Übersetzungen für „zamrzieť“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zamrzeć [zamʒetɕ]

zamrzeć perf od zamierać

Siehe auch: zamierać

zamierać <‑ra; perf zamrzeć> [zamjeratɕ] VERB intr

1. zamierać:

zamierać (cichnąć)

ersterben geh

zamierać (dźwięk, głos)

verklingen

zamierać (dźwięk, głos)

verhallen

2. zamierać:

zamierać (nieruchomieć) (człowiek)

erstarren

zamarł z przerażenia

er erstarrte vor Schreck[en]

3. zamierać:

zamierać (ustawać)

stocken

zamierać (ustawać)

zum Stillstand kommen

zamierać (życie gospodarcze)

zum Erliegen kommen

4. zamierać:

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

eingehen

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

sterben

zamrozić [zamroʑitɕ]

zamrozić perf od zamrażać

Siehe auch: zamrażać

I . zamrażać <‑ża; perf zamrozić> [zamraʒatɕ] VERB trans t. EKON

zamrażać

einfrieren

II . zamrażać <‑ża; perf zamrozić> [zamraʒatɕ] VERB refl (żywność)

zamrażać

eingefroren sein

zamieć <Gen ‑eci, Pl ‑ecie [lub ‑eci]> [zamjetɕ] SUBST f METEO

zamieć

Schneetreiben nt

zamieć

Schneegestöber nt

zamruczeć [zamrutʃetɕ]

zamruczeć perf od mruczeć

Siehe auch: mruczeć

mruczeć <‑czy; perf mruknąć [lub za‑]> [mrutʃetɕ] VERB intr

1. mruczeć:

mruczeć (wydawać dźwięki) (niedźwiedź)

brummen

mruczeć kot

schnurren

2. mruczeć (mamrotać):

mruczeć

murmeln

mruczeć coś pod nosem

etw in seinen Bart murmeln ugs

zamroczenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [zamrotʃeɲe] SUBST nt t. MED

zamroczenie

Benommenheit f

zamroczenie

Bewusstseinstrübung f

I . zamrażać <‑ża; perf zamrozić> [zamraʒatɕ] VERB trans t. EKON

zamrażać

einfrieren

II . zamrażać <‑ża; perf zamrozić> [zamraʒatɕ] VERB refl (żywność)

zamrażać

eingefroren sein

zamrugać [zamrugatɕ]

zamrugać perf od mrugać

Siehe auch: mrugać

mrugać <‑ga; Imperf ‑aj; perf po‑ [lub za‑]> [mrugatɕ], mrugnąć [mrugnoɲtɕ] VERB intr perf

1. mrugać (poruszać powiekami):

mrugali do siebie porozumiewawczo

sie zwinkerten sich vielsagend zu

mrugać oczami

mit den Augen blinzeln [o. zwinkern]

[nawet] nie mrugnąć okiem

ohne mit der Wimper zu zucken

2. mrugać:

mrugać (migotać) (gwiazdy)

funkeln

mrugać (światła)

flackern

zamroczony [zamrotʃonɨ] ADJ

zamroczony alkoholem

im Alkoholrausch

zamroczony alkoholem

vom Alkohol berauscht

zamek¹ <Gen ‑mku, Pl ‑mki> [zamek] SUBST m

zamek (budowla):

zamek

Schloss nt

zamek

Burg f

zamek z piasku

Sandburg f

Wendungen:

budować zamki na lodzie

Luftschlösser bauen übtr ugs

zamiar <Gen ‑u, Pl ‑y> [zamjar] SUBST m

1. zamiar (plany):

zamiar

Absicht f

zamiar

Vorhaben nt

mieć zamiar coś zrobić

vorhaben [o. die Absicht haben] , etw zu tun

mieć dobre/złe zamiary

gute/schlechte Absichten haben

2. zamiar JUR:

zamiar

Absicht f

zamiar

Vorsatz m

zamiar alternatywny

Alternativvorsatz

zamiar narażenia na niebezpieczeństwo

Gefährdungsvorsatz

zamiar oszukania

betrügerische Absicht

zamiar podżegania

Anstiftervorsatz

zamiar pomocnictwa

Gehilfenvorsatz

zamiar rozboju

räuberische Absicht

zamiar szantażu

erpresserische Absicht

zamsz <Gen ‑u, Pl ‑e> [zamʃ] SUBST m

zamsz

Wildleder nt

spodnie z zamszu

Wildlederhose f

I . zamazać [zamazatɕ] perf, zamazywać [zamazɨvatɕ] <‑zuje; Imperf ‑zuj> VERB trans

1. zamazać (malować, rysować):

zamazać

schmieren

2. zamazać ugs (zabazgrać):

zamazać

beschmieren

3. zamazać (czynić niewyraźnym):

zamazać

verwischen

zamazać

verschmieren

III . zamazać [zamazatɕ] perf, zamazywać [zamazɨvatɕ] <‑zuje; Imperf ‑zuj> VERB refl

zamazać → zamazać

I . zamącać <‑ca> [zamontsatɕ], zamącić [zamoɲtɕitɕ] perf VERB trans geh

1. zamącać (wzburzyć płyn):

zamącać

aufwühlen

zamącić wodę

das Wasser trüben

2. zamącać (zakłócić):

zamącać

stören

zamącić czyjąś radość

jds Freude dämpfen

zamącić komuś w głowie

jds Geist [o. Sinne] verwirren

II . zamącać <‑ca> [zamontsatɕ], zamącić [zamoɲtɕitɕ] perf VERB refl geh

1. zamącać (wzburzyć się):

zamącać

sich Akk trüben

2. zamącać (zostać zakłóconym):

zamącać

gestört [o. gedämpft] werden