Übersetzungen für „knatschen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

nat·sche·ren [nɑtsxerə(n)] SUBST nt geen Pl

natscheren

Nassrasur f

knar·sen <knarste, h. geknarst> [knɑrsə(n)] VERB intr

knarsen (scharnier, slot e.d.)

knarren

knarsen (sneeuw, grind, tanden)

knirschen

knarsen (werktuigen, remmen, wiel)

quietschen

spat·scherm SUBST nt

spatscherm → spatbord

Siehe auch: spatbord

spat·bord <spatbord|en> [spɑdbɔrt] SUBST nt

spatbord (van auto e.d.)

Kotflügel m

spatbord (van tweewielige voertuigen)

Schutzblech nt

kna·gen <knaagde, h. geknaagd> [knaɣə(n)] VERB intr

1. knagen (bijten):

knagen

nagen

2. knagen (onaangename gewaarwording):

knagen

nagen

knagen

bohren

een knagend geweten

ein nagendes Gewissen

knagende kiespijn

bohrende Zahnschmerzen Pl

knak·ken¹ <knakte, h. geknakt> [knɑkə(n)] VERB trans

1. knakken:

knakken (met een knak breken)

(um)knicken

knakken (met een knak breken)

(ein)knicken

knakken (meervoudig knakken)

zerknicken

2. knakken übtr:

knakken

brechen

knakken (in lichte mate)

anknack(s)en

knal·len <knalde, h./i. geknald> [knɑlə(n)] VERB intr

1. knallen:

knallen (een knal geven)

knallen

knallen (uit elkaar knallen)

zerknallen

knallende donderslagen

krachende Donnerschläge

2. knallen (met een knal raken):

knallen

knallen

hij is op een boom geknald

er ist gegen einen Baum geknallt

knap·pen <knapte, h./i. geknapt> [knɑpə(n)] VERB intr

1. knappen:

knappen (korte plofjes laten horen)

knacken

knappen (zachtjes)

knistern

het vuur knapt

das Feuer knistert

2. knappen:

knappen (breken: draad, touw)

(zer)reißen

knappen (breken: glas, aardewerk e.d.)

(zer)springen

gra·naat·scherf <granaat|scherven> [ɣranatsxɛrf] SUBST f

granaatscherf

Granatsplitter m