Übersetzungen für „supac“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

supłać <‑ła; perf za‑> [supwatɕ] VERB trans

supłać sznurek:

supłać

[ver]knoten

supłać

knüpfen

supeł <Gen ‑pła, Pl ‑pły> [supew] SUBST m

supeł

Knoten m

zawiązać coś na supeł

etw Akk zu einem Knoten binden

zawiązać coś na supeł

etw Akk verknoten

super [super] ADJ

1. super ugs (świetnie):

super wyglądać, zrobić

super ugs

super wyglądać, zrobić

toll ugs

2. super (wysokooktanowy):

benzyna super

Superbenzin nt

benzyna super

Super nt

I . łupać <‑pie; Imperf łup> [wupatɕ] VERB intr <perf łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen ugs

łupać

knallen ugs

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; Imperf łup> [wupatɕ] VERB trans <perf łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać nur imper (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać nur imper (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; Imperf łup perf łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] VERB unpers ugs (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; Imperf łup perf łupnąć> [wupatɕ] VERB refl ugs

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich Akk am Kopf stoßen ugs

2. łupać nur imper (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać nur imper (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

tupać <‑pie; perf tupnąć [lub za‑]> [tupatɕ] VERB intr

tupać

stampfen

tupać

trampeln

tupać nogą

mit dem Fuß stampfen

I . suwać <‑wa; Imperf suwaj> [suvatɕ] VERB trans

1. suwać (ciągnąc, nie odrywając tego od podstawy):

suwać

schieben

suwać

schleifen

suwać nogami

mit den Füßen schlurfen

suwać ręką po czole

mit der Hand über die Stirn streichen

2. suwać (przeciągać czymś wielokrotnie tam i z powrotem):

suwać

hin und her schieben

suwać dłonią po stole

mit der Hand auf dem Tisch hin und herstreichen [o. wischen]

drzwi suwane

Schiebetür f

II . suwać <‑wa; Imperf suwaj> [suvatɕ] VERB refl

1. suwać (być suwanym, przesuwany):

suwać

sich schieben lassen

suwać

gleiten

2. suwać (nie odrywając od podłoża przenosić się w inne miejsce):

suwać

rutschen

suwał się z krzesłem z kąta w kąt

er rutschte mit seinem Stuhl von einer Ecke in die andere