Übersetzungen für „pomoučit“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

pomocnik¹ (-ica) <Gen ‑a, Pl ‑icy> [pomotsɲik] SUBST m (f)

1. pomocnik (osoba pomagająca):

pomocnik (-ica)

Helfer(in) m (f)

pomocnik (-ica)

Gehilfe(Gehilfin) m (f) geh

2. pomocnik SPORT:

pomocnik (-ica)

Mittelfeldspieler(in) m (f)

pomornik <Gen ‑a, Pl ‑i> [pomorɲik] SUBST m BOT

pomornik

Bergwohlverleih m

pomost <Gen ‑u, Pl ‑y> [pomost] SUBST m

1. pomost (kładka na jeziorze):

pomost

Brücke f

pomost

Steg m

2. pomost (część tramwaju):

pomost

Plattform f

jechać na pomoście

auf der Plattform fahren

3. pomost COMPUT:

pomost

Bridge f

pomost z CPU

CPU-Bridge f

4. pomost übtr (coś, co łączy):

pomost

Bindeglied nt übtr

jej twórczość jest pomostem łączącym dwie epoki

ihr Schaffen nt ist das Bindeglied nt zwischen zwei Epochen

pomologia <Gen ‑ii, kein Pl > [pomologja] SUBST f

pomologia LANDW, BOT

Pomologie f

pomocnica [pomotsɲitsa] SUBST f

pomocnica → pomocnik

Siehe auch: pomocnik , pomocnik

pomocnik² <Gen ‑a, Pl ‑i> [pomotsɲik] SUBST m (mebel)

pomocnik

Anrichte f

pomocnik¹ (-ica) <Gen ‑a, Pl ‑icy> [pomotsɲik] SUBST m (f)

1. pomocnik (osoba pomagająca):

pomocnik (-ica)

Helfer(in) m (f)

pomocnik (-ica)

Gehilfe(Gehilfin) m (f) geh

2. pomocnik SPORT:

pomocnik (-ica)

Mittelfeldspieler(in) m (f)

pomocnictwo <Gen ‑wa, kein Pl > [pomotsɲitstfo] SUBST nt JUR

pomocnictwo

Beihilfe f

pomocowy [pomotsovɨ] ADJ geh

pomocowy

Hilfs-

organizacje pomocowe

Hilfsorganisationen fpl

pomoczyć [pomotʃɨtɕ]

pomoczyć perf od moczyć

Siehe auch: moczyć

I . moczyć <moczy; Imperf mocz> [motʃɨtɕ] VERB trans

1. moczyć < perf z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

nass machen

2. moczyć < perf na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

einweichen

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

wässern

moczyć kij scherzh

den Wurm [o. Würmer] baden scherzh ugs

II . moczyć <moczy; Imperf mocz> [motʃɨtɕ] VERB refl

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche f wird eingeweicht

2. moczyć < perf z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

moczyć

einnässen

moczyć

das Bett nässen geh

moczyć

ins Bett machen

pomorski [pomorski] ADJ

pomorski

pommersch

pomorski

Küsten-

wał pomorski

Küstenwall m

pomocniczy [pomotsɲitʃɨ] ADJ

pomocniczy

Hilfs-

nauki pomocnicze

Hilfswissenschaften fpl

pomoc <Gen ‑y, Pl ‑e> [pomots] SUBST f

1. pomoc kein Pl (pomaganie):

pomoc

Hilfe f

pomoc

Beistand m geh

odmówić pomocy

Hilfe verweigern

prosić o pomoc

um Hilfe bitten

pomoc humanitarna

humanitäre Hilfe

pomoc prawna

Rechtsbeistand m

pomoc sądowa

Gerichtshilfe f

pomoc przy korekcie

Korrekturhilfe f

przyjść komuś z pomocą

jdm zu Hilfe kommen

z czyjąś pomocą, przy czyjejś pomocy

mit jds Hilfe

za [lub z] pomocą czegoś

mittels etw Gen

za [lub z] pomocą czegoś

mit Hilfe von etw

2. pomoc kein Pl (ratunek):

pomoc

Hilfe f

pierwsza pomoc

erste Hilfe

na pomoc!, pomocy!

[zu] Hilfe!

wzywać pomocy

um Hilfe rufen

3. pomoc (grupa ratownicza):

pomoc nadeszła zbyt późno

die Hilfe kam zu spät

sprowadzić pomoc

Hilfe [herbei]rufen

pomoc drogowa

Pannendienst m

pomoc społeczna geschr

Sozialhilfe f

4. pomoc kein Pl (wsparcie):

pomoc

Unterstützung f

pomoc finansowa

Finanzhilfe f

5. pomoc (osoba):

pracować w knajpie jako pomoc

als Aushilfe f in der Kneipe arbeiten

pomoc domowa

Haushaltshilfe f

6. pomoc kein Pl (przedmiot):

pomoc dydaktyczna [lub naukowa]

Lehrmittel nt

7. pomoc SPORT:

pomoc

Mittelfeld nt

pomocny [pomotsnɨ] ADJ

pomocny słownik

hilfreich

pomocny człowiek

hilfsbereit

Wendungen:

podać komuś pomocną dłoń

jdm eine hilfreiche Hand bieten

pomolog <Gen ‑a, Pl ‑lodzy [lub ‑owie]> [pomolok] SUBST m

pomolog LANDW, BOT

Pomologe(Pomologin) m (f)

pomotać <‑ta> [pomotatɕ] VERB trans perf ugs

1. pomotać (splątać):

pomotać

durcheinander bringen

pomotała wełnę

sie brachte die Wolle durcheinander

2. pomotać übtr (powikłać):

pomotać

verwirren

I . pomówić <‑wi> [pomuvitɕ]

pomówić perf od pomawiać

II . pomówić <‑wi> [pomuvitɕ] VERB intr perf (porozmawiać)

pomówić

reden

pomówić

sprechen

Siehe auch: pomawiać

I . pomawiać <‑ia; perf pomówić> [pomavjatɕ] VERB trans geh

pomawiać kogoś o coś

jdn einer S. Gen beschuldigen

pomówić kogoś o to, że...

jdm nachsagen, dass ...

pomówić kogoś o to, że...

jdm unterstellen, dass ...

II . pomawiać <‑ia; perf pomówić> [pomavjatɕ] VERB refl geh

pomawiać

sich [o. einander] beschuldigen