Übersetzungen für „kneu“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

keu <keu|s, keu|en> [kø] SUBST f (biljartstok)

keu

Billardstock m

keu

Queue nt

knel¹ [knɛl] SUBST f geen Pl

1. knel:

mijn vinger zit in de knel (knelling, klem)

ich habe mir den Finger eingeklemmt

2. knel (benauwdheid, nood):

knel

Klemme f

knel

Patsche f ugs

in de knel zitten

in der Klemme sitzen [o. stecken]

in de knel zitten

in der Patsche sitzen

in de knel komen [o. raken]

in die Klemme geraten

sneu <sneue, sneuer, sneust> [snø] ADJ

sneu

schade

wat sneu!

wie schade!

kneus·je <kneusje|s> [knøʃə] SUBST nt

1. kneusje abw (persoon):

kneusje

Schwächling m

2. kneusje AUTO:

kneusje

Unfallwagen m

kneu·zen <kneusde, h. gekneusd> [knøzə(n)] VERB trans

1. kneuzen:

kneuzen (lichaamsdelen)

prellen

kneuzen (door drukking)

quetschen

Wendungen:

gekneusde peper (aan de oppervlakte beschadigen)

gestoßene(r) Pfeffer m

gekneusde perziken/eieren

Pfirsiche mit Druckstellen/angeschlagene Eier

dat heeft zijn reputatie gekneusd

das hat seinen Ruf angeknackst

knul <knul|len> [knʏl] SUBST m

knul

Kerl m

knul

Bursche m

knul

Typ m ugs

knul

Knilch m abw

een toffe knul

ein dufter Typ

knus <knusse, knusser, knust> [knʏs] ADJ

knus

gemütlich

knus

behaglich form

knie <knie|ën> [kni] SUBST f

knie

Knie nt

door de knieën gaan übtr

in die Knie gehen

er zit een knie in mijn broek

mein Hosenknie ist ausgebeult

knikkende/trillende knieën

weiche Knie/zitternde Knie Pl

iets onder de knie hebben übtr

etw im Griff haben

iets onder de knie krijgen übtr

etw meistern

de rok gaat tot onder de knie

der Rock reicht über das Knie

iem op de knieën krijgen übtr

jdn in die Knie zwingen

knak <knak|ken> [knɑk] SUBST m

1. knak (geluid):

knak

Knacks m

2. knak (breuk):

knak

Knacks m

knak

Sprung m

3. knak übtr (beschadiging, knauw):

knak

Knacks m

knik <knik|ken> [knɪk] SUBST m

1. knik (gedeeltelijke breuk, knak):

knik

Knick m

2. knik (richtingsverandering):

knik

Knick m

3. knik (buiging van het hoofd):

knik

Nicken nt

knik

Kopfnicken nt

een kort knikje

ein kurzes Nicken

knok SUBST f

knok → knook

Siehe auch: knook

knook <knoken> [knok] SUBST f

knook

Knochen m

knap² [knɑp] ADV

1. knap (tamelijk):

knap

ganz schön

hij werkt knap hard

er arbeitet ganz schön hart

2. knap (op bekwame wijze):

knap

geschickt

knap

gekonnt

3. knap (netjes):

knap

ordentlich

knap

gut

knal¹ <knal|len> [knɑl] SUBST m

knal (geluid)

Knall m

knal (slag)

Schlag m

een knal op het doel geven SPORT

den Ball ins Tor knallen

iem een knal verkopen

jdm eine knallen [o. ballern]

knar <knar|ren> [knɑr] SUBST m

1. knar (oud mens):

knar

zähe(r) Alte(r) m

2. knar (hoofd):

knar

Rübe f

knar

Birne f

3. knar (gierigaard):

knar

Geizhals m

knar

Geizkragen m

knip¹ <knip|pen> [knɪp] SUBST m

1. knip (geluid):

knip

Knips m

2. knip (beweging):

knip

Schnipser m

een knip met de vingers

ein Schnipser

hij is geen knip voor de neus waard übtr

er taugt zu nichts

3. knip (snee, gaatje):

knip

Schnitt m

knip

Einschnitt m

de knip van de schaar

der Scherenschnitt

knol <knol|len> [knɔl] SUBST m

1. knol (stengel-, worteldeel):

knol

Knolle f

2. knol (raap):

knol

Rübe f

3. knol (paard):

knol

Gaul m

knol

Klepper m

knop <knop|pen> [knɔp] SUBST m

1. knop (als schakelaar):

knop

Knopf m

knop

Schalter m

de knop indrukken/omdraaien

auf den Knopf drücken/den Schalter umdrehen

de knop omdraaien (pregnant)

aufs Knöpfchen drücken

(bij zichzelf) een knop omdraaien übtr

umschalten

2. knop (als versiering, bescherming, handvat):

knop

Knopf m

knop

Knauf m

de knop van een deur

der Türknopf

de knop van een deur

der Türkgriff

de knop van een speld

der Stecknadelkopf

3. knop (om iets aan op te hangen, vast te maken):

knop

Knopf m

knop

Kleiderhaken m

4. knop (oorsieraad):

knop

Ohrring m

knop

Ohrklipp m

5. knop plantk.:

knop

Knospe f

in knoppen schieten

Knospen bekommen [o. treiben]

in knoppen schieten

knospen

naar de knoppen gaan

vor die Hunde gehen

naar de knoppen gaan

zugrunde gehen

knot <knot|ten> [knɔt] SUBST f

1. knot:

knot (kluwen, bosje)

Knäuel nt

knot (haardracht)

Haarknoten m

het haar in een knot doen

das Haar zu einem Knoten aufstecken

2. knot (zaadhuisje):

knot

Samenkapsel f

knot

Kapsel f

beu [bø] ADJ

iets/iem beu worden ugs

etw/jdn sattbekommen [o. sattkriegen]

iets/iem beu worden form

etw/jdn leid werden

jeu [ʒø] SUBST m geen Pl

jeu

Reiz m

jeu

Glanz m