Deutsch » Polnisch

ki̱e̱feln VERB intr A

1. kiefeln (kauen):

an etw Dat kiefeln

2. kiefeln fig (brüten über):

Di̱e̱le <‑, ‑n> [ˈdiːlə] SUBST f

1. Diele (Flur):

sień f

2. Diele (im Hotel):

hall m

3. Diele (Brett):

E̱i̱fel <‑, kein Pl > [ˈaɪfəl] SUBST f

I . kịtzeln [ˈkɪtsəln] VERB trans

2. kitzeln (anregen):

Kịpfel <‑s, ‑> [ˈkɪpfəl] SUBST nt A, Kịpferl [ˈkɪpfɐl] SUBST nt <‑s, ‑n> A

Ste̱le <‑, ‑n> [ˈsteːlə, ˈʃteːlə] SUBST f KUNST

Ki̱e̱l <‑[e]s, ‑e> [kiːl] SUBST m

1. Kiel NAUT (Schiffskiel):

kil m

2. Kiel (Federkiel):

3. Kiel GEO:

kịllen [ˈkɪlən] VERB trans ugs

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Seite auf Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski