Übersetzungen für „выбива́ние“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ket·ters [kɛtərs] ADJ

ketters

ketzerisch

fe·ces [fetʃəs] SUBST Pl

feces

Fäzes Pl

feces

Fäkalien Pl

et·ter <etter|s> [ɛtər] SUBST m

1. etter med.:

etter

Eiter m

etter afscheiden

Eiter absondern

2. etter vulg (rotzak):

etter

Ekel nt

een etter van een vent

ein ekelhafter [o. widerlicher] Kerl

wet·ten <wette, h. gewet> [wɛtə(n)] VERB trans

wetten

wetzen

een mes wetten

ein Messer wetzen [o. abziehen]

het verstand wetten

den Verstand schärfen

ket·ter <ketter|s> [kɛtər] SUBST m

ketter

Ketzer m

roken als een ketter

rauchen wie ein Schlot

vloeken als een ketter

fluchen wie ein Kutscher

let·ten¹ <lette, h. gelet> [lɛtə(n)] VERB trans (beletten)

letten

abhalten von

wat let mij?

was könnte mich davon abhalten?

met·ten [mɛtə(n)] SUBST

metten rel.

Matutin f

metten (voor een hoge feestdag)

Mette f

korte metten met iem maken

mit jdm kurzen Prozess machen

zet·ten <zette, h. gezet> [zɛtə(n)] VERB trans

1. zetten (doen zitten):

zetten

setzen

2. zetten:

zetten (plaatsen)

setzen

zetten (rechtop, staande)

stellen

zetten (edelstenen)

fassen

zetten (schaak)

ziehen

knopen aan een jas zetten

Knöpfe an einen Mantel nähen

iem gevangen zetten

jdn einsperren

een boek in de kast zetten

ein Buch in den Schrank stellen

bloemen in het water zetten

Blumen ins Wasser stellen

een advertentie in de krant zetten

eine Anzeige in die Zeitung setzen

zijn naam onder een stuk zetten

seinen Namen unter ein Schriftstück setzen

iets op papier zetten

etw zu Papier bringen

de tanden op elkaar zetten

die Zähne zusammenbeißen

de wekker op zes uur zetten

den Wecker auf sechs (Uhr) stellen

geld op zijn rekening zetten

Geld auf sein Konto einzahlen

zich over iets heen zetten übtr

sich über etw hinwegsetzen

uit het land zetten

ausweisen

iets uit zijn hoofd zetten

sich Dat etw aus dem Kopf schlagen

iem voor gek zetten übtr

sich über jdn lustig machen

3. zetten (bepalen):

zetten

festsetzen

zijn zinnen zetten op iets

sich Dat etw in den Kopf setzen

4. zetten (aannemen):

zetten

machen

een hoge borst zetten

sich in die Brust werfen

een verbaasd gezicht zetten

ein erstauntes Gesicht machen

5. zetten (thee, koffie bereiden):

zetten

kochen

6. zetten (met kracht beginnen):

zetten

sich daranmachen

alles op alles zetten (zijn uiterste best doen)

alles daransetzen

alles op alles zetten (alles op het spel zetten)

aufs Ganze gehen

het op een lopen zetten

losrennen

het schip begon vaart te zetten

das Schiff nahm Fahrt auf

7. zetten (opwekken):

zetten

setzen

iem aan het werk zetten

jdn einspannen übtr

dat zet hem aan het denken

das gibt ihm zu denken

iets in gang zetten

etw in Gang bringen

8. zetten:

zetten (in de vereiste stand brengen)

setzen

zetten (ledematen uit de kom)

einrenken

zetten (gebroken ledematen)

richten

zetten (val)

stellen

9. zetten:

zetten (zijn vaste vorm krijgen)

sich setzen

zetten (vrucht)

ansetzen

10. zetten druk.:

zetten

setzen

11. zetten (arrangeren):

zetten

setzen

op muziek zetten

vertonen

12. zetten (verwedden):

zetten

setzen

alles op één kaart zetten

alles auf eine Karte setzen

iem iets betaald zetten

jdm etw heimzahlen

zet·ter <zetter|s> [zɛtər] SUBST m

zetter

Schriftsetzer m

let·ter <letter|s> [lɛtər] SUBST f

1. letter (teken, klank):

letter

Buchstabe m

zoek dit bij de letter Q

such das unter Q

de grote letter

der Großbuchstabe

in kleine letters

klein geschrieben

de kleine letters (van een contract)

das Kleingedruckte (eines Vertrags)

geen letter (meer) op papier zetten

nichts (mehr) zu Papier bringen

2. letter (letterlijke inhoud):

letter

Buchstabe m

letter

Wortlaut m

iets naar de letter opvatten

etw wörtlich auffassen

3. letter druk.:

letter

Letter f

letter

Druckbuchstabe m

letter (afdruk)

Buchstabe m

de cursieve letter

die Kursive

fees·ten <feestte, h. gefeest> [festə(n)] VERB intr

feesten

ein Fest feiern

plet·ten <plette, h. geplet> [plɛtə(n)] VERB trans

1. pletten (verbrijzelen):

pletten

zerquetschen

2. pletten (plat maken):

pletten

walzen

plet·ter [plɛtər]

de vaas viel te pletter

die Vase zerschellte am Boden

zich te pletter schrikken

sich zu Tode erschrecken

hij viel van het dak te pletter

er stürzte vom Dach zu Tode

hij heeft zich te pletter gereden

er hat sich zu Tode gefahren

het schip liep te pletter op een klip

das Schiff zerschellte an einer Klippe

spet·ter <spetter|s> [spɛtər] SUBST m

1. spetter (spat):

spetter

Spritzer m

2. spetter:

spetter (stuk: een meisje)

(flotte) Biene f

spetter (stuk: een jongen of man)

tolle(r) Typ m

feest <feest|en> [fest] SUBST nt

1. feest:

feest (fuif, partij)

Fest nt

feest (vlot en/of chic)

Party f

feest (intiemer)

Feier f

naar een feest(je) gaan

zu einem Fest gehen

2. feest (festijn):

feest

Fest nt

dat feest gaat niet door

daraus wird nichts

3. feest (viering):

feest

Feier f

het feest van Driekoningen

das Dreikönigsfest

at·test <attest|en> [ɑtɛst] SUBST nt

attest

Bescheinigung f

attest med.

Attest nt

een attest van de dokter

ein (ärztliches) Attest

het attest van goed gedrag

das Führungszeugnis

pro·fe·tes SUBST f

profetes weibliche Form von profeet

Siehe auch: profeet

pro·feet <pro|feten> [profet] SUBST m

profeet

Prophet m

geen profeet is in zijn eigen land geëerd Sprichw

der Prophet gilt nirgends weniger als in seinem Vaterland

feeks <feeks|en> [feks] SUBST f

feeks

Hexe f

feit <feit|en> [fɛit] SUBST nt

1. feit:

feit (gebeurtenis, omstandigheid)

Tatsache f

feit (bestaande toestand)

Gegebenheit f

achter de feiten aanlopen übtr

den Realitäten hinterherhinken

door het feit dat

dadurch, dass

een historisch feit

eine historische Tatsache

in feite (in werkelijkheid)

faktisch

in feite (eigenlijk)

eigentlich

het is een feit dat

Tatsache ist, dass

politieke feiten

politische Gegebenheiten

een feit worden

zur Tatsache werden

aangaande de feiten

was den Tatbestand betrifft

2. feit jur.:

feit (daad)

Tat f

feit (bewijsmateriaal)

Fakten Pl

een strafbaar feit

eine Straftat

aangifte doen van een strafbaar feit

Strafanzeige erstatten

fel·sen <felste, h. gefelst> [fɛlsə(n)] VERB trans

felsen

falzen