Übersetzungen für „uitzuiveren“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

uit·zui·gen <zoog uit, h. uitgezogen> [œytsœyɣə(n)] VERB trans

1. uitzuigen (uitbuiten):

uitzuigen

aussaugen

uitzuigen

ausbeuten

2. uitzuigen (ontdoen, zuigend legen):

uitzuigen

aussaugen

uit·zui·ger <uitzuiger|s> [œytsœyɣər] SUBST m

uitzuiger

Ausbeuter m

uit·zon·de·ren <zonderde uit, h. uitgezonderd> [œytsɔndərə(n)] VERB trans

uitzonderen

ausnehmen

zui·ve·ren <zuiverde, h. gezuiverd> [zœyvərə(n)] VERB trans

zuiveren

säubern

het bloed zuiveren

das Blut reinigen

de partij zuiveren

die Partei säubern

water zuiveren

Wasser aufbereiten

zich zuiveren van een verdenking

sich von einem Verdacht befreien

aan·zui·ve·ren <zuiverde aan, h. aangezuiverd> [anzœyvərə(n)] VERB trans form

aanzuiveren

begleichen

de bankrekening aanzuiveren

das Bankkonto aufstocken

uit·le·ve·ren <leverde uit, h. uitgeleverd> [œytlevərə(n)] VERB trans

uitleveren

ausliefern an +Akk

uit·zie·ken <ziekte uit, h./i. uitgeziekt> [œytsikə(n)] VERB intr

1. uitzieken ugs (ziekte uit laten werken):

uitzieken

sich auskurieren

2. uitzieken (verdwijnen: ziekte):

uitzieken

auskuriert werden

uit·zuig·ster SUBST f

uitzuigster weibliche Form von uitzuiger

Siehe auch: uitzuiger

uit·zui·ger <uitzuiger|s> [œytsœyɣər] SUBST m

uitzuiger

Ausbeuter m

hui·ve·ren <huiverde, h. gehuiverd> [hœyvərə(n)] VERB intr

1. huiveren:

huiveren (beven)

schaudern

huiveren (van kou ook)

frösteln

dat deed me huiveren

das ließ [o. machte] mich schaudern

hij huiverde van de kou

ihn schauderte vor Kälte Dat

2. huiveren:

huiveren (terugschrikken: met afkeer, schrik)

schaudern

huiveren (terugschrikken: met afgrijzen)

grauen

huiveren (terugschrikken: aarzelen)

zurückscheuen

ik huiver voor de gevolgen

ich scheue vor den Folgen zurück

uit·zin·gen <zong uit, h. uitgezongen> [œytsɪŋə(n)] VERB trans

1. uitzingen:

uitzingen (volhouden)

aushalten

uitzingen (rondkomen)

auskommen

hij kan het een paar jaar uitzingen

er kann (es) schon ein paar Jahre aushalten

2. uitzingen (ten einde zingen):

uitzingen

aussingen

uit·zit·ten <zat uit, h. uitgezeten> [œytsɪtə(n)] VERB trans

uitzitten

absitzen ugs

uitzitten ((gevangenis)straf)

verbüßen form

uitzitten (regeringsperiode)

durchstehen

zijn tijd uitzitten

seine Zeit absitzen

ik heb de vergadering niet helemaal uitgezeten

ich habe bei der Versammlung nicht bis zum Schluss durchgehalten

uit·zoe·ken <zocht uit, h. uitgezocht> [œytsukə(n)] VERB trans

1. uitzoeken:

uitzoeken (uitkiezen)

aussuchen

uitzoeken (voor zichzelf)

sich Dat aussuchen

voor iem iets uitzoeken

für jdn etw aussuchen

voor iem iets uitzoeken

jdm etw aussuchen

het niet voor het uitzoeken hebben

die Dinge nehmen müssen, wie sie sind

2. uitzoeken (sorteren):

uitzoeken

sortieren

3. uitzoeken:

uitzoeken form (uitpuzzelen)

untersuchen

uitzoeken form (naspeuren)

nachgehen +Dat

ze gaan het helemaal uitzoeken

sie wollen der Sache auf den Grund gehen

ze zoeken het maar uit!

sollen sie doch mal sehen(, wo sie bleiben)!

een kwestie uitzoeken

einer Frage nachgehen

dat moet je zelf maar uitzoeken

das musst du selber wissen

uit·zwer·men <zwermde uit, i. uitgezwermd> [œytswɛrmə(n)] VERB intr

uitzwermen

ausschwärmen