Übersetzungen für „Subventionen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

con·ven·ti·o·neel <conventionele, conventioneler, conventioneelst> [kɔnvɛnʃonel] ADJ

conventioneel

konventionell

de conventionele eis jur.

die Hauptklage

ver·to·nen¹ <vertoonde zich, h. zich vertoond> [vərtonə(n)] VERB wk ww

vertonen zich vertonen (zich laten zien):

vertonen

sich zeigen

vertonen

sich sehen lassen

sa·men·wo·nen <woonde samen, h. samengewoond> [samə(n)wonə(n)] VERB intr

1. samenwonen (ongehuwd samenleven):

samenwonen

zusammenleben

zij zijn gaan samenwonen

sie sind zusammengezogen

2. samenwonen (bij elkaar wonen):

samenwonen

wohnen bei +Dat

samenwonen

zusammenwohnen mit +Dat

hij woonde samen met zijn moeder

er wohnte bei seiner Mutter

ze·ven·tien² [zevə(n)tin] NUM

zeventien

siebzehnte(r, s)

zeventiende-eeuws

aus dem siebzehnten Jahrhundert

aan·to·nen <toonde aan, h. aangetoond> [antonə(n)] VERB trans

1. aantonen (bewijzen):

aantonen

nachweisen

door experimenten aantonen

an [o. in] Experimenten nachweisen

iems onschuld aantonen

jds Unschuld nachweisen [o. beweisen]

2. aantonen (aanwijzen):

aantonen

zeigen

zoals eigen waarneming aantoont

wie der Augenschein lehrt [o. zeigt]

3. aantonen (tot uitdrukking brengen):

aantonen

beweisen

zijn houding toonde aan, dat hij schuldig was

seine Haltung bewies, dass er schuldig war

be·kro·nen <bekroonde, h. bekroond> [bəkronə(n)] VERB trans

1. bekronen (een prijs toekennen aan):

bekronen

(be)krönen

bekronen

präm(i)ieren

een bekroonde film

ein preisgekrönter Film

2. bekronen (een goed einde geven aan):

bekronen

(be)krönen

ver·wo·nen <verwoonde, h. verwoond> [vərwonə(n)] VERB trans

verwonen

für die Miete ausgeben

mee·tro·nen <troonde mee, h. meegetroond> [metronə(n)] VERB trans

meetronen

mitschleppen ugs

be·klem·to·nen <beklemtoonde, h. beklemtoond> [bəklɛmtonə(n)] VERB trans ook übtr

beklemtonen

betonen

beklemtonen

akzentuieren form

sub·stan·tie <substantie|s> [sʏpstɑnsi] SUBST f

1. substantie (materie):

substantie

Substanz f

2. substantie (hoofdzaak):

substantie

Substanz f

substantie

Wesentliche(s) nt

in substantie

im Wesentlichen

sub·stan·tief <substan|tieven> [sʏpstɑntif] SUBST nt

substantief

Substantiv nt

con·ven·tie <conventie|s> [kɔnvɛnsi] SUBST f

conventie

Konvention f

conventie (vergadering)

Konvent m

in strijd met de conventie zijn

gegen die Konventionen verstoßen

de eis in conventie en reconventie jur.

die Haupt- und Widerklage

dui·ven·til <duiventil|len> [dœyvə(n)tɪl] SUBST f

duiventil

Taubenschlag m

in·ven·tief <inventieve, inventiever, inventiefst> [ɪnvɛntif] ADJ

inventief

erfinderisch

pre·ven·tie [prevɛnsi] SUBST f geen Pl

preventie

Prävention f

ven·ti·le·ren <ventileerde, h. geventileerd> [vɛntilerə(n)] VERB trans

1. ventileren (de lucht verversen):

ventileren

lüften

ventileren

ventilieren form

2. ventileren (uiten):

ventileren

kundgeben

ventileren

kundtun

pre·ven·tief [prevɛntif] ADJ

1. preventief (ter verhindering):

preventief

präventiv

een preventief onderzoek med.

eine Vorsorgeuntersuchung

een preventieve maatregel

eine präventive Maßnahme

2. preventief jur. (voorlopig):

preventief

vorläufig

de preventieve hechtenis

die Untersuchungshaft