Übersetzungen für „blindes“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

blin·de <blinde|n> [blɪndə] SUBST m en f

blinde

Blinde(r) f(m)

dat ziet zelfs een blinde

das sieht doch ein Blinder (mit dem Krückstock) scherzh

blind <blinde, blinder, blindst> [blɪnt] ADJ

1. blind (niet kunnende zien):

blind

blind

iem blind maken

jdn blenden

zich blind staren (op) übtr

sich in etw Akk verrennen

blind worden

erblinden

ziende blind zijn übtr

mit sehenden Augen blind sein

2. blind (zonder eigen oordeel):

blind

blind

een blind vertrouwen in iem hebben

jdm blind vertrauen

ik was blind voor zijn gebreken

ich war blind für seine Fehler

blinde woede

blinde Wut

blind zijn van jaloezie

blind vor Eifersucht sein

3. blind (onzichtbaar):

blind

blind

een blinde passagier

ein blinder Passagier

4. blind (waaraan ontbreekt wat men erin, erbij verwacht):

blind

blind

een blinde deur

eine blinde Tür

een blinde landkaart

eine stumme Karte

in den blinde rondtasten

im Dunkeln tappen

blind typen

blind schreiben

blies VERB

blies 3. Pers Sg Imperf van blazen

Siehe auch: blazen

bla·zen <blies, h. geblazen> [blazə(n)] VERB trans

blazen

blasen

blazen

pusten ugs

blazen (dieren)

fauchen

de aftocht blazen übtr

zum Abzug blasen

de aftocht blazen übtr

aufbrechen

bellen blazen

Seifenblasen machen

op de trompet blazen

die Trompete blasen

op de trompet blazen

auf der Trompete blasen

het is oppassen geblazen

jetzt heißt es aufgepasst

blin·ken <blonk, h. geblonken> [blɪŋkə(n)] VERB intr

blinken (licht(jes), spiegel, water)

blinken

blinken (goud, water, ogen)

glänzen

blinken (goud, water, ogen)

gleißen form

blinken (ogen)

leuchten

alles blinkt er

alles blitzt und blinkt

blinkend goud

gleißendes Gold

in haar ogen blonken tranen

in ihren Augen glänzten Tränen

van netheid blinken

vor Sauberkeit blitzen [o. blinken] [o. glänzen]

zijn gezicht blonk van vreugde übtr

sein Gesicht strahlte vor Freude

blin·ker <blinker|s> [blɪŋkər] SUBST m

blinker

Cursor m

blij·de ADJ

blijde → blij

Siehe auch: blij

blij [blɛi] ADJ

1. blij (verheug(en)d):

blij

froh

zo blij als een kind zijn

sich freuen wie ein Schneekönig

ik ben blij (u te zien)

ich bin froh(, Sie zu sehen)

ik ben blij (u te zien)

ich freue mich(, Sie zu sehen)

iem met iets blij maken

jdn mit etw erfreuen

iem met iets blij maken form

jdn mit etw beglücken

blij zijn met

froh sein über

blij zijn met

sich freuen über +Akk

blij toe! ugs

Gott sei Dank!

blij zijn voor iem

sich für jdn freuen

2. blij (vrolijk):

blij

froh

blij

freudig

een blijde gebeurtenis

ein freudiges Ereignis

blun·der <blunder|s> [blʏndər] SUBST m

blunder

Bock m

blunder

Schnitzer m ugs

een blunder begaan

einen Bock schießen

lin·de <linde|n> [lɪndə] SUBST f

linde

Linde f