Übersetzungen für „eisenpakket“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

vak·ken·pak·ket <vakkenpakket|ten> [vɑkə(n)pɑkɛt] SUBST nt

vakkenpakket

Prüfungsfächer Pl

post·pak·ket <postpakket|ten> [pɔstpɑkɛt] SUBST nt

postpakket

Postpaket nt

postpakket

Paket nt

sa·men·pak·ken¹ <pakte samen, h. samengepakt> [samə(n)pɑkə(n)] VERB trans (tot een pak maken)

samenpakken

zusammenpacken

op·een·pak·ken <pakte opeen, h. opeengepakt> [ɔpempɑkə(n)] VERB trans

opeengepakt zitten

zusammengedrängt sitzen

in·pak·ken <pakte in, h. ingepakt> [ɪmpɑkə(n)] VERB trans

1. inpakken (in een koffer bergen):

inpakken

(ein)packen in +Akk

2. inpakken (tot een pak maken):

inpakken

(ein)packen

3. inpakken (in dikke kleren, doeken hullen):

inpakken

einpacken

4. inpakken abw:

inpakken (inpalmen)

einwickeln

inpakken (bekoren)

bestricken

zich laten inpakken

sich einwickeln lassen

5. inpakken (vertrekken):

inpakken

sich packen

op die manier kun je wel inpakken!

da kannst du wohl einpacken!

inpakken en wegwezen

seine Siebensachen packen

inpakken en wegwezen (aansporing)

nichts wie weg hier!

6. inpakken comput.:

inpakken

komprimieren

bouw·pak·ket <bouwpakket|ten> [bɑupɑkɛt] SUBST nt

bouwpakket

Bausatz m

lunch·pak·ket <lunchpakket|ten> [lʏnʃpɑkɛt] SUBST nt

lunchpakket

Lunchpaket nt

aan·pak·ken <pakte aan, h. aangepakt> [ampɑkə(n)] VERB trans

aanpakken

anfassen

aanpakken

anpacken

pak eens aan

fass mal an

iets goed aanpakken

etw richtig anpacken

de ziekte had het kind sterk aangepakt

die Krankheit hatte das Kind sehr mitgenommen

hij weet van aanpakken

er kann zupacken

pak·ket <pakket|ten> [pɑkɛt] SUBST nt

1. pakket ((post)pakje):

pakket

Paket nt

2. pakket übtr onderw.:

pakket (set)

Satz m

pakket (set)

Paket nt

pakket (set)

Katalog m

pakket (vakkenpakket)

Fächerkombination f

een pakket belastingmaatregelen übtr

ein Steuerpaket

een pakket maatregelen übtr

ein Maßnahmenkatalog

be·pak·ken <bepakte, h. bepakt> [bəpɑkə(n)] VERB trans

bepakken

bepacken

bepakt en bezakt

mit Sack und Pack

uit·pak·ken¹ <pakte uit, h. uitgepakt> [œytpɑkə(n)] VERB trans

1. uitpakken (uit de verpakking nemen):

uitpakken

auspacken

2. uitpakken (van zijn inhoud ontdoen):

uitpakken

auspacken

3. uitpakken comput.:

uitpakken

dekomprimieren

ver·pak·ken <verpakte, h. verpakt> [vərpɑkə(n)] VERB trans

verpakken

verpacken

verpakken (verkoop)

abpacken

kritiek in milde termen verpakken übtr

Kritik in milde Worte kleiden

verpakte melk

abgepackte Milch f

beet·pak·ken <pakte beet, h. beetgepakt> [betpɑkə(n)] VERB trans

beetpakken

(an)fassen

beetpakken

ergreifen

beetpakken

packen

vast·pak·ken <pakte vast, h. vastgepakt> [vɑstpɑkə(n)] VERB trans

vastpakken

(an)fassen

vastpakken

ergreifen

iem bij de arm vastpakken

jdn am Arm fassen