Übersetzungen für „uitlatingen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

uit·la·ting <uitlating|en> [œytlatɪŋ] SUBST f

uitlating

Äußerung f

uitlating abw

Auslassungen Pl

uit·la·ten¹ <liet zich uit, h. zich uitgelaten> [œytlatə(n)] VERB wk ww

uitlaten zich uitlaten (zich uiten):

uitlaten

sich äußern

uitlaten abw

sich auslassen

zich niet over iets uitlaten

sich über etw Akk ausschweigen

zich ongunstig over iem uitlaten

sich negativ über jdn äußern

uit·zin·gen <zong uit, h. uitgezongen> [œytsɪŋə(n)] VERB trans

1. uitzingen:

uitzingen (volhouden)

aushalten

uitzingen (rondkomen)

auskommen

hij kan het een paar jaar uitzingen

er kann (es) schon ein paar Jahre aushalten

2. uitzingen (ten einde zingen):

uitzingen

aussingen

uit·wrin·gen <wrong uit, h. uitgewrongen> [œytfrɪŋə(n)] VERB trans

uitwringen

auswringen

uit·sprin·gen <sprong uit, i. uitgesprongen> [œytsprɪŋə(n)] VERB intr

1. uitspringen (vooruitsteken):

uitspringen

vorspringen

2. uitspringen (opvallen):

uitspringen

auffallen

zij is er bij de selectie uitgesprongen

sie ist bei der Auswahl positiv aufgefallen

uit·han·gen² <hing uit, h. uitgehangen> [œythɑŋə(n)] VERB trans

1. uithangen (naar buiten hangen):

uithangen

aushängen

2. uithangen:

uithangen (in zijn volle lengte ophangen: om te drogen)

aufhängen

uithangen (in zijn volle lengte ophangen: om te luchten)

an die Luft hängen

3. uithangen (zich voordoen als):

uithangen

spielen

de rijke patser uithangen

den reichen Pinkel herauskehren

uit·la·den <laadde uit, h. uitgeladen> [œytladə(n)] VERB trans

uitladen

ausladen

uitladen (voer-, vaartuig)

entladen

uitladen scheepv.

löschen

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] VERB intr (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus ugs

uit·leg·gen <legde uit, h. uitgelegd> [œytlɛɣə(n)] VERB trans

1. uitleggen:

uitleggen (uiteenzetten)

darlegen

uitleggen (uiteenzetten)

erläutern

uitleggen (toelichtend verklaren)

erklären

uitleggen (bijv. Bijbel, wetgeving)

auslegen

uitleggen (dromen)

deuten

iets ten kwade uitleggen

etw falsch auslegen

iets ten kwade uitleggen

etw missdeuten

2. uitleggen ((kleren) vergroten):

uitleggen

auslassen

3. uitleggen (uitspreiden):

uitleggen

auslegen

hoe moet ik dat nu uitleggen? (opvatten)

wie soll ich das nun verstehen?

uit·log·gen <logde uit, h. uitgelogd> [œytlɔɣə(n)] VERB intr

uitloggen

sich abmelden

uit·le·nen <leende uit, h. uitgeleend> [œytlenə(n)] VERB trans

uitlenen

ausleihen

(aan) iem iets uitlenen

jdm etw ausleihen

uit·lo·ten <lootte uit, h. uitgeloot> [œytlotə(n)] VERB trans

1. uitloten (door loten uitsluiten):

uitloten

durch Losentscheid ausschließen

2. uitloten (door loting trekken):

uitloten

auslosen

uit·lij·nen <lijnde uit, h. uitgelijnd> [œytlɛinə(n)] VERB trans

1. uitlijnen (autowielen uitbalanceren):

uitlijnen

auswuchten

2. uitlijnen (in één lijn brengen):

uitlijnen

ausrichten

uit·bren·gen <bracht uit, h. uitgebracht> [œydbrɛŋə(n)] VERB trans

1. uitbrengen (van zich doen uitgaan):

uitbrengen

herausbringen

uitbrengen

hervorbringen

beschuldigingen tegen iem uitbrengen

Beschuldigungen gegen jdn vorbringen

een toost uitbrengen op de jubilaris

einen Toast auf den Jubilar ausbringen

hij kon geen woord uitbrengen

er brachte kein Wort heraus

2. uitbrengen:

uitbrengen (kenbaar maken)

abgeben

uitbrengen (verslag, rapport)

erstatten

een akte uitbrengen jur.

eine Urkunde vorlegen

zijn stem uitbrengen op een kandidaat

seine Stimme für einen Kandidaten abgeben

3. uitbrengen (openbaren):

uitbrengen

aufdecken

uitbrengen

entdecken

uitbrengen

an den Tag bringen

een geheim uitbrengen

ein Geheimnis lüften

4. uitbrengen:

uitbrengen (op de markt brengen)

herausbringen

uitbrengen (gedrukt werk)

herausgeben