Niederländisch » Deutsch

ge·ho·rig <gehorige, gehoriger, gehorigst> [ɣəhorəx] ADJ

ge·hou·den2 VERB

gehouden volt. deelw. van houden¹, houden², houden³

Siehe auch: houden , houden , houden

hou·den3 <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] VERB trans

hou·den2 <hield zich, h. zich gehouden> [hɑudə(n)] VERB wk ww zich houden

1. houden (niet afwijken van) + aan:

sich halten an +Akk

3. houden (schijn aannemen):

hou·den1 <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] VERB intr

2. houden (niet loslaten; het niet begeven):

ge·hoe·ven VERB

gehoeven volt. deelw. van hoeven¹, hoeven²

Siehe auch: hoeven , hoeven

hoe·ven2 <hoefde, h. gehoeven> [huvə(n)] VERB unpers ww (nodig zijn)

hoe·ven1 <hoefde, h. gehoeven> [huvə(n)] VERB trans (moeten)

zes·ti·ger <zestiger|s> [sɛstəɣər] SUBST m

rei·zi·ger <reiziger|s> [rɛizəɣər] SUBST m


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski