Übersetzungen für „lidteken“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

lit·te·ken <litteken|s, litteken|en> [lɪtekə(n)] SUBST nt

1. litteken (wond):

litteken

Narbe f

2. litteken (bladeren):

litteken

Narbe f

litteken

Blattnarbe f

min·te·ken <minteken|s> [mɪntekə(n)] SUBST nt

minteken

Minuszeichen nt

lees·te·ken <leesteken|s> [lestekə(n)] SUBST nt

1. leesteken (interpunctie):

leesteken

Satzzeichen nt

leesteken

Interpunktionszeichen nt

2. leesteken (accent):

leesteken

Betonungszeichen nt

leesteken

Akzent m

uit·ste·ken¹ <stak uit, h. uitgestoken> [œytstekə(n)] VERB intr

1. uitsteken:

uitsteken (naar buiten steken)

herausragen

uitsteken (naar buiten steken)

hinausragen

uitsteken (naar voren)

hervorstehen

uitsteken (oren)

abstehen

zijn hoofd stak boven het water uit

sein Kopf ragte aus dem Wasser

een uitstekende kin

ein ausladendes Kinn

2. uitsteken (reiken, komen):

uitsteken ook übtr

überragen

uitsteken ook übtr

hinausragen über +Akk

boven de massa uitsteken

aus der Masse herausstechen

boven alle anderen uitsteken ook übtr

alle anderen überragen

ken·te·ken <kenteken|s, kenteken|en> [kɛntekə(n)] SUBST nt

kenteken

Kennzeichen nt

kenteken

Merkmal nt

het kenteken van een auto

das Autokennzeichen

af·ste·ken¹ <stak af, i. afgestoken> [ɑfstekə(n)] VERB intr

1. afsteken (sterk uitkomen):

afsteken

sich abheben

afsteken

abstechen

ongunstig bij iets afsteken

stark gegen etw abfallen

zijn eenvoud stak sterk af bij al de pracht

seine Einfachheit hob sich deutlich von aller Pracht ab

die fabrieken steken lelijk af tegen het landschap

diese Fabriken stechen hässlich von der Landschaft ab

2. afsteken (wegvaren):

afsteken

absetzen

de boot stak (van wal) af

das Boot setzte (vom Ufer) ab

in·ste·ken <stak in, h. ingestoken> [ɪnstekə(n)] VERB trans

1. insteken (ergens in steken):

insteken

(hin)einstecken

een draad insteken

einen Faden einfädeln

hij steekt overal zijn neus in übtr

er steckt überall seine Nase hinein

2. insteken (met iets scherps):

insteken

einstechen

mol·te·ken <molteken|s> [mɔltekə(n)] SUBST nt

molteken

Erniedrigungszeichen nt

op·ste·ken¹ <stak op, i. opgestoken> [ɔpstekə(n)] VERB intr (in kracht toenemen)

opsteken

zunehmen

opsteken

stärker werden