Übersetzungen für „enötigen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

benö̱tigen* [bə​ˈnøːtɪgən] VERB trans

jdn/etw [zu etw] benötigen

potrzebować kogoś/czegoś [do czegoś]

dazu benötigt man zu viel Geld

do tego potrzeba za dużo pieniędzy

entmu̱tigen* [ɛnt​ˈmuːtɪgən] VERB trans

jdn entmutigen

zniechęcać [perf zniechęcić] kogoś

sich nicht entmutigen lassen

nie dać się zniechęcić

ạb|nötigen VERB trans geh

jdm Respekt/Bewunderung abnötigen

wzbudzać [perf wzbudzić ]er nötigt mir Respekt ab w kimś szacunek/podziw

jdm Respekt/Bewunderung abnötigen

[on] budzi we mnie szacunek

ich nötigte mir kein Lächeln ab

nie zmusiłem się do uśmiechu

I . betä̱tigen* [bə​ˈtɛːtɪgən] VERB trans

betätigen Maschine, Bremse, Schalter

uruchamiać [perf uruchomić]

betätigen Maschine, Bremse, Schalter

włączać [perf włączyć]

betätigen Knopf, Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

betätigen Wasserspülung

pociągać [perf pociągnąć]

einen Hebel betätigen

uruchomić dźwignię

II . betä̱tigen* [bə​ˈtɛːtɪgən] VERB refl (aktiv sein)

sich politisch betätigen

działać jako polityk

sich politisch betätigen

udzielać się politycznie

sich künstlerisch betätigen

zajmować się sztuką

sich als Sportler betätigen

być sportowcem

de̱mütigen VERB trans

demütigen

upokarzać [perf upokorzyć]

demütigen

poniżać [perf poniżyć]

etw ist [für jdn] demütigend

coś jest [dla kogoś] poniżające [lub upokarzające]

I . ạ̈ngstigen [ˈɛŋstɪgən] VERB trans

1. ängstigen (in Furcht versetzen):

jdn ängstigen

przestraszyć kogoś

2. ängstigen (in Sorge versetzen, beunruhigen):

ängstigen

niepokoić [perf za‑] kogoś

II . ạ̈ngstigen [ˈɛŋstɪgən] VERB refl

1. ängstigen (sich fürchten):

sich [vor jdm/etw] ängstigen

obawiać się [kogoś/czegoś]

sich unnötig ängstigen

niepotrzebnie się obawiać

sich zu Tode ängstigen

śmiertelnie się bać

sich zu Tode ängstigen

umierać ze strachu

2. ängstigen (sich sorgen):

sich [um jdn/wegen etw] ängstigen

martwić się [o kogoś/z jakiegoś powodu]

der Vater ängstigt sich um seinen Sohn

ojciec martwi się o swojego syna

ermu̱tigen* [ɛɐ̯​ˈmuːtɪgən] VERB trans

jdn [zu einer Bewerbung] ermutigen

zachęcać [perf zachęcić] kogoś [do ubiegania się o coś]

beạ̈ngstigen* [bə​ˈʔɛŋstɪgən] VERB trans geh, alt

beängstigen

niepokoić [perf za‑]

beängstigen

trapić geh

fẹrtigen [ˈfɛrtɪgən] VERB trans form

fertigen

wytwarzać [perf wytworzyć]

fertigen (mit der Hand)

wykonywać [perf wykonać]

I . fẹstigen [ˈfɛstɪgən] VERB trans

festigen Freundschaft, Herrschaft:

festigen

umacniać [perf umocnić]

ein gefestigter Charakter

mocny charakter m

II . fẹstigen [ˈfɛstɪgən] VERB refl (Beziehungen)

festigen

umocnić [lub skonsolidować] się

seine Gesundheit festigt sich langsam

on powoli powraca do zdrowia

Siehe auch: gefestigt

gefẹstigt ADJ

gefestigt Tradition, Glaube

głęboko zakorzeniony

gefestigt Person

wytrwały

gefestigt Charakter

wyrobiony

I . sạ̈ttigen [ˈzɛtɪgən] VERB trans

1. sättigen geh (satt machen):

jdn [mit etw] sättigen

sycić [perf na‑] kogoś [czymś]

2. sättigen fig (befriedigen):

sättigen Neugier, Ehrgeiz

zaspokajać [perf zaspokoić]

3. sättigen a. CHEM (voll sein):

gesättigte Lösung

roztwór m nasycony

der Markt ist gesättigt

rynek m jest nasycony fig

die Luft ist mit Feuchtigkeit gesättigt

powietrze nt ma dużą wilgotność

II . sạ̈ttigen [ˈzɛtɪgən] VERB intr (satt machen)

sättigend sein (Speise)

być sycącym

ze̱i̱tigen [ˈtsaɪtɪgən] VERB trans geh (hervorbringen)

zeitigen

wydawać [perf wydać]

Ergebnisse zeitigen

przynosić [perf przynieść] wyniki

a̱u̱f|nötigen VERB trans

jdm einen Nachtisch aufnötigen

wmuszać [perf wmusić] w kogoś deser

jdm seine Meinung aufnötigen

narzucać [perf narzucić] komuś swoje zdanie [lub swój pogląd]

ạn|fertigen VERB trans (machen)

anfertigen Möbelstück

wykonywać [perf wykonać]

anfertigen Kleidungsstück

szyć [perf u‑]

anfertigen Protokoll

sporządzać [perf sporządzić]

anfertigen Übersetzung

robić [perf z‑]

anfertigen Zeichnung

rysować [perf na‑]

anfertigen Portrait

malować [perf na‑]

sich Dat etw von jdm anfertigen lassen

zlecać [perf zlecić] komuś wykonanie czegoś

befẹstigen* [bə​ˈfɛstɪgən] VERB trans

1. befestigen (anbringen):

etw [an etw Dat] befestigen

przymocowywać [perf przymocować] coś [do czegoś]

das Bild an der Wand befestigen

przymocować obraz na ścianie

2. befestigen (fest machen):

befestigen Fahrbahn

utwardzać [perf utwardzić]

befestigen Deich

umacniać [perf umocnić]

3. befestigen MILIT:

befestigen

fortyfikować [perf u‑]

befestigen

obwarowywać [perf obwarować]

bekọ̈stigen* [bə​ˈkœstɪgən] VERB trans

beköstigen

stołować

belạ̈stigen* [bə​ˈlɛstɪgən] VERB trans

1. belästigen (stören, behelligen):

jdn belästigen (Person)

naprzykrzać się komuś

jdn belästigen (Lärm)

dokuczać komuś

wir wollen Sie nicht weiter belästigen

nie chcemy się już dalej panu/pani naprzykrzać

wir fühlen uns von dem Lärm belästigt

czujemy się obciążeni hałasem

2. belästigen (zudringlich werden):

belästigen

nagabywać

er wurde von einem Betrunkenen belästigt

[on] został zaczepiony przez pijaka

jdn sexuell belästigen

molestować [lub napastować] kogoś seksualnie

I . belụstigen* [bə​ˈlʊstɪgən] VERB trans (amüsieren)

jdn [mit etw] belustigen (Person)

zabawiać zabawić kogoś [czymś]

belustigen

zabawić

belustigend

zabawny

belustigend

komiczny

II . belụstigen* [bə​ˈlʊstɪgən] VERB refl geh (sich lustig machen)

sich über jdn/etw belustigen

naśmiewać [lub naigrawać] się z kogoś/czegoś

besei̱tigen* [bə​ˈzaɪtɪgən] VERB trans

1. beseitigen (entfernen):

beseitigen Spuren, Hindernisse, Fleck

usuwać [perf usunąć]

Schaden beseitigen

usunąć szkody

Schaden beseitigen Müll, Schneemassen, Schmutz, Essensreste

sprzątać [perf sprzątnąć]

Schaden beseitigen Zweifel, Verdacht

rozwiewać [perf rozwiać]

sind damit alle Unklarheiten beseitigt?

czy w ten sposób wszelkie niejasności zostały rozwiane?

2. beseitigen (umbringen: einen Menschen):

beseitigen

zlikwidować

I . bestä̱tigen* [bə​ˈʃtɛːtɪgən] VERB trans

1. bestätigen (beglaubigen):

bestätigen Theorie, Aussage, Meldung

potwierdzać [perf potwierdzić]

bestätigen Urteil

zatwierdzać [perf zatwierdzić]

ein bestätigendes Kopfnicken

potwierdzające kiwnięcie nt głową

die Richtigkeit einer Einschätzung bestätigen

potwierdzić prawidłowość oceny

2. bestätigen (quittieren):

bestätigen Anwesenheit, Befehl, Eingabe, Auftrag

potwierdzić

hiermit wird bestätigt, dass ...

niniejszym potwierdza się, że...

den Erhalt von etw bestätigen

potwierdzić otrzymanie czegoś

bestätigende Bank FIN

bank m potwierdzający

3. bestätigen (anerkennen):

jdn im Amt bestätigen

zatwierdzić kogoś na urzędzie

er wurde als Leiter der Abteilung bestätigt

został zatwierdzony na stanowisku kierownika działu

II . bestä̱tigen* [bə​ˈʃtɛːtɪgən] VERB refl (Verdacht, Nachricht)

bestätigen

potwierdzać [perf potwierdzić] się