Übersetzungen für „olúpať“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

klupa <Gen ‑py, Pl ‑py> [klupa] SUBST f sl (średnicomierz)

klupa

Messkluppe f

klupa

Baumklupe f

chlupać <‑pie; Imperf chlup> [xlupatɕ] impf, chlupnąć [xlupnoɲtɕ] VERB perf intr

chlupać (woda)

schwappen

chlupać (woda)

platschen

chlupać (woda)

gluckern

chlupać (błoto)

platschen

chlupać (kamień)

plumpsen

chlupać (ryba)

plitsche[r]n

chlupnąć czymś

mit etw [be]spritzen

obłupać [obwupatɕ]

obłupać perf od obłupywać

Siehe auch: obłupywać

I . obłupywać <‑puje; perf obłupać> [obwupɨvatɕ] VERB trans ugs

obłupywać korę

abschälen

obłupywać tynk

abschlagen

obłupać orzechy laskowe

Walnüsse schälen

II . obłupywać <‑puje; perf obłupać> [obwupɨvatɕ] VERB refl ugs (odpadać)

obłupywać

abblättern

farba obłupała się od ściany

die Farbe f blätterte von der Wand ab

I . odłupać [odwupatɕ] perf, odłupywać [odwupɨvatɕ] <‑puje; Imperf ‑puj> VERB trans

odłupać

abspalten

II . odłupać [odwupatɕ] perf, odłupywać [odwupɨvatɕ] <‑puje; Imperf ‑puj> VERB refl

odłupać

absplittern

odłupać

abbröckeln

odłupać

abfallen

I . łupać <‑pie; Imperf łup> [wupatɕ] VERB intr <perf łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen ugs

łupać

knallen ugs

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; Imperf łup> [wupatɕ] VERB trans <perf łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać nur imper (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać nur imper (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; Imperf łup perf łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] VERB unpers ugs (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; Imperf łup perf łupnąć> [wupatɕ] VERB refl ugs

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich Akk am Kopf stoßen ugs

2. łupać nur imper (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać nur imper (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

ułupać [uwupatɕ]

ułupać perf od łupać

Siehe auch: łupać

I . łupać <‑pie; Imperf łup> [wupatɕ] VERB intr <perf łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen ugs

łupać

knallen ugs

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; Imperf łup> [wupatɕ] VERB trans <perf łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać nur imper (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać nur imper (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; Imperf łup perf łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] VERB unpers ugs (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; Imperf łup perf łupnąć> [wupatɕ] VERB refl ugs

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich Akk am Kopf stoßen ugs

2. łupać nur imper (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać nur imper (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

olać [olatɕ]

olać perf od olewać

Siehe auch: olewać

olewać <‑wa; perf olać> [olevatɕ] VERB trans ugs (lekceważyć)

olewać kogoś/coś

sich Akk um jdn/etw einen Dreck scheren ugs

olewać kogoś/coś

auf jdn/etw pfeifen ugs

olcha <Gen ‑chy, Pl ‑chy> [olxa] SUBST f BOT

olcha

Erle f

oliwa <Gen ‑wy, kein Pl > [oliva] SUBST f

oliwa

Olivenöl nt

Wendungen:

dolewać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

oliwa sprawiedliwa [zawsze] na wierzch wypływa

die Wahrheit f kommt früher oder später ans Licht