pokazywać [perf pokazać]

jdm etw weisen Richtung

wskazywać [perf wskazać]

2. weisen (fortschicken):

jdn aus dem Haus weisen

wyrzucić kogoś z domu ugs

aus der Schule weisen

wydalić ze szkoły

jdn aus dem Saal weisen

wyprosić kogoś z sali

jdn zur Ordnung weisen

przywołać kogoś do porządku

etw [weit] von sich Dat weisen fig

odsunąć coś od siebie

das ist nicht von der Hand zu weisen

tego nie da się zaprzeczyć

II . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] VERB intr (zeigen)

auf etw Akk weisen (Person)

wskazywać [perf wskazać] na coś

I . wieso̱ [vi​ˈzoː] ADV interrog

wieso

dlaczego

wieso nicht?

dlaczego nie?

wieso das?

jak to?

er wusste auch nicht, wieso

on także nie wiedział dlaczego

II . wieso̱ [vi​ˈzoː] ADV rel

der Grund, wieso ...

przyczyna, dlaczego [lub dla której] ...