Übersetzungen für „schikaneur“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

schik·ken¹ <schikte, h. geschikt> [sxɪkə(n)] VERB trans

1. schikken (rangschikken):

schikken

ordnen

de kussens van een zieke schikken

einem Kranken die Kissen aufschütteln

stoelen om een tafel schikken

Stühle um einen Tisch gruppieren [o. platzieren]

2. schikken (maatregelen treffen):

schikken

einrichten

we zullen het wel schikken

das werden wir schon in Ordnung bringen

ik weet niet hoe ik het zal schikken

ich weiß nicht, wie ich das einrichten [o. arrangieren] soll

3. schikken (regelen d.m.v. een compromis):

schikken

beilegen

schikken

schlichten

een zaak in der minne schikken

eine Sache gütlich beilegen [o. schlichten]

dat zal zich wel schikken

das wird sich alles finden

schil·der <schilder|s> [sxɪldər] SUBST m

1. schilder (huisschilder(es)):

schilder

Maler m

schilder

Anstreicher m

2. schilder (kunstschilder(es)):

schilder

Maler m

schilder

Kunstmaler m

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VERB intr

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

scheinen

schijnen (met sterk licht)

leuchten

schijnen (stralen)

strahlen

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen übtr (stralen):

schijnen

leuchten

schijnen

strahlen

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

schijnen

scheinen

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

wie es scheint

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

schil·fer <schilfer|s> [sxɪlfər] SUBST m

schilfer (metaal, hout)

Splitter m

schilfer (huid)

Schuppe f

schilfer (muur)

Abblätterung f

de kalk valt in schilfers af

der Kalk blättert ab

schip·per <schipper|s> [sxɪpər] SUBST m

1. schipper (gezagvoerder):

schipper

Schiffer m

schipper

Schiffsführer m

2. schipper (bestuurder van een binnenvaartuig):

schipper

Schiffer m

schik·king <schikking|en> [sxɪkɪŋ] SUBST f

1. schikking (ordening):

schikking

Ordnung f

schikking

Anordnung f

de schikking van de figuren op een schilderij

die Anordnung [o. Gruppierung] der Figuren eines Gemäldes

2. schikking (overeenkomst):

schikking

Einigung f

schikking

Vergleich m

schikking

Abkommen nt

3. schikking (het vrijwillig voldoen aan een voorwaarde):

schikking

Vergleich m

een minnelijke schikking treffen

einen Vergleich schließen

sou·te·neur <souteneur|s> [sutənør] SUBST m

souteneur

Zuhälter m

schie·pen VERB

schiepen 3. Pers Pl Imperf van scheppen¹

Siehe auch: scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] VERB trans

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

schaufeln

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

schöpfen

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

scheppen

schöpfen

3. scheppen (zich verwerven):

scheppen

schöpfen

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

Mut schöpfen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen ugs

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

scheppen

schöpfen

geschept papier

geschöpfte(s) Papier nt

geschept papier

Büttenpapier nt

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] VERB trans

scheppen (creëren, vormen)

schaffen

scheppen (allgemeen)

hervorbringen

scheppen (allgemeen)

erschaffen form

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie f

niet voor het geluk geschapen zijn übtr

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VERB intr

1. schieten (een schot lossen):

schieten

schießen

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten übtr

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

schieten

schießen

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schießen

schieten (bomen)

ausschlagen

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

schieten

schießen

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten übtr (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten übtr

auf etw Akk verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

schieten

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schif·ten¹ <schiftte, h. geschift> [sxɪftə(n)] VERB trans

1. schiften:

schiften (sorteren)

sortieren

schiften (doorkijken en ordenen)

sichten

bewijsmateriaal schiften

Beweismaterial sichten

2. schiften (afzonderen):

schiften

trennen

schij·ten¹ <scheet, h. gescheten> [sxɛitə(n)] VERB trans (ontlasten)

schijten

ausscheißen vulg

schil·len¹ <schilde, h. geschild> [sxɪlə(n)] VERB trans

schillen (van de schil ontdoen)

schälen

schillen (boom)

entrinden

schillen (boom)

abrinden

aardappels schillen

Kartoffeln schälen

schim·mel <schimmel|s> [sxɪməl] SUBST m

1. schimmel (witachtige uitslag):

schimmel

Schimmel m

2. schimmel plantk. (klasse):

schimmel

Pilz m

3. schimmel (plantje):

schimmel

Schimmel m

schimmel

Schimmelpilz m

4. schimmel (paard):

schimmel

Schimmel m

schim·pen <schimpte, h. geschimpt> [sxɪmpə(n)] VERB intr

schimpen

schimpfen

op iem schimpen

auf jdn schimpfen

schijf·rem <schijfrem|men> [sxɛifrɛm] SUBST f

schijfrem

Scheibenbremse f

schijn·sel <schijnsel|s> [sxɛinsəl] SUBST nt

schijnsel

Schein m

schijnsel

Lichtschein m

bij het schijnsel van de kaars

bei Kerzenschein

het schijnsel van de kaarsen

der Schimmer der Kerzen

het schijnsel van de lamp

der Lichtschein der Lampe