Übersetzungen für „fortgetragen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

for·mu·le·wa·gen <formulewagen|s> [fɔrmyləwaɣə(n)] SUBST m

formulewagen

Formelrennwagen m

ver·tra·gen¹ <vertraagde, h. vertraagd> [vərtraɣə(n)] VERB trans

1. vertragen (trager maken):

vertragen

verlangsamen

vertragen

verzögern

2. vertragen (uitstellen):

vertragen

verschleppen

vertragen

aufschieben

het vertrek werd een dag vertraagd

die Abreise verzögerte sich um einen Tag

een proces vertragen

einen Prozess verschleppen

ge·dra·gen <gedroeg zich, h. zich gedragen> [ɣədraɣə(n)] VERB wk ww zich gedragen

1. gedragen:

gedragen (handelen)

sich benehmen

gedragen (houding, optreden)

sich verhalten

gedragen onderw.

sich betragen

gedragen onderw.

sich aufführen abw

zich gedragen als een dictator

sich wie ein Diktator aufführen

in een zaak zich naar iems advies gedragen

in einer Angelegenheit jds Rat befolgen

zich netjes gedragen

sich ordentlich benehmen

2. gedragen (op de omgeving reageren):

gedragen

sich verhalten

kwik gedraagt zich vreemd in de buitenlucht

Quecksilber verhält sich an der Luft merkwürdig

toe·dra·gen¹ <droeg toe, h. toegedragen> [tudraɣə(n)] VERB trans (koesteren jegens)

toedragen

entgegenbringen

iem een goed hart toedragen

jdm wohlgesonnen sein

be·dra·gen <bedroeg, h. bedragen> [bədraɣə(n)] VERB intr

bedragen

betragen

bedragen

sich belaufen auf +Akk

op·vra·gen <vroeg op/vraagde op, h. opgevraagd> [ɔpfraɣə(n)] VERB trans

opvragen

anfordern

opvragen

abrufen

opvragen (geld)

abheben

documenten opvragen

Unterlagen anfordern

op·dra·gen <droeg op, h. opgedragen> [ɔbdraɣə(n)] VERB trans

1. opdragen (naar boven dragen):

opdragen

herauftragen

opdragen

hinauftragen

2. opdragen (aanbieden):

opdragen

betrauen mit

opdragen

übergeben

het voorzitterschap opdragen aan iem

jdm den Vorsitz übertragen

3. opdragen:

opdragen (toewijden)

weihen

opdragen (mis)

halten

4. opdragen (gelasten):

opdragen

(be)auftragen

opdragen

anweisen

iem een werk opdragen

jdn mit einer Arbeit beauftragen

iem opdragen iets te doen

jdm auftragen, etw zu tun

iem opdragen iets te doen

jdn beauftragen, etw zu tun

5. opdragen (aanbieden als eerbewijs):

opdragen

widmen

opdragen

zueignen

een boek opdragen aan iem

jdm ein Buch widmen

6. opdragen (dragen tot het versleten is):

opdragen

auftragen

mee·dra·gen <droeg mee, h. meegedragen> [medraɣə(n)] VERB trans

meedragen

mit sich (umher)tragen

meedragen

mittragen

mee·vra·gen <vroeg mee, h. meegevraagd> [mevraɣə(n)] VERB trans

1. meevragen (vragen mee te gaan):

meevragen

bitten mitzugehen

2. meevragen (uitnodigen):

meevragen

mit einladen

uit·dra·gen <droeg uit, h. uitgedragen> [œydraɣə(n)] VERB trans

1. uitdragen (naar buiten dragen):

uitdragen

hinaustragen

uitdragen

heraustragen

een dode uitdragen

einen Toten zu Grabe tragen

2. uitdragen (verbreiden):

uitdragen

verbreiten

uitdragen

hinaustragen

een zwangerschap uitdragen

ein Kind austragen

uit·vra·gen <vraagde uit/vroeg uit, h. uitgevraagd> [œytfraɣə(n)] VERB trans

uitvragen

ausfragen

iem over iets uitvragen

jdn über etw Akk ausfragen

ver·dra·gen <verdroeg, h. verdragen> [vərdraɣə(n)] VERB trans

1. verdragen:

verdragen (verduren)

ertragen

verdragen (bestand zijn)

vertragen

je moet elkaar verdragen

ihr müsst euch vertragen [o. miteinander auskommen]

een gedachte niet verdragen

einen Gedanken nicht ertragen

kou en hitte kunnen verdragen

Kälte und Hitze vertragen können

2. verdragen (uithouden):

verdragen

ertragen

verdragen

aushalten

verdragen

vertragen

3. verdragen (gebruiken zonder er last van te hebben):

verdragen

vertragen

een goed te verdragen medicament

ein gut verträgliches Medikament

koolraap verdraag ik niet

ich vertrage keine Kohlrüben

weg·dra·gen <droeg weg, h. weggedragen> [wɛɣdraɣə(n)] VERB trans

1. wegdragen (dragend verwijderen):

wegdragen

wegtragen

wegdragen

forttragen

2. wegdragen (verkrijgen):

wegdragen

erhalten

iems goedkeuring wegdragen

jds Beifall finden

over·dra·gen <droeg over, h. overgedragen> [ovərdraɣə(n)] VERB trans

1. overdragen (overbrengen):

overdragen

tragen

2. overdragen:

overdragen (doen overgaan)

übertragen

overdragen (eigendom, ook)

übereignen

3. overdragen (overboeken):

overdragen

umbuchen

4. overdragen (overgeven):

overdragen

übertragen

overdragen

übergeben

zijn ambt overdragen

sein Amt übergeben [o. abtreten]