Übersetzungen für „wykasłać“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

wykasować [vɨkasovatɕ]

wykasować perf od kasować

Siehe auch: kasować

kasować <‑suje; perf s‑> [kasovatɕ] VERB trans

1. kasować (zmazywać):

kasować nagranie, plik

löschen

2. kasować (dziurkować):

kasować bilet

entwerten

3. kasować JUR (uchylać):

kasować orzeczenie, wyrok

aufheben

4. kasować ugs (niszczyć pojazd):

kasować

zu Schrott [o. schrottreif] fahren

5. kasować ugs (zarabiać):

kasować

kassieren

wykadzać <‑dza; Imperf ‑aj> [vɨkadzatɕ], wykadzić [vɨkadzitɕ] VERB trans perf geh

wykadzać

verräuchern

wykadzać pokój

das Zimmer verräuchern

wykreślać <‑la> [vɨkreɕlatɕ], wykreślić [vɨkreɕlitɕ] VERB trans perf

1. wykreślać (wymazywać):

wykreślać zdanie

[durch]streichen

wykreślać zdanie

wegmachen ugs

2. wykreślać (wyrysować):

wykreślać projekt

[auf]zeichnen

wykarmiać <‑ia> [vɨkarmiatɕ], wykarmić [vɨkarmitɕ] VERB trans perf

1. wykarmiać (nakarmić piersią):

wykarmiać

stillen

wykarmiać

säugen

2. wykarmiać (zapewniać byt):

wykarmiać

aufziehen

wykarmiać

großziehen

wykarmił pięcioro dzieci

er hat fünf Kinder großgezogen [o. für fünf Kinder gesorgt]

I . wykańczać <‑cza; perf wykończyć> [vɨkaj̃tʃatɕ] VERB trans

1. wykańczać (doprowadzać do końca):

wykańczać zadanie

beenden

wykańczać zadanie

zu Ende führen

2. wykańczać (zużywać do końca):

wykańczać zapasy

aufbrauchen

wykańczać zapasy

verbrauchen

3. wykańczać ugs (zabijać):

wykańczać

fertig machen ugs

wykańczać

erledigen ugs

4. wykańczać ugs (męczyć):

wykańczać kogoś czymś

jdn mit etw fertig machen ugs

wykańczać kogoś nerwowo

jdn psychisch fertig machen ugs

II . wykańczać <‑cza; perf wykończyć> [vɨkaj̃tʃatɕ] VERB refl

1. wykańczać ugs (wyczerpywać się):

wykańczać się czymś

sich Akk mit etw abplagen [o. herumschlagen ugs ]

wykańczać się nerwowo

sich Akk psychisch kaputtmachen ugs [o. zugrunde richten übtr ]

2. wykańczać:

wykańczać (zostawać zużytym) (zapasy)

ausgehen

wykańczać (zostawać zużytym) (zapasy)

aufgebraucht werden

I . wykazać [vɨkazatɕ] perf, wykazywać [vɨkazɨvatɕ] <‑zuje> VERB trans geh

1. wykazać (udowadniać):

wykazać słuszność

nachweisen

wykazać słuszność

beweisen

2. wykazać (przejawiać):

wykazać zainteresowanie

zeigen

wykazać zainteresowanie

erkennen lassen

3. wykazać (ujawniać):

wykazać podobieństwa, różnice

aufzeigen

wykazać podobieństwa, różnice

aufdecken

wykazać chorobę

nachweisen

II . wykazać [vɨkazatɕ] perf, wykazywać [vɨkazɨvatɕ] <‑zuje> VERB refl geh (dowodzić swojej wartości)

wykazać się czymś

sich Akk durch etw auszeichnen

wykastrować [vɨkastrovatɕ]

wykastrować perf od kastrować

Siehe auch: kastrować

kastrować <‑ruje; perf wy‑> [kastrovatɕ] VERB trans

kastrować t. BOT, MED

kastrieren

odkasłać [otkaswatɕ] perf, odkasływać [otkaswɨvatɕ] <‑łuje; Imperf ‑łuj> VERB intr

odkasłać

abhusten

odkasłać

sich Akk [gründlich] räuspern

wykałaczka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [vɨkawatʃka] SUBST f GASTRO

wykałaczka

Zahnstocher m

wykapany [vɨkapanɨ] ADJ ugs

wykapany ojciec/matka

ganz der Vater m /die Mutter f ugs

on to wykapany dziadek

er ist seinem Großvater wie aus dem Gesicht geschnitten

wykadrować [vɨkadrovatɕ]

wykadrować perf od kadrować

Siehe auch: kadrować

kadrować <‑ruje; perf s‑> [kadrovatɕ] VERB trans

kadrować

Filmaufnahmen machen

wykafelkować <‑kuje> [vɨkafelkovatɕ] VERB trans perf ugs

wykafelkować

Fliesen [o. Kacheln] verlegen

wykafelkować

fliesen

wykalkulować [vɨkalkulovatɕ] perf, wykalkulowywać [vɨkalkulovɨvatɕ] <‑owuje; Imperf ‑owuj> VERB trans

1. wykalkulować:

wykalkulować EKON, HANDEL

kalkulieren

wykalkulować EKON, HANDEL

berechnen

wykalkulować EKON, HANDEL

ausrechnen

2. wykalkulować ugs (zaplanować):

wykalkulować

sich Dat etw ausrechnen

wykalkulować

[ein]kalkulieren

wykalkulować

[ein]planen

I . wymyślać <‑la perf wymyślić> [vɨmɨɕlatɕ] VERB trans

1. wymyślać (wynajdywać):

wymyślać

erfinden

wymyślać

sich Dat ausdenken

ciekawe, co też jeszcze ona wymyśli

mal sehen, was sie sich jetzt wieder ausdenkt

coś tam znów wymyślił? ugs

was hast du dir da wieder zusammengesponnen? ugs

on prochu nie wymyślił

er hat das Pulver [auch] nicht gerade erfunden

2. wymyślać (zmyślać):

wymyślać

spinnen ugs

II . wymyślać <‑la> [vɨmɨɕlatɕ] VERB intr

wymyślać (ubliżać):

wymyślać komuś

jdn beschimpfen

Wendungen:

wymyślać komuś od ostatnich [lub najgorszych] ugs

jdn wüst [o. aufs Übelste] beschimpfen