Übersetzungen für „doleva“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

dolegać <‑ga> [dolegatɕ] VERB intr geh

dolegać komuś (noga, żołądek)

jdn schmerzen

dolegać komuś (noga, żołądek)

jdm wehtun

co ci dolega?

was fehlt dir?

co ci dolega?

was tut dir weh?

dolewać <‑wa; perf dolać> [dolevatɕ] VERB intr

dolewać komuś czegoś

jdm etw nachschenken [o. nachgießen]

Wendungen:

dolewać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen übtr

dolewka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [dolefka] SUBST f ugs

dolewka

Nachschlag m [einer Suppe]

dolec <Gen ‑lca, Pl ‑lce> [dolets] SUBST m ugs (dolar)

dolec

Greenbeck m ugs

dolec

Dollar m

doleźć [doleɕtɕ]

doleźć perf od dołazić

Siehe auch: dołazić

dołazić <‑zi; perf doleźć> [dowaʑitɕ] VERB intr ugs

1. dołazić (dojść gdzieś):

dołazić

es irgendwohin schaffen

dopiero nad ranem dolazł do domu

erst am Morgen schaffte er es nach Hause

2. dołazić nur imper (dochodzić do jakiegoś momentu):

dołazić

sich Akk herumschlagen ugs

dołaziłem jakoś z grypą do soboty

bis Samstag schlug ich mich mit einer Grippe herum ugs

dolina <Gen ‑ny, Pl ‑ny> [dolina] SUBST f GEO

dolina

Tal nt

Dolina Aosty

Aostatal nt

dolepiać <‑ia; Imperf ‑iaj> [dolepjatɕ], dolepić [dolepitɕ] VERB trans perf

dolepiać

dazukleben

dolepiać

ankleben

dolepiać znaczek na pocztówkę

die Briefmarke auf die Postkarte kleben

doleżeć [doleʒetɕ]

doleżeć perf od dolegiwać

Siehe auch: dolegiwać

dolegiwać <‑guje; perf doleżeć> [dolegivatɕ] VERB intr meist perf ugs

dolegiwać

liegend abwarten

doleżał w łóżku do południa

er hielt es bis zum Nachmittag im Bett aus

ziemniaki doleżały w piwnicy do wiosny

die Kartoffeln fpl blieben bis zum Frühling im Keller liegen

dolinka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [dolinka] SUBST f (mała dolina)

dolinka

kleines Tal nt

dolegiwać <‑guje; perf doleżeć> [dolegivatɕ] VERB intr meist perf ugs

dolegiwać

liegend abwarten

doleżał w łóżku do południa

er hielt es bis zum Nachmittag im Bett aus

ziemniaki doleżały w piwnicy do wiosny

die Kartoffeln fpl blieben bis zum Frühling im Keller liegen

dołek <Gen ‑łka, Pl ‑łki> [dowek] SUBST m

1. dołek (mały dół w ziemi):

dołek

Loch nt

dołek

kleine Grube f

kopać pod kimś dołki

jdm eine Falle stellen

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada sprichw

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein

2. dołek (teren nisko położony):

dołek

Vertiefung f

3. dołek (wgłębienie na policzku, brodzie):

dołek

Grübchen nt

4. dołek ugs (kryzys):

być w dołku [psychicznym]

ein [seelisches] Tief haben

wyjść z dołka

sich Akk fangen [o. aufrappeln ugs ]

dolać [dolatɕ]

dolać perf od dolewać

Siehe auch: dolewać

dolewać <‑wa; perf dolać> [dolevatɕ] VERB intr

dolewać komuś czegoś

jdm etw nachschenken [o. nachgießen]

Wendungen:

dolewać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen übtr

dolny [dolnɨ] ADJ

1. dolny (niżej położony):

dolny pokład, półka, szuflada

untere(r, s)

dolny kończyna, szczęka, warga

Unter-

dolna Warta

die untere Warthe f

dolna Warta

Unterlauf m der Warthe

Dolny Śląsk

Niederschlesien nt

2. dolny (minimalny):

dolny granica

untere(r, s)

dolny granica

Unter-

3. dolny GEO:

dolny jura, kreda

Unter-

4. dolny MUS:

dolny nuta

tief

dolar <Gen ‑a, Pl ‑y> [dolar] SUBST m

dolar

Dollar m

dolby [dolbɨ] SUBST nt inv ELEK

dolby

Dolby[-System] nt

dolce [doltʃe] inv MUS

dolce

dolce

dolot <Gen ‑u, Pl ‑y> [dolot] SUBST m

1. dolot LUFTF:

dolot

Anflug m

2. dolot TECH:

dolot

Zufluss m

dolecieć [doletɕetɕ]

dolecieć perf od dolatywać

Siehe auch: dolatywać

dolatywać <‑tuje; perf dolecieć> [dolatɨvatɕ] VERB intr

1. dolatywać (dotrzeć):

dolatywać (ptak)

hinfliegen

dolatywać (samolot)

anfliegen

dolecieć (ptak)

hingeflogen sein

dolecieć (samolot)

angeflogen kommen

dolecieć (samolot)

erreichen

dolecieć (kamień, kule)

treffen

2. dolatywać:

dolatywać (być słyszalnym) (dźwięk)

zu hören sein

dolatywać (być słyszalnym) (dźwięk)

dringen

dolatywać (być wyczuwalnym) (zapach)

zu riechen sein

dolatywać (być wyczuwalnym) (zapach)

dringen

3. dolatywać ugs (dobiegać):

dolatywać do czegoś [lub dokądś]

zu etw eilen [o. hinrennen]