Übersetzungen für „Könnens“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

kon·den VERB

konden 3. Pers Pl Imperf van kunnen², kunnen³

Siehe auch: kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen³ <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] VERB mod Aux

1. kunnen (een mogelijkheid):

kunnen

können

kunnen

mögen

waar kan dat boek gebleven zijn?

wo kann [o. mag] das Buch (nur) geblieben sein?

het kan een vergissing zijn

es kann ein Irrtum sein

daar zou u zich weleens (in) kunnen vergissen

da könnten [o. dürften] Sie sich irren

2. kunnen:

kunnen (een geoorloofd zijn)

können

kunnen (mogen)

dürfen

zoiets kun je niet doen

so etw kannst du nicht machen

hoe heb je zoiets kunnen doen?

wie konntest du nur!

je had tenminste kunnen opbellen

du hättest wenigstens anrufen können

ze kán me wat ugs

sie kann mich mal!

kun·nen² <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] VERB trans

1. kunnen (de kracht, macht bezitten iets te doen):

kunnen

können

kunnen

vermögen form

buiten iets kunnen

ohne etw auskommen

had jij dat gekund?

hättest du das gekonnt [o. geschafft] ?

dat kan er bij mij niet in

das will mir nicht in den Sinn

ergens tegen kunnen

etw vertragen (können)

ik kan er niet meer tegen!

ich vertrage das nicht länger!

hij kan er wat van

er hat eine Menge los

hij kan er wat van ook iron

er ist nicht ohne

tegen iem op kunnen

es mit jdm aufnehmen können

2. kunnen (in staat, de gelegenheid gesteld worden iets te doen):

kunnen

können

hij kan er niet bij (niet zover reiken)

er kommt nicht hin [o. heran]

hij kan er niet bij (niet begrijpen)

das ist ihm zu hoch

hij kan er niet over uit

er kann über nichts anderes mehr reden

hij heeft [o. is niet] kunnen komen

er hat nicht kommen können

dat kan geen kwaad (schaadt niet)

das schadet nichts

dat kan geen kwaad (ongevaarlijk, onschuldig)

es ist doch nichts dabei

ervan op aan kunnen

sich darauf verlassen können

in de zaal kunnen 500 mensen

in den Saal passen 500 Menschen rein

3. kunnen (mogelijk zijn):

kunnen

können

dat kan (waarschijnlijk)

(das) kann sein

dat kan (waarschijnlijk)

schon möglich

dat kan (uitvoerbaar)

das geht (schon)

het kon (allemaal) erger

es hätte (alles) schlimmer kommen können

zó kan het niet langer

so kann es nicht weitergehen

dat kan moeilijk

das geht schlecht

dat kan niet (niet te doen)

das geht nicht

dat kan niet (niet te geloven)

das gibts nicht

dat kan niet ontkend worden

das lässt sich nicht bestreiten

het kan niet op

da wird aus dem Vollen geschöpft

het zou kunnen (waarschijnlijk)

es könnte sein, es wäre (schon) möglich

het zou kunnen (uitvoerbaar)

es könnte gehen [o. klappen]

het had toch gekund

es hätte ja sein können

kun·nen¹ [kʏnə(n)] SUBST nt geen Pl

kunnen

Können nt

zijn prestaties zijn beneden zijn kunnen

seine Leistungen liegen unter seinen Möglichkeiten [o. unter seinem Können]

on·eens [ɔnens] ADJ

oneens

uneinig

oneens

nicht einig

zij zijn 't oneens

sie sind sich uneinig [o. nicht einig]

het met zichzelf oneens zijn übtr

mit sich selbst uneins sein

het met zichzelf oneens zijn übtr

mit sich im Unreinen sein

het met iem oneens zijn over iets

mit jdm über etw +Akk unseins sein

het met iem oneens zijn over iets

mit jdm über etw geteilter Meinung sein

on·mens <onmens|en> [ɔmɛns] SUBST m

onmens

Unmensch m

non·sens [nɔnsɛns] SUBST m geen Pl

nonsens

Nonsens m

dat is klinkklare nonsens

das ist absoluter Nonsens

nonsens verkopen

Nonsens reden

con·dens [kɔndɛns] SUBST f geen Pl

condens

Kondenswasser nt

won·nen VERB

wonnen 3. Pers Pl Imperf van winnen

Siehe auch: winnen

win·nen <won, h. gewonnen> [wɪnə(n)] VERB trans

1. winnen (overwinning):

winnen

gewinnen

winnen

siegen

het winnende doelpunt

das entscheidende Tor

zich gewonnen geven

sich geschlagen geben

winnen met 7-2

(mit) 7:2 gewinnen

winnen met 7-2

(mit) sieben zu zwei gewinnen

de kans om te winnen

die Gewinnchance

winnen op punten

nach Punkten siegen

van iem winnen

gegen jdn gewinnen

2. winnen (tot voordeel verkrijgen):

winnen

gewinnen

de harten winnen

die Herzen gewinnen

iem voor zich winnen

jdn für sich gewinnen

3. winnen (vorderen, vóórkomen):

winnen

gewinnen

een voorsprong winnen

einen Vorsprung gewinnen

4. winnen:

winnen (door inspanning verkrijgen)

gewinnen

winnen (ertsen, mineralen ook)

abbauen

winnen (ertsen, mineralen ook)

fördern

land winnen

Land gewinnen

terrein/veld winnen übtr

an Einfluss/Boden gewinnen

zout uit zeewater winnen

Salz aus Seewasser gewinnen

5. winnen (winst maken):

winnen

Gewinn ziehen [o. schlagen]

winnen op een transactie

aus einer Transaktion Gewinn ziehen

zo gewonnen, zo geronnen Sprichw

wie gewonnen, so zerronnen

zon·nen¹ <zonde, h. gezond> [zɔnə(n)] VERB intr

zonnen

sich sonnen

zij lagen de hele dag te zonnen

sie sonnten sich den ganzen Tag

me·nens [menəns] ADJ

het is (hem) menens

es ist (sein) Ernst

ko·ning <koning|en> [konɪŋ] SUBST m

koning

König m

leven als een koning

leben wie ein Fürst

de drie koningen rel.

die Heiligen Drei Könige

de koning der hel

der Fürst der Hölle

de koning der hemelen

der König der Himmel

Willem III, Koning der Nederlanden

Willem III., König der Niederlande

de koning uitspelen kaarten

den König ausspielen

de koning schaak zetten SCHACH

dem König Schach bieten

de koning te rijk zijn übtr

≈ im sieb(en)ten Himmel sein

Koning Winter

Väterchen Frost

ko·nijn <konijn|en> [konɛin] SUBST nt

1. konijn (dier):

konijn

Kaninchen nt

een tam konijn

ein Hauskaninchen

2. konijn:

konijn (vlees)

Kaninchenfleisch nt

konijn (bont)

Kaninchenfell nt

het is bij de konijnen af

es ist kaum zu überbieten

in·eens [ɪnens] ADV

1. ineens (tegelijk):

ineens

auf einmal

ineens

zugleich

een uitkering ineens

eine Auszahlung des Gesamtbetrages

2. ineens (abrupt):

ineens

auf einmal

ineens

plötzlich

loens [luns] ADJ

1. loens (scheel):

loens

schielend

loens

schieläugig

2. loens (oneerlijk):

loens

falsch

loense streken

gemeine Streiche Pl

fo·rens <forens|en, fo|renzen> [forɛns] SUBST m

forens

Pendler m

op·eens [ɔpens] ADV

opeens

auf einmal

opeens

mit einem Mal

in·tens <intense, intenser, meest intens> [ɪntɛns] ADJ

intens

intensiv

intens (als versterking van een werkwoord of bijvoeglijk naamwoord)

äußerste(r, s)

intens (als versterking van een werkwoord of bijvoeglijk naamwoord)

zutiefste(r, s)

hoe intens laag en gemeen!

wie durch und durch niederträchtig und gemein!

intense pijn

intensive(r) Schmerz m

een intens verlangen

ein heißes Verlangen

zich intens vervelen

sich zutiefst langweilen