Übersetzungen für „unüberlegter“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

on·der·leg·ger <onderlegger|s> [ɔndərlɛɣər] SUBST m

1. onderlegger:

onderlegger (onderligger)

Unterlage f

onderlegger (bij schrijven)

Schreibunterlage f

2. onderlegger (balk):

onderlegger

Träger m

3. onderlegger (deken onder onderlaken):

onderlegger

Unterlage f aus Molton

neer·leg·gen¹ <legde neer, h. neergelegd> [nerlɛɣə(n)] VERB trans

1. neerleggen (op iets leggen):

neerleggen

hinlegen

een bevel naast zich neerleggen übtr

einen Befehl nicht befolgen

de sleutels op tafel neerleggen

die Schlüssel auf den Tisch legen

2. neerleggen (afstand doen van):

neerleggen

niederlegen

zijn ambt neerleggen

sein Amt niederlegen

3. neerleggen (met iets ophouden):

neerleggen

hinlegen

de pen neerleggen

den Stift hinlegen

de wapens neerleggen

die Waffen niederlegen

het werk neerleggen

die Arbeit niederlegen

4. neerleggen (doden):

neerleggen

umlegen

neerleggen jacht

erlegen

een olifant neerleggen

einen Elefanten erlegen

een bankrover neerleggen

einen Bankräuber umlegen

5. neerleggen:

neerleggen (betalen)

hinlegen ugs

neerleggen (biljetten)

hinblättern ugs

ik heb tien euro moeten neerleggen

ich hab zehn Euro hinblättern müssen ugs

6. neerleggen jur.:

neerleggen

hinterlegen

neerleggen (ter inzage)

auflegen

een stuk neerleggen ter griffie

ein Schriftstück in der Kanzlei hinterlegen

7. neerleggen (vastleggen):

neerleggen

schriftlich festlegen

voorwaarden in een aantal artikelen neerleggen

Bedingungen in einer Reihe von Artikeln schriftlich festlegen

on·weer·leg·baar [ɔnwerlɛɣbar] ADJ

onweerlegbaar

unwiderlegbar

onweerlegbaar

unwiderleglich

iets onweerlegbaar aantonen

etw unwiderleglich nachweisen

onweerlegbare argumenten ook ugs

hieb- und stichfeste Argumente Pl

kleu·ter·leid·ster <kleuterleidster|s> [kløtərlɛitstər] SUBST f

kleuterleidster

Kindergärtnerin f

kleuterleidster (laatste klas vóór de lagere school)

Vorschullehrerin f

hulp·ver·leen·ster SUBST f

hulpverleenster weibliche Form von hulpverlener

Siehe auch: hulpverlener

hulp·ver·le·ner <hulpverlener|s> [hʏlpfərlenər] SUBST m

hulpverlener

Sozialarbeiter m

ver·le·gen <verlegen, verlegener, verlegenst> [vərleɣə(n)] ADJ

1. verlegen (schuchter):

verlegen

verlegen

verlegen

schüchtern

verlegen glimlachen

schüchtern [o. verlegen] lächeln

2. verlegen:

met een situatie verlegen zijn (geen raad ergens mee wetend)

nicht wissen, wie man sich in einer Situation verhalten soll

3. verlegen (behoefte hebbend aan):

verlegen

verlegen um +Akk

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

um etw verlegen sein form

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

etw brauchen

on·der·legd [ɔndərlɛxt] ADJ

onderlegd

beschlagen

onderlegd

bewandert

onderlegd zijn in iets

in etw Dat bewandert sein

ver·leg·gen <verlegde, h. verlegd> [vərlɛɣə(n)] VERB trans

1. verleggen (anders leggen):

verleggen

anders hinlegen

2. verleggen (elders leggen):

verleggen

woandershin legen

verleggen

verlegen

het accent verleggen

den Schwerpunkt verlagern

de grenzen verleggen

die Grenzen verrücken

een kabel verleggen

ein Kabel umlegen

over·ˈleg·gen² <overlegde, h. overlegd> [ovərlɛɣə(n)] VERB trans

1. overleggen:

overleggen (bij zichzelf overwegen)

überlegen

overleggen (bij zichzelf overwegen)

erwägen

overleggen (overgankelijk)

sich Dat überlegen

ik moet de zaak nog eens rijpelijk overleggen

ich muss mir die Sache noch einmal reiflich überlegen

hij overlegt wat hem te doen staat

er überlegt, was zu tun sei

2. overleggen:

overleggen (beraadslagen)

beraten

overleggen (beraadslagen)

beratschlagen

overleggen (met iem)

sich beraten

iets met iem overleggen

sich mit jdm über etw beraten

weer·leg·gen <weerlegde, h. weerlegd> [werlɛɣə(n)] VERB trans

weerleggen

widerlegen