Übersetzungen für „lästigfallen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

wẹg|fallen VERB intr irr +sein

1. wegfallen (ausgelassen werden):

etw wegfallen lassen Nachtisch

rezygnować [perf z‑] z czegoś

2. wegfallen (entfallen):

wegfallen

odpadać [perf odpaść ]ugs

der letzte Satz kann wegfallen

ostatnie zdanie można pominąć

der nächste Tagesordnungspunkt kann wegfallen

ostatni punkt m programu może zostać pominięty

ạb|fallen VERB intr irr +sein

1. abfallen (herunterfallen):

von etw abfallen

spadać [perf spaść] z czegoś

2. abfallen (abtrünnig sein):

[von jdm/etw] abfallen (Gläubige)

sprzeniewierzać [perf sprzeniewierzyć] się [komuś/czemuś]

[von jdm/etw] abfallen (Gruppierung)

odłączać [perf odłączyć] się [od kogoś/czegoś]

er ist vom Glauben abgefallen

[on] odstąpił od wiary

ich fall vom Glauben ab! ugs

nie do wiary! ugs

3. abfallen (schwinden):

plötzlich fiel alle Angst von ihr ab

nagle zupełnie przestała się bać

alle Furcht fiel von ihm ab

zupełnie przestał się lękać

4. abfallen (sich neigen):

gegen etw abfallen (Gelände, Hang)

nachylać [perf nachylić] się ku czemuś

abfallend

spadzisty

5. abfallen:

abfallen (sich vermindern) (Druck, Temperatur)

spadać [perf spaść]

6. abfallen:

abfallen (zurückfallen) (Sportler)

zostawać [perf zostać] w tyle

das Team fiel stark ab

zespół m został mocno w tyle

7. abfallen (übrig bleiben):

abfallen

przypadać [perf przypaść]

wie viel fällt bei dem Geschäft für mich ab?

ile przypadnie mi w tym interesie?

I . ạn|fallen VERB trans irr (angreifen)

anfallen

napadać [perf napaść]

II . ạn|fallen VERB intr irr +sein

anfallen (entstehen, sich ergeben) (Nebenprodukte, Müll)

powstawać [perf powstać]

anfallen (Kosten)

przypadać

anfallen (Papier)

zbierać [perf zebrać] się

die dabei anfallenden Kosten

wiążące się z tym koszty mpl

die anfallenden Zinsen

należne odsetki fpl

die anfallende Arbeit

praca f do wykonania

a̱u̱f|fallen VERB intr irr +sein

auffallen (ins Auge springen) (Person, Sache)

rzucać [perf rzucić] się w oczy

auffallen (bemerkt werden)

zostać zauważonym

angenehm/unangenehm auffallen

robić [perf z‑] przyjemne/nieprzyjemne wrażenie

nicht auffallen

nie rzucać się w oczy

jdm auffallen (Person)

zwracać [perf zwrócić] na siebie czyjąś uwagę

jdm auffallen (Sache)

uderzać [perf uderzyć] kogoś fig

das muss Ihnen doch auffallen

chyba to pana/panią uderzyło

mir fällt auf, dass ...

uderza mnie to, że...

a̱u̱s|fallen VERB intr irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [perf wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy mpl /zęby mpl jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [perf wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [perf przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

e̱i̱n|fallen VERB intr irr +sein

1. einfallen:

einfallen (einsinken) (Gesicht, Wangen)

zapadać [perf zapaść] się

2. einfallen (in den Sinn kommen):

jdm einfallen

przychodzić [perf przyjść] komuś na myśl

sich Dat etw einfallen lassen

wpadać [perf wpaść] na pomysł

sich Dat etw einfallen lassen

wymyślać [perf wymyślić] coś

sich Dat etw einfallen lassen

strzelać [perf strzelić] do głowy

du musst dir etwas einfallen lassen

musisz coś wymyślić

das würde ihm nicht im Traum einfallen

nawet by mu się to nie przyśniło

3. einfallen (in Erinnerung kommen):

jdm fällt etw [wieder] ein

[znowu] się coś komuś przypomina

plötzlich fiel ihm sein Großvater wieder ein

nagle znowu przypomniał mu się jego dziadek m

4. einfallen MILIT (einstürzen):

in ein Land einfallen

dokonywać [perf dokonać] najazdu [lub inwazji] na kraj

5. einfallen (eindringen):

in etw Akk einfallen

wnikać [perf wniknąć] w coś

6. einfallen (hereinströmen):

in etw Akk einfallen (Licht)

wpadać [perf wpaść] w coś [lub do czegoś]

7. einfallen:

einfallen (einstimmen) (Geige)

wchodzić [perf wejść]

8. einfallen (sich einmischen):

„nein“!, fiel er ein

„nie”!, wtrącił się

Siehe auch: eingefallen

I . e̱i̱ngefallen ADJ

eingefallen Gesicht, Wangen, Augen:

eingefallen

zapadnięty

II . e̱i̱ngefallen ADV (abgezehrt)

eingefallen aussehen

mizernie

hịn|fallen VERB intr irr +sein

hinfallen

upadać [perf upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

missfạllen*RR [mɪs​ˈfalən] VERB intr irr geh, mißfạllen*ALT VERB intr irr geh

jdm missfallen

nie podobać się komuś

was missfällt dir an ihr?

co ci się w niej nie podoba?

es missfällt mir, dass/wie er mich ständig anstarrt

nie podoba mi się, że/jak on się we mnie stale wpatruje

MịssfallenRR <‑s, kein Pl > [mɪs​ˈfalən] SUBST nt, MịßfallenALT SUBST nt <‑s, kein Pl >

Missfallen

niezadowolenie nt

jds Missfallen erregen

wzbudzać [perf wzbudzić] czyjeś niezadowolenie

entfạllen* VERB intr irr +sein

1. entfallen (aus dem Gedächtnis kommen):

jdm entfallen

wylecieć komuś z głowy

sein Name ist mir entfallen

zapomniałem jego nazwiska

die Einzelheiten sind mir entfallen

zapomniałem o szczegółach

2. entfallen:

entfallen (nicht stattfinden) (Punkt)

wypadać [perf wypaść]

entfallen (Veranstaltung)

nie odbyć się

3. entfallen (zukommen):

auf jdn entfallen (Anteil)

przypadać komuś

auf die Losnummer 113 entfallen 100.000 Euro

na los z numerem 113 przypada wygrana f o wysokości 100 000 euro

4. entfallen geh (entgleiten):

die Vase entfiel ihr

wazon m wypadł jej z rąk

5. entfallen (wegfallen):

der Anspruch auf Zuschüsse entfällt

prośba f o dotacje nie zostaje uwzględniona

Lastfall SUBST

Benutzereintrag

Lastfall m BAU

obciążenie nt

Einfallen SUBST

Benutzereintrag

Einfallen nt GEO

upad warstwy m

Einfallen nt GEO

nachylenie warstwy nt