Übersetzungen für „Nadica“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

nadawca² (-czyni) <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [nadaftsa] SUBST m (f) dekl jak f w lp

nadawca (-czyni)

Absender(in) m (f)

nadir <Gen ‑u, kein Pl > [nadir] SUBST m ASTRON

nadir

Nadir m

nadir

Fußpunkt m

nadkład <Gen ‑u, Pl ‑y> [natkwat] SUBST m MIN

nadkład

Hangende nt

I . nadawać <nadaje; perf nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] VERB trans

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw Dat Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; perf nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] VERB intr nur imper ugs

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m ugs

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen abw ugs

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; perf nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] VERB refl

nadawać się do czegoś

sich Akk zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

nadążać <‑ża; perf ‑aj> [nadow̃ʒatɕ], nadążyć [nadow̃ʒɨtɕ] VERB intr perf

1. nadążać (dotrzymywać kroku):

nadążać za kimś

mit jdm Schritt halten

nadążać za kimś

mit jdm mithalten [können]

nadążać za zmianami

mit den Veränderungen Schritt halten

2. nadążać (mieścić się w czasie):

nie nadążać z czymś

mit etw nicht fertig werden

nie nadążać z czymś

etw nicht schaffen

nadbiec [nadbjets] perf, nadbiegać [nadbjegatɕ] <‑ga; Imperf ‑aj> VERB intr

1. nadbiec:

nadbiec (zbliżyć się) (ludzie)

herbeirennen

nadbiec (zbliżyć się) (ludzie)

herbeieilen geh

nadbiec (zbliżyć się) (ludzie)

herbeigerannt kommen ugs

2. nadbiec:

nadbiec (napłynąć) (chmury, fale)

heranziehen

3. nadbiec:

nadbiec (docierać) (dźwięk)

sich Akk vernehmen lassen

nadciąć [nattɕoɲtɕ]

nadciąć perf od nadcinać

Siehe auch: nadcinać

nadcinać <‑na; Imperf ‑aj; perf nadciąć> [nattɕinatɕ] VERB trans

nadcinać

einschneiden

nadęcie <Gen ‑ia, kein Pl > [nadeɲtɕe] SUBST nt

nadęcie

Aufgeblasenheit f

nadęcie

Überheblichkeit f

pompatyczne nadęcie

bombastische Aufgeblasenheit abw

sprzeciw przeciwko nadęciu rynku muzycznego

Widerstand m gegen die Überheblichkeit der Musikindustrie

nadmiar <Gen ‑u, Pl ‑y> [nadmjar] SUBST m

nadmiar

Überschuss m

nadmiar

Überfluss m

nadmiar

Übermaß nt

w nadmiarze

im Überfluss

nadmiar opadów

übermäßige Niederschläge mpl

nadmiar towarów

Warenüberfluss m

nadmuch <Gen ‑u, Pl ‑y> [nadmux] SUBST m

nadmuch

Blasluft f

nadmuch powietrza

Gebläse nt

nadpić [natpitɕ] perf, nadpijać [natpijatɕ] <‑ja; Imperf ‑aj> VERB trans

nadpić

nippen

oni nie zdążyli nawet nadpić, a ja już wypiłem cały kubek

sie hatten noch nicht einmal genippt, als ich schon die ganze Tasse ausgetrunken hatte

nadbić [nadbitɕ]

nadbić perf od nadbijać

Siehe auch: nadbijać

nadbijać <‑ja; Imperf ‑aj; perf nadbić> [nadbijatɕ] VERB trans

1. nadbijać ugs (nadtłuc):

nadbijać

anknacksen ugs

nadbijać swój ulubiony kubek

seinen Lieblingsbecher anknacksen ugs

2. nadbijać TYPO:

nadbijać

Überschuss drucken

nadać [nadatɕ]

nadać perf od nadawać

Siehe auch: nadawać

I . nadawać <nadaje; perf nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] VERB trans

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw Dat Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; perf nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] VERB intr nur imper ugs

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m ugs

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen abw ugs

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; perf nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] VERB refl

nadawać się do czegoś

sich Akk zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

nadal [nadal] ADV

nadal

weiter[hin]

nadal

nach wie vor

nadąć [nadoɲtɕ]

nadąć perf od nadymać

Siehe auch: nadymać

I . nadymać <‑ma; perf nadąć> [nadɨmatɕ] VERB trans

nadymać policzki:

nadymać

aufblasen

nadymać

aufpusten ugs

II . nadymać <‑ma; perf nadąć> [nadɨmatɕ] VERB refl

1. nadymać:

nadymać (wypełniać się powietrzem) (żagle)

sich Akk blähen

2. nadymać übtr:

nadymać (okazywać zły humor) (człowiek)

verdrießlich werden

3. nadymać übtr:

nadymać (być zarozumiałym) (człowiek)

sich Akk aufblähen

nadymać (być zarozumiałym) (człowiek)

sich Akk aufblasen

nadeń [nadeɲ] geh, przest (nad niego)

nadeń

als er

bielszego nadeń nie masz nic pod niebem

nichts auf der Welt ist weißer als das

nader [nader] ADV geh

nader

überaus geh

nader

äußerst

jest pan nader uprzejmy

Sie sind überaus freundlich

nadto [natto] ADV

aż nadto

mehr als genug

naddać [naddatɕ]

naddać perf od naddawać

Siehe auch: naddawać

naddawać <naddaje; Imperf ‑waj; perf naddać> [naddavatɕ] VERB trans

1. naddawać (nadłożyć):

naddawać

raffen

pozostały materiał musisz naddawać

den restlichen Stoff musst du raffen

jadąc objazdem naddaliśmy dwa kilometry

durch die Umleitung haben wir zwei Kilometer Umweg gemacht

2. naddawać przest (dołożyć):

naddawać

[da]zugeben

nadęty [nadentɨ] ADJ

1. nadęty (nadąsany):

nadęty mina

schlecht gelaunt

nadęty mina

eingeschnappt abw ugs

2. nadęty (zarozumiały):

nadęty człowiek

aufgeblasen ugs

nadęty człowiek

überheblich

3. nadęty (przesadny):

nadęty słowa, styl

schwülstig

nadęty słowa, styl

gespreizt