Übersetzungen für „stať“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

sta̱k [ʃtaːk] VERB intr

stak Imperf von stecken

Siehe auch: stecken , stecken

stẹcken² <steckt, steckte [o. geh: stak], gesteckt> [ˈʃtɛkən] VERB intr

1. stecken (feststecken):

stecken

tkwić w czymś

in etw Dat stecken, der Schlüssel steckt im Schloss

klucz m tkwi w zamku

in meinem Finger steckt ein Splitter

mam drzazgę w palcu

im Schnee stecken

ugrząźć w śniegu

2. stecken ugs (sich befinden):

in Schwierigkeiten Dat stecken (Person)

być w tarapatach

in Schwierigkeiten Dat stecken (Land)

być pogrążonym w kryzysie

ich stecke mitten in der Arbeit

jestem w połowie pracy

du musst zeigen, was in dir steckt

musisz pokazać, co w tobie siedzi ugs

wo hast du denn gesteckt? fig

gdzieś ty się podziewał? ugs

hinter einer Sache stecken

być zamieszanym [lub fig: wplątanym] w jakąś sprawę

wer steckt bloß hinter dieser Geschichte?

kto się kryje za tą historią

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] VERB trans

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [perf włożyć]

stecken

wtykać [perf wetknąć]

stecken

wsuwać [perf wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [perf s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich Dat etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig ugs

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [perf przyszpilić ]ugs

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [perf przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [perf z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken ugs

możesz to sobie wsadzić ugs

3. stecken fig ugs:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia ugs

4. stecken ugs (investieren):

viel Geld in etw Akk stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy ugs

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken ugs (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [perf zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Sta̱b <‑[e]s, Stäbe> [ʃtaːp, pl: ˈʃtɛːbə] SUBST m

1. Stab (Holzstab):

Stab

kij m

den Stab über jdn brechen geh

potępiać [perf potępić] kogoś

2. Stab (Gitterstab):

Stab

pręt m

3. Stab (Stange für den Stabhochsprung):

Stab

tyczka f

4. Stab (Staffelholz):

Stab

pałeczka f [sztafetowa]

5. Stab a. MILIT (Gruppe):

Stab

sztab m

6. Stab:

Stab (Marschallstab)

laska f marszałkowska

Stab (Bischofsstab)

pastorał m

Stab (Zauberstab)

czarodziejska różdżka f

7. Stab (Messstab):

Stab

miara f

Sta̱r¹ <‑[e]s, ‑e> [ʃtaːɐ̯] SUBST m (in der Vogelkunde)

Star

szpak m

Sta̱u̱ <‑[e]s, ‑e [o. ‑s]> [ʃtaʊ] SUBST m

1. Stau (Verkehrsstau):

Stau

korek m ugs

im Stau stehen

stać w korku ugs

2. Stau Pl selten (im Wasser):

Stau

spiętrzenie nt

ste̱t [ʃteːt] ADJ geh

stet → stetig

Siehe auch: stetig

I . ste̱tig ADJ

stetig Entwicklung:

stetig

ciągły

stetiges Wachstum

ciagły wzrost m

II . ste̱tig ADV

stetig ansteigen, sinken:

stetig

ciągle

sto̱b [ʃtoːp] VERB intr

stob Imperf von stieben

Siehe auch: stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] VERB intr geh

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [perf rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [perf po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

stọp [ʃtɔp] INTERJ

stop

stop

stv.

stv. Abk. von stellvertretend

stv.

występujący w zastępstwie

stv.

reprezentujący

Siehe auch: stellvertretend

I . stẹllvertretend ADJ

der stellvertretende Direktor

zastępca m dyrektora

stellvertretender Vorsitzende

zastępca przewodniczącego

II . stẹllvertretend ADV

etw stellvertretend für jdn/etw tun

robić [perf z‑] coś w zastępstwie kogoś/czegoś

stellvertretend für jdn sprechen

wypowiadać się w zastępstwie kogoś

I . stu̱r [ʃtuːɐ̯] ADJ

1. stur (dickköpfig):

stur

uparty

sich [bei etw] stur stellen [o. [bei etw] auf stur schalten] ugs

uparcie obstawać przy swoim

2. stur (hartnäckig):

stur Haltung

niewzruszony

stur Entscheidung

nieugięty

II . stu̱r [ʃtuːɐ̯] ADV

1. stur (unbeirrt):

stur nach der Anordnung vorgehen

ściśle przestrzegać zarządzeń

2. stur (uneinsichtig):

stur beharren, festhalten

uparcie