Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „schweren“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

Ergebnis-Übersicht

sche·ren: Verb
scha·ke·ren: Verb
scha·te·ren: Verb
sche·me·ren: Verb
scham·pe·ren: Verb
schet·te·ren: Verb
schil·de·ren: Verb
schil·fe·ren: Verb
schip·pe·ren: Verb
schit·te·ren: Verb
schou·de·ren: Verb
schut·te·ren: Verb
af·sche·ren: Verb
af·zwe·ren: Verb
be·zwe·ren: Verb
lau·we·ren: Nomen
ver·we·ren: Verb
nat·sche·ren: Nomen
af·schil·fe·ren: Verb
af·schil·de·ren: Verb

Meintest du vielleicht: scheren , schemeren , schateren , schakeren , schutteren , schouderen , schitteren , schipperen , schilferen , schilderen , schetteren , schamperen , afscheren , verweren , lauweren , bezweren , afzweren , natscheren , naschilderen , beschilderen , afschilderen , afschilferen , samenzweren und schwalbe

sche·ren¹ <schoor, h. geschoren> [sxerə(n)] VERB trans

1. scheren:

scheren (haar)

scheren (iets)

zijn baard scheren

sich Dat den Bart rasieren

een geschoren kin

ein rasiertes Kinn

zich scheren

2. scheren (dieren):

een hond scheren

einen Hund scheren

een hond scheren (in een model)

einen Hund trimmen

3. scheren (gewassen):

4. scheren (afzetten):

hij laat zich geduldig scheren

er lässt sich leicht beschwindeln [o. übervorteilen]

scha·ke·ren <schakeerde, h. geschakeerd> [sxakerə(n)] VERB trans

1. schakeren (met afwisseling van kleur schikken):

2. schakeren (afwisselen):

scha·te·ren <schaterde, h. geschaterd> [sxatərə(n)] VERB intr

1. schateren (luidkeels lachen):

schallend lachen

ik begon te schateren

ich lachte schallend auf

schateren van het lachen

schallend lachen

de kinderen schateren van plezier

die Kinder quietschen vor Vergnügen

2. schateren (helder weerklinken):

3. schateren (vogels):

sche·me·ren <schemerde, h. geschemerd> [sxemərə(n)] VERB intr

1. schemeren (tussen licht en donker zijn):

grauen form

2. schemeren (zich onrustig, verward vertonen):

de letters schemerden voor mijn ogen

die Buchstaben verschwammen vor meinen Augen

3. schemeren (in schemering zitten):

in der Abenddämmerung zusammensitzen

's avonds een uurtje schemeren

ein Dämmerstündchen halten

4. schemeren (vaag te zien zijn):

het daglicht schemert door de gordijnen

das Tageslicht schimmert durch die Vorhänge

er schemert mij iets van voor de geest übtr

ich habe eine vage Vorstellung davon

scham·pe·ren <schamperde, h. geschamperd> [sxɑmpərə(n)] VERB intr

schamperen (sterker)

schet·te·ren <schetterde, h. geschetterd> [sxɛtərə(n)] VERB intr

1. schetteren:

schetteren (tetteren: schel klinken)

schetteren (tetteren: stem)

schetteren (tetteren: trompet)

de radio schetterde abw

das Radio plärrte

haar stem schetterde boven alles uit

ihre schrille Stimme übertönte alles

2. schetteren (luidkeels verkondigen):

lautstark [o. lauthals] seine Meinung verkünden

schil·de·ren¹ <schilderde, h. geschilderd> [sxɪldərə(n)] VERB trans

1. schilderen (met verf tot stand brengen):

malen

een doek schilderen

ein Gemälde malen

2. schilderen (verven):

malen

zijn huis laten schilderen

sein Haus (an)streichen lassen

het tuinhekje schilderen

den Gartenzaun streichen

3. schilderen (met verf aanbrengen):

malen

pinseln sl

iets op de muur schilderen

etw auf die Wand malen

4. schilderen (beschrijven):

hij schilderde mij zijn reis door India

er schilderte mir seine Reise durch Indien

iem iets zwart schilderen

jdn etw negativ darstellen

schil·fe·ren <schilferde, h./i. geschilferd> [sxɪlfərə(n)] VERB intr

schilferen (schilfers loslaten)

schilferen (huid)

(sich) (ab)schuppen

schilferen (muur)

schip·pe·ren¹ <schipperde, h. geschipperd> [sxɪpərə(n)] VERB intr (naar omstandigheden handelen)

het schipperen (sterker)

het schipperen (sterker)

die Gratwanderung

van schipperen wilde hij nooit weten

Kompromisse hat er immer abgelehnt

schit·te·ren <schitterde, h. geschitterd> [sxɪtərə(n)] VERB intr

1. schitteren:

schitteren (glinsteren)

schitteren (ogen, sterren, zon, kleuren)

schitteren (ogen, sterren, zon, kleuren)

schitteren (glas, edelstenen)

schitteren (sneeuw, water, edelstenen)

de zon schitterde mij in de ogen

die Sonne leuchtete mir in die Augen

zijn ogen schitterden van plezier

seine Augen glänzten vor Vergnügen

2. schitteren (uitblinken):

brillieren form

schitteren door afwezigheid

durch Abwesenheit glänzen

3. schitteren (korte tijd fel schijnen):

schou·de·ren <schouderde, h. geschouderd> [sxɑudərə(n)] VERB trans

schut·te·ren <schutterde, h. geschutterd> [sxʏtərə(n)] VERB intr (onhandig te werk gaan)

af·sche·ren <schoor af, h. afgeschoren> [ɑfsxerə(n)] VERB trans

afscheren (baard)

afscheren (schapen, wol)

af·zwe·ren¹ <zwoor af, i. afgezworen> [ɑfswerə(n)] VERB intr (door verzwering afsterven)

be·zwe·ren <bezwoer, h. bezworen> [bəzwerə(n)] VERB trans

1. bezweren (betogen, verklaren):

2. bezweren (smeken):

3. bezweren:

bezweren (in zijn macht brengen, uitdrijven)

bezweren (in zijn macht brengen, uitdrijven)

bezweren (door toverspreuken)

4. bezweren (tijdig afwenden):

5. bezweren (onder ede bevestigen):

6. bezweren (een eed afleggen op):

schwören auf +Akk

lau·we·ren¹ [lɑuwərə(n)] SUBST Pl

op zijn lauweren rusten übtr

sich auf seinen Lorbeeren ausruhen

ver·we·ren¹ <verweerde, i. verweerd> [vərwerə(n)] VERB intr

1. verweren (door weersinvloeden veranderen):

2. verweren (eeltig worden):

nat·sche·ren [nɑtsxerə(n)] SUBST nt geen Pl

af·schil·fe·ren <schilferde af, i. afgeschilferd> [ɑfsxɪlfərə(n)] VERB intr

afschilferen (van huid)

(sich) (ab)schuppen

afschilferen (van verf)

af·schil·de·ren <schilderde af, h. afgeschilderd> [ɑfsxɪldərə(n)] VERB trans

1. afschilderen (afbeelden):

afschilderen

(ab)malen

2. afschilderen übtr:

afschilderen

alles zwart afschilderen übtr

alles schwarzmalen

3. afschilderen (afmaken):

afschilderen

Linguatec

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski