Übersetzungen für „abraço“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

abrazja <Gen ‑ji, Pl ‑je> [abrazja] SUBST f

1. abrazja GEO (niszczenie wybrzeża przez fale):

abrazja

Abrasion f

abrazja

Abtragung f

2. abrazja MED (wyłyżeczkowanie):

abrazja

Abrasion f

abrazja

Ausschabung f

3. abrazja TECH:

abrazja

Abrasion f

abrazja

[abrasiver] Verschleiß m

wabiąco [vabjontso] ADV

wabiąco

[ver]lockend

żrąco [ʒrontso] ADV

żrąco

ätzend

działać żrąco

ätzend wirken

I . gorąco <Gen ‑ca, kein Pl > [gorontso] SUBST nt (upał)

gorąco

Hitze f

II . gorąco [gorontso] ADV

1. gorąco (ciepło):

gorąco

heiß

gorąco mi

mir ist heiß

na gorąco

sofort

na gorąco

auf der Stelle

wiadomości na gorąco

brandaktuelle Nachrichten fpl ugs

2. gorąco (serdecznie) übtr:

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

herzlich

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

leidenschaftlich

3. gorąco (niebezpiecznie):

robi się gorąco

es wird gefährlich

sytuacja robi się coraz bardziej gorąca

die Lage f wird immer gefährlicher

ladaco [ladatso] SUBST nt lub m inv geh

ladaco

Taugenichts m abw przest

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; Imperf babrz> [babratɕ] VERB intr ugs

1. babrać (grzebać):

babrać

manschen ugs

babrać

[herum]stochern ugs

babrał z niesmakiem w gęstym sosie

er stocherte ohne Appetit in der dicken Soße herum

2. babrać (robić coś niedbale):

babrać

[herum]pfuschen

zamiast malować, tylko babrzesz po ścianie

anstatt zu malen, schmierst du nur an der Wand rum

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; Imperf babrz perf u‑> [babratɕ] VERB trans ugs (brudzić)

babrać

beschmieren

babrać

bekleckern ugs

ubabrać coś czymś

etw mit etw dreckig [o. schmudd[e]lig] machen ugs

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; Imperf babrz> [babratɕ] VERB refl ugs

1. babrać (robić coś powoli):

babrać

herumtrödeln ugs

babrać się z czymś

mit etw herumtrödeln ugs

babrać się z czymś

sich mit etw abmühen

od wczoraj babrze się z naprawą pralki

seit gestern plagt er sich mit der Reparatur der Waschmaschine ab

2. babrać < perf u‑> (brudzić się):

babrać

sich Akk bekleckern ugs

ubabrać się czymś

sich Akk mit etw bekleckern [o. dreckig machen] ugs

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać perf od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] VERB trans perf

nabrać tchu [lub oddechu]

Atem schöpfen [o. holen] übtr

nabrać wody w usta

sich Akk in Schweigen hüllen

Siehe auch: nabierać

I . nabierać <‑ra; perf nabrać> [nabjeratɕ] VERB trans

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

etw schöpfen

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

bekommen

nabierać (wprawy)

erlangen

nabierać (ogłady)

annehmen

nabrać zwyczaju

sich Dat zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich Dat angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać ugs (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden übtr

nabierać kogoś

jdn foppen

nabierać kogoś

zum Narren halten geh

nabierać kogoś

jdn reinlegen ugs

5. nabierać ugs (oszukiwać):

nabierać

prellen

nabierać

neppen ugs

nabierać

reinlegen ugs

II . nabierać <‑ra; perf nabrać> [nabjeratɕ] VERB refl (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich Akk betrügen [o. prellen] [o. reinlegen ugs ] lassen

zabrać [zabratɕ]

zabrać perf od zabierać

Siehe auch: zabierać

I . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERB trans

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen ugs

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen ugs

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden geh

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERB refl

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich Akk an etw Akk heranmachen ugs

2. zabierać ugs (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich Dat jdn vornehmen [o. vorknöpfen] ugs

3. zabierać meist perf ugs (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać ugs (wynosić się):

zabierać

abhauen ugs

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab ugs ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! ugs