Übersetzungen für „Paris“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

anormalnie [anormalɲe] ADJ

anormalnie

anormal

anormalnie

unnormal

była anormalnie chuda

sie war unnormal dünn

organista (-tka) <Gen ‑a, Pl ‑iści> [orgaɲista] SUBST m (f) dekl jak f w lp MUS

organista (-tka)

Organist(in) m (f)

organista (-tka)

Orgelspieler(in) m (f)

reorganizacja <Gen ‑ji, Pl ‑je> [reorgaɲizatsja] SUBST f geh

reorganizacja

Reorganisation f

reorganizacja

Umgestaltung f

reorganizacja placówek oświatowych

Reorganisation der Bildungseinrichtugen

organizm <Gen ‑u, Pl ‑y> [orgaɲism] SUBST m

1. organizm BIO:

organizm

Organismus m

organizm autochtoniczny

autochthone Art f

organizm człowieka

menschlicher Organismus

genetyczny skład organizmu

Genotyp m

koński organizm ugs

Pferdenatur f ugs

organizm kosmopolityczny

kosmopolitische Art f

żywy organizm

lebender Organismus

żywy organizm

Lebewesen nt

2. organizm (współdziałająca całość):

organizm państwowy

Staatsgebilde nt

organizm państwowy

Staatsapparat m

morganit <Gen ‑u, Pl ‑y> [morgaɲit] SUBST m (minerał)

morganit

Morganit m

morganizm <Gen ‑u, loc ‑zmie, kein Pl > [morgaɲism] SUBST m BIO

morganizm

Morganismus m

organizer <Gen ‑a, Pl ‑y> [orgaɲizer] SUBST m

organizer

Organizer m

elektroniczny organizer

elektronischer Organizer

organicyzm <Gen ‑u, loc ‑zmie, kein Pl > [orgaɲitsɨsm] SUBST m

organicyzm PHILOS, SOCJOL

Organizismus m

organiczny [orgaɲitʃnɨ] ADJ

1. organiczny CHEM:

chemia organiczna

organische Chemie f

2. organiczny geh (nierozerwalny):

stanowić organiczną całość

ein organisches Ganzes bilden

czuć organiczny wstręt do kogoś/czegoś

unüberwindlichen Ekel vor jdm/etw empfinden

organicznie [orgaɲitʃɲe] ADV geh

organicznie kogoś/czegoś nie znosić/nie cierpieć

eine unüberwindliche Abneigung gegen jdn/etw haben/empfinden

filozofia jest organicznie powiązana z naukami ścisłymi

Philosophie f und Naturwissenschaften fpl bilden ein organisches Ganzes [o. sind untrennbar miteinander verbunden]

organizacja <Gen ‑ji, Pl ‑je> [orgaɲizatsja] SUBST f

1. organizacja kein Pl (system zarządzania):

organizacja

Organisation f

organizacja

Organisierung f

dobra organizacja pracy

gute Arbeitsorganisation f

podjąć się organizacji wycieczki

die Organisation eines Ausflugs übernehmen

2. organizacja (stowarzyszenie):

organizacja

Organisation f

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna

Internationale Organisation für Normung

organizacja bojowa

Kampforganisation f

organizacja państwowa

staatliche Organisation f

organizacja państwowa

Staatsorganisation f

organizacja pozarządowa

Nichtregierungsorganisation f

organizacja pozarządowa

NGO f