Deutsch » Niederländisch

ˈKa·non <Kanons, Kanons> [ˈkaːnɔn] SUBST m

1. Kanon (Richtschnur):

2. Kanon (Gesamtheit von Vorschriften):

3. Kanon (klassischer Kunstmaßstab):

Kanon ARCHIT, KUNST

Ka·ˈno·ne <Kanone, Kanonen> [kaˈnoːnə] SUBST f

2. Kanone ugs (Genie):

kei
genie nt

3. Kanone ugs scherzh (Pistole):

pistool nt

ˈKan·ne <Kanne, Kannen> [ˈkanə] SUBST f

2. Kanne ugs MUS:

ˈKan·te <Kante, Kanten> [ˈkantə] SUBST f

1. Kante (Seite):

es steht auf der Kante übtr

3. Kante (Saum):

ˈkan·tig [kantɪç] ADJ

1. kantig (Kanten besitzend):

ˈkann·te [ˈkantə] VERB

kannte 3. pers Sg Imperf von kennen

Siehe auch: kennen

ˈKan·zel <Kanzel, Kanzeln> [ˈkan͜tsl̩] SUBST f

1. Kanzel REL (Predigtkanzel):

2. Kanzel JAGD (Hochsitz):

3. Kanzel MILIT (Geschützturm):

4. Kanzel GEOL (in den Bergen):

5. Kanzel (im Flugzeug):


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski