Übersetzungen für „Zarządać“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zarządzać <‑dza; perf zarządzić> [zaʒondzatɕ] VERB trans

1. zarządzać nur imper EKON:

zarządzać czymś

etw leiten [o. verwalten]

2. zarządzać (wydawać polecenia):

zarządzać

anordnen

zarządzać

verfügen

zarządca <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [zaʒonttsa] SUBST m ADMIN

zarządca

Verwalter(in) m (f)

zarządca posesji

Vermögensverwalter(in) m (f)

I . zarzucać <‑ca; Imperf ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VERB trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; Imperf ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VERB intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzygać [zaʒɨgatɕ]

zarzygać perf od rzygać

Siehe auch: rzygać

rzygać <‑ga; Imperf ‑aj; perf rzygnąć [lub za‑] [lub na‑]> [ʒɨgatɕ] VERB intr ugs, vulg

rzygać

kotzen ugs

rzygać

reihern ugs

I . zarzynać <‑na; perf zarżnąć> [zaʒɨnatɕ] VERB trans

zarzynać

abschlachten

zarzynać

abstechen

II . zarzynać <‑na; perf zarżnąć> [zaʒɨnatɕ] VERB refl

1. zarzynać (kaleczyć się):

zarzynać

sich Akk schneiden

zarzynać się nożem

sich mit dem Messer schneiden

2. zarzynać ugs (doprowadzać się do wyczerpania):

zarzynać się pracą/długami

sich Akk mit Arbeit/durch Schulden zu Grunde [o. zugrunde] richten [o. kaputt machen ugs ]

zarząd <Gen ‑u, Pl ‑y> [zaʒont] SUBST m

1. zarząd (przedstawiciele kierownictwa):

zarząd

Vorstand m

zarząd

Geschäftsführung f

członek zarządu

Vorstandsmitglied nt

przewodniczący zarządu

Vorstandsvorsitzende(r) mf

2. zarząd (zarządzanie):

zarząd

Verwaltung f

być pod czyimś zarządem

jdm unterstellt sein [o. unterstehen]

sprawować zarząd nad czymś

etw leiten [o. verwalten]

zarząd majątkiem wspólnym

Gesamtgutverwaltung f

zarządzić [zaʒoɲdʑitɕ]

zarządzić perf od zarządzać

Siehe auch: zarządzać

zarządzać <‑dza; perf zarządzić> [zaʒondzatɕ] VERB trans

1. zarządzać nur imper EKON:

zarządzać czymś

etw leiten [o. verwalten]

2. zarządzać (wydawać polecenia):

zarządzać

anordnen

zarządzać

verfügen