Übersetzungen für „oberer“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

oberek <Gen ‑rka, Pl ‑rki> [oberek] SUBST m MUS

oberek

Oberek m

tańczyć oberka

Oberek tanzen

obeżreć [obeʒretɕ]

obeżreć perf od obżerać

obierek <Gen ‑rka, Pl ‑rki> [objerek] SUBST m, obierka [objerka] SUBST f <Gen ‑ki, Pl ‑ki, Gen Pl ‑rek>, obierzyna [objeʒɨna] SUBST f <Gen ‑ny, Pl ‑ny> meist Pl ugs

obierek

Abfall nt

obierek

Schale f

obierki z warzyw

Gemüseabfälle mpl

obierki z warzyw

Gemüseschalen fpl

roberek <Gen ‑rka, Pl ‑rki> [roberek] SUBST m ugs

roberek SPIELE Dim od rober

roberek

Robber m

roberek

Rubber m

Siehe auch: rober

rober <Gen ‑bra, Pl ‑bry> [rober] SUBST m SPIELE

rober

Robber m

rober

Rubber m

zagrać kilka robrów

mehrere Robber spielen

oberża <Gen ‑ży, Pl ‑że> [oberʒa] SUBST f przest (karczma)

oberża

Herberge f przest

oberża

Wirtshaus f

zjeść obiad w oberży

in einem Wirtshaus zu Mittag essen

ober [ober] SUBST m inv przest (kelner)

ober

Ober m przest

panie ober, rachunek proszę!

Herr m Ober, die Rechnung bitte!

berek <Gen ‑rka, kein Pl > [berek] SUBST m ugs

berek

Fangspiel nt

grać [lub bawić się] w berka

Fangen spielen

beret <Gen ‑u, Pl ‑y> [beret] SUBST m

beret

Baskenmütze f

oberwać [obervatɕ]

oberwać perf od obrywać

Siehe auch: obrywać , obrywać

obrywać² <‑wa; Imperf ‑aj; perf obryć> [obrɨvatɕ] VERB trans ugs (ryć)

obrywać

durchwühlen

obrywać

aufgraben

dziki obryły pole ziemniaków

die Wildschweine ntpl durchwühlten den Kartoffelacker

I . obrywać¹ <‑wa; perf oberwać> [obrɨvatɕ] VERB trans

1. obrywać (odrywać):

obrywać guziki, tapetę

abreißen

2. obrywać (zrywać):

obrywać owoce

pflücken

II . obrywać¹ <‑wa; perf oberwać> [obrɨvatɕ] VERB intr ugs (dostawać lanie)

obrywać za coś

Prügel für etw bekommen [o. beziehen]

III . obrywać¹ <‑wa; perf oberwać> [obrɨvatɕ] VERB refl

1. obrywać (odpadać):

guzik się oberwał

der Knopf m ist abgerissen

2. obrywać:

obrywać (powodować deszcz) (chmura)

[heftig] niedergehen

IV . obrywać¹ <‑wa; perf oberwać> [obrɨvatɕ] VERB unpers ugs (być zbitym)

oberwało mu się

er hat etw abgekriegt ugs

oblader <Gen ‑dra, Pl ‑dry> [oblader] SUBST m meist Pl (rodzaj deski)

oblader

Schwarte f

oblader

Schwartling m

obierać <‑ra; perf obrać> [objeratɕ] VERB trans

1. obierać (ze skórki, z łupin):

obierać jabłko, kartofle

[ab]schälen

obierać jajko

[ab]pellen

2. obierać (wybierać):

obierać

wählen

obrać kogoś przewodniczącym [lub na przewodniczącego]

jdn zum Vorsitzenden wählen

obierać zawód

einen Beruf wählen