Übersetzungen für „poprawiam“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . poprawiać <‑ia> [popravjatɕ], poprawić [popravitɕ] perf VERB trans

1. poprawiać (wyrównać):

poprawiać makijaż, krawat

in Ordnung bringen

2. poprawiać (udoskonalić):

poprawiać rekord, wynik

verbessern

3. poprawiać (korygować, zwrócić uwagę):

poprawiać błąd, styl, rozmówcę

berichtigen

poprawiać błąd, styl, rozmówcę

korrigieren

II . poprawiać <‑ia> [popravjatɕ], poprawić [popravitɕ] perf VERB refl

1. poprawiać:

poprawiać (polepszać się, zmieniać się na lepsze) (samopoczucie, człowiek)

sich Akk bessern

poprawiać (stan, warunki)

sich Akk [ver]bessern

2. poprawiać:

poprawiać (wyrażać się inaczej) (człowiek)

sich Akk verbessern

poprawiać (wyrażać się inaczej) (człowiek)

sich Akk korrigieren

3. poprawiać:

poprawiać (siadać wygodniej) (człowiek)

sich Akk zurechtsetzen

poprawiacz <Gen ‑a, Pl ‑e> [popravjatʃ] SUBST m iron ugs

poprawiacz

Weltverbesserer(Weltverbesserin) m (f) iron ugs

poprawiny [popravinɨ] SUBST

poprawiny Pl < Gen Pl ‑in> ugs:

poprawiny

Nachfeier f

poprawka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [poprafka] SUBST f

1. poprawka (przeróbka):

poprawka

Änderung f

2. poprawka JUR:

poprawka do ustawy/konstytucji

Änderungsantrag m [o. Verbesserungsantrag m ] zu einem Gesetz/zu der Verfassung

3. poprawka ugs (egzamin):

poprawka z czegoś

Nachprüfung f in etw Dat

4. poprawka (korekta):

poprawka

Korrektur f

wziąć na coś poprawkę

auf etw Akk Rücksicht nehmen

oprawiać <‑ia> [opravjatɕ], oprawić [opravitɕ] VERB trans perf

1. oprawiać (robić okładkę):

oprawiać książkę

[ein]binden

2. oprawiać (robić ramę):

oprawiać obraz

einrahmen

oprawiać kogoś w ramki

jdn auf ein Podest stellen [o. heben]

3. oprawiać (osadzać):

oprawiać klejnot, okulary

einfassen

4. oprawiać (patroszyć):

oprawiać rybę, kurę

ausweiden

I . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] perf VERB trans

1. doprawiać (przyprawić):

doprawiać zupę, potrawę

abschmecken

doprawiać zupę, potrawę

würzen

2. doprawiać (dorobić):

doprawiać

nachmachen

doprawiać

anfertigen

matka w końcu doprawiła misiowi ucho

die Mutter f nähte dem Bären schließlich das Ohr an

II . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] perf VERB refl scherzh ugs

1. doprawiać (upić się):

doprawiać

sich Akk beschwipsen [o. voll laufen lassen] ugs

doprawił się resztką wódki, którą znalazł w barku

er ließ sich mit dem Rest des Wodkas voll laufen, den er in der Bar fand ugs

2. doprawiać (pogorszyć swój stan zdrowia):

wczorajszym spacerem tak się doprawił, że przez tydzień musi leżeć w łóżku

nach dem gestrigen Spaziergang hat sich sein Zustand so verschlechtert, dass er eine Woche im Bett bleiben muss