Übersetzungen für „lautem“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] VERB trans

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

laten

lassen

iets achterwege laten

etw unterlassen

laat de kinderen maar

lass die Kinder nur gewähren

iets laten lopen

etw laufen lassen

een plan laten varen

einen Plan fallen lassen [o. aufgeben]

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

laten

lassen

laten

belassen

daar zullen we het bij laten

dabei wollen wir es bewenden lassen

het erbij laten (zitten) (ophouden)

es genug sein lassen

het bij dreigementen laten

es mit Drohungen gut sein lassen

iem het leven laten

jdn am Leben lassen

laat maar zitten

(es) ist gut so

laat maar zitten

lass nur

de deur open laten

die Tür offen lassen [o. auflassen]

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

laten

lassen

zijn gedachten over iets laten gaan

sich Dat etw durch den Kopf gehen lassen

de dokter laten komen

den Arzt kommen lassen

zij liet mij vragen of ik meeging

sie ließ fragen, ob ich mitginge [o. mitkäme]

iem iets laten weten

jdn etw wissen lassen

4. laten (niet doen, nalaten):

laten

lassen

hij kan het roken niet laten

er kann das Rauchen nicht (unter)lassen

wil je dat weleens laten!

lass das (sein)!

5. laten (overlaten, achterlaten):

laten

lassen

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

laten

lassen

waar moet ik het boek laten?

wo soll ich das Buch lassen [o. hintun] ?

hij werd in de kamer gelaten

man ließ ihn ins Zimmer

laat me niet lachen!

dass ich nicht lache!

laat staan dat

geschweige (denn), dass

een diepe zucht laten

einen tiefen Seufzer tun [o. ausstoßen]

la·ter¹ [latər] ADJ (nieuwer)

later

später

het latere gevolg

die Spätfolge

las·ter [lɑstər] SUBST m geen Pl

1. laster:

laster (kwaadsprekerij)

Verleumdung f

laster (kwaadsprekerij)

Lästerung f

laster (om iems aanzien te schaden)

Rufmord m

2. laster jur.:

laster (onbewijsbaar)

üble Nachrede f

laster (onwaar)

Verleumdung f

lat·ten [lɑtə(n)] ADJ

latten

aus Latten

latten

Latten-

de latten afscheiding

der Lattenzaun

lach·ten VERB

lachten 3. Pers Pl Imperf van lachen¹, lachen²

Siehe auch: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB trans (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich Dat einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best Sprichw

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB intr

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich Dat (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich Dat das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw Akk lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

to·tem <totem|s> [totəm] SUBST m

totem

Totem nt

au·teur <auteur|s> [ɑutør, otør] SUBST m

auteur

Autor m

auteur (als beroep)

Schriftsteller m

auteur (van een werk)

Verfasser m

auteur jur.

Urheber m

lauw [lɑu] ADJ ook übtr

lauw

lau

laag·te <laagte|n, laagte|s> [laxtə] SUBST f

1. laagte (hoedanigheid):

laagte

Niedrigkeit f

2. laagte (plaats: diepte):

laagte

Tiefe f

naar de laagte gaan

(in die Tiefe) hinabsteigen

een laagte tussen twee heuvels

eine Senke zwischen zwei Hügeln

lach·te VERB

lachte 3. Pers Sg Imperf van lachen¹, lachen²

Siehe auch: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB trans (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich Dat einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best Sprichw

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VERB intr

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich Dat (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich Dat das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw Akk lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

la·tent [latɛnt] ADJ

latent

latent

item <item|s> [ɑjtəm] SUBST nt

item

Thema nt

item

Angelegenheit f

een hot item

ein hochaktuelles Thema

stem <stem|men> [stɛm] SUBST f

stem

Stimme f

stem (orgel ook)

Register nt

met algemene stemmen

einstimmig

er gaan stemmen op

es werden Stimmen laut

met gedempte stem praten

halblaut reden

stem hebben in een vergadering

eine Stimme in einer Versammlung haben

een stem in het kapittel hebben übtr

ein Wörtchen mitzureden haben

de meeste stemmen gelden

die Stimmenmehrheit entscheidet

de mengelmoes van stemmen

das Stimmengewirr

de stemmen staken

es besteht Stimmengleichheit

zijn stem uitbrengen

seine Stimme abgeben

zijn stem uitbrengen op iem

jdm seine Stimme geben

bij meerderheid van stemmen

bei Stimmenmehrheit

zijn stem verdraaien

seine Stimme verstellen

een lied voor vier stemmen

ein vierstimmiges Lied

een stem voor/tegen (voor)

eine Jastimme

een stem voor/tegen (tegen)

eine Nein-/Gegenstimme

de stemmen zijn verdeeld

man ist geteilter Ansicht Gen

zijn stem wisselt

er ist im Stimmbruch

een stem van binnen übtr

eine innere Stimme

lau·we·ren¹ [lɑuwərə(n)] SUBST Pl

lauweren

Lorbeeren Pl

op zijn lauweren rusten übtr

sich auf seinen Lorbeeren ausruhen

lauw·heid <lauw|heden> [lɑuhɛɪt] SUBST f

lauwheid

Lauheit f

lauw·warm [lɑuwɑrm] ADJ

lauwwarm

lauwarm

lam¹ <lam|meren> [lɑm] SUBST nt

lam

Lamm nt

onschuldig als een pasgeboren lam

unschuldig wie ein neugeborenes Kind