Niederländisch » Deutsch

hin·gen VERB

hingen 3. Pers Pl Imperf van hangen¹, hangen²

Siehe auch: hangen , hangen

han·gen1 <hing, h. gehangen> [hɑŋə(n)] VERB trans (bevestigen, ophangen)

hin·ken <hinkte, h. gehinkt> [hɪŋkə(n)] VERB intr

in·tui·nen [ɪntœynə(n)] VERB intr

in·tus·sen [ɪntʏsə(n)] ADV

hin·de <hinde|n, hinde|s> [hɪndə] SUBST f

hin·ke·len <hinkelde, h. gehinkeld> [hɪŋkələ(n)] VERB intr

hin·ni·ken <hinnikte, h. gehinnikt> [hɪnəkə(n)] VERB intr


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski