Übersetzungen für „uderzanie“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

uderzenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [udeʒeɲe] SUBST nt

1. uderzenie (cios):

uderzenie czymś

Schlag m [o. Stoß m ] mit etw

2. uderzenie (dźwięk: dzwonu, zegara):

uderzenie

Schlag m

uderzenie krwi do głowy

Schlaganfall m

uderzenie krwi do głowy

[Ge]hirnschlag m

uderzenie serca/tętna

Herz-/Pulsschlag m

3. uderzenie MUS:

uderzenie

Anschlag m

4. uderzenie:

uderzenie MILIT, SPORT

Angriff m

uderzenie MILIT, SPORT

Vorstoß m

mocne uderzenie

starker Vorstoß

podejrzanie [podejʒaɲe] ADV

podejrzanie

suspekt geh

podejrzanie

verdächtig

podejrzanie wyglądać

verdächtig aussehen

I . uderzać <‑rza; Imperf ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VERB trans

uderzać (zadawać cios):

uderzyć kogoś

jdm einen Schlag [o. Stoß] versetzen

uderzać kogoś w coś

jdn [in etw Akk ] stoßen

chopiec uderzył dziewczynkę w kolano

der Junge m hat das Mädchen ans Knie getreten

uderzyć [pięścią] w stół

[mit der Faust] auf den Tisch schlagen

Wendungen:

kto chce psa uderzyć, ten kij zawsze znajdzie sprichw

will man den Hund prügeln, findet sich immer ein Stock m sprichw

uderzyć na alarm

Alarm schlagen

uderz w stół, a nożyce się odezwą sprichw

getroffene Hunde mpl bellen sprichw

II . uderzać <‑rza; Imperf ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VERB intr

1. uderzać (tłuc):

uderzać w coś czymś

etw Akk mit etw einschlagen

uderzać młotkiem w ścianę

an die Wand hämmern

2. uderzać (spadać):

grad uderzał w szybę

der Hagel m schlug gegen die Scheibe

uderzać na kogoś/coś

auf jdn/etw prallen [o. niederprasseln]

sukces uderzył mu do głowy

der Erfolg m ist ihm zu Kopf gestiegen

3. uderzać:

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

hochschießen

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

aufschießen

4. uderzać:

uderzać (nacierać) (armia)

angreifen

uderzać (nacierać) (armia)

vorstoßen

III . uderzać <‑rza; Imperf ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VERB unpers (zwracać uwagę)

uderzyło mnie, że...

es fiel mir auf, dass ...

IV . uderzać <‑rza; Imperf ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VERB refl

1. uderzać (potrącać przypadkowo):

uderzać się o coś

sich Akk an etw Dat [o. gegen etw] stoßen

uderzyłem się o kant stołu

ich habe mich an der Tischkante gestoßen

2. uderzać (dotykać celowo):

uderzać się w czoło

sich Akk an die Stirn tippen [o. greifen]

3. uderzać (zderzać się):

uderzać

zusammenstoßen

pełzanie <Gen ‑ia, kein Pl > [pewzaɲe] SUBST nt

pełzanie

Kriechen nt

mieszanie <Gen ‑ia> SUBST nt

mieszanie

Mischen nt

mieszanie

Mischung f

mieszanie ryzyk EKON

Risikomischung f

uderzeniowo [udeʒeɲovo] ADV MED

uderzeniowo (w dużej dawce)

in großen Dosen

podać lekarstwo uderzeniowo

Arznei in großen Dosen verabreichen

uderzeniowy [udeʒeɲovɨ] ADJ

1. uderzeniowy MED:

dawka uderzeniowa

sehr hohe Dosis f

2. uderzeniowy PHYS:

fala uderzeniowa

Stoßwelle f

3. uderzeniowy MILIT:

grupa uderzeniowa

Stoßtrupp m

przegrzanie <Gen ‑ia, kein Pl > [pʃegʒaɲe] SUBST nt

1. przegrzanie:

przegrzanie

Überhitzung f

przegrzanie silnika

die Überhitzung des Motors

2. przegrzanie MED:

przegrzanie

Überhitzung m

przegrzanie

Hyperthermie f

przegrzanie organizmu

die Überhitzung des Organismus

odtwarzanie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [ottfaʒaɲe] SUBST nt

1. odtwarzanie (tworzenie na nowo):

odtwarzanie

Wiederherstellung f

2. odtwarzanie BIO:

odtwarzanie

Regeneration f

3. odtwarzanie (rekonstrukcja):

odtwarzanie

Rekonstruktion f

4. odtwarzanie (dźwięku, obrazu):

odtwarzanie RADIO, TV

Wiedergabe f

cyfrowa jakość odtwarzania

digitale Wiedergabequalität f

uderzająco [udeʒajontso] ADV geh

uderzająco podobny:

uderzająco

auffallend

uderzająco

verblüffend

uderzający [udeʒajontsɨ] ADJ geh

uderzający podobieństwo:

uderzający

auffallend

uderzający

verblüffend