Übersetzungen für „plengen“ im Deutsch » Niederländisch-Wörterbuch

(Springe zu Niederländisch » Deutsch)

ˈpla·gen¹ [ˈplaːgn̩] VERB trans

1. plagen (quälen):

plagen

plagen

plagen

kwellen

sein Gewissen plagte ihn

hij had gewetenswroeging

ihn plagten Hunger und Durst

hij werd door honger en dorst gekweld

2. plagen (behelligen):

plagen

lastigvallen

plagen

aan het hoofd zeuren

ˈmen·gen¹ [ˈmɛŋən] VERB trans geh

mengen (mischen)

mengen

mengen (vermischen)

vermengen

Gift in [o. unter ] das Essen mengen

vergif onder het eten mengen

ˈsen·gen¹ [ˈzɛŋən] VERB intr

sengen

(ver)schroeien

sengen

zengen

sengen

blakeren

sengen

verzengen

sengen und brennen veraltet

plunderen en branden

be·ˈen·gen VERB trans

beengen

benauwen

beengen

beklemmen

sehr beengt wohnen

erg klein behuisd zijn

ˈpla·nen [ˈplaːnən] VERB trans

1. planen:

planen

plannen maken

planen

ontwerpen

planen

plannen

einen Anschlag planen

een aanslag beramen

2. planen:

planen

van plan [o. voornemens] zijn

ˈlan·gen¹ [ˈlaŋən] VERB intr

1. langen (genug sein):

langen

voldoende [o. genoeg] [o. toereikend zijn]

es langt doch vorn und hinten nicht

hoe je het ook bekijkt, het is en blijft onvoldoende

es langt mir!

ik ben het zat!

es langt mir!

ik heb er genoeg van!

es langt mir!

mijn geduld is op!

mir langt(')s!

ik ben het zat!

mir langt(')s!

ik heb er genoeg van!

mir langt(')s!

mijn geduld is op!

2. langen regional ugs (fassen):

langen

tasten

langen

grijpen

langen

pakken

er langte sich an den Kopf

hij greep naar zijn hoofd

er langte in seine Tasche

hij greep in zijn zak

ich kann so weit nicht langen

ik kan er niet bij

3. langen (die Hand ausstrecken):

langen

reiken

ˈplei·te [ˈpl͜aitə] ADJ

1. pleite ugs (bankrott):

pleite

bankroet

pleite

failliet

pleite

op de fles

pleite sein

failliet [o. bankroet] zijn

2. pleite ugs scherzh (blank sein):

pleite

blut

pleite

platzak

ˈban·gen¹ [ˈbaŋən] VERB intr

1. bangen (Angst haben):

bangen

bang zijn

mir bangt (es) vor der Fahrprüfung

ik ben bang voor het rijexamen

2. bangen (besorgt sein):

bangen

ongerust [o. bezorgd] zijn

bangen

zich ongerust maken

die Ärzte bangten um sein Leben

de artsen vreesden voor zijn leven

ˈdün·gen¹ [ˈdʏŋən] VERB intr

düngen

als meststof dienen

das faulende Laub düngt gut

het rottende loof is een goede meststof

ˈfan·gen¹ <fängt, fing, gefallen> [ˈfaŋən] VERB trans

1. fangen (greifen, packen):

fangen

vangen

fangen

grijpen

fangen

(te) pakken (krijgen)

Feuer fangen

vlam vatten ook fig.

2. fangen (gefangen nehmen):

fangen

gevangen nemen ook fig.

jdn gefangen setzen

iem opsluiten

jdn gefangen setzen

iem gevangen zetten

einen Dieb fangen [o. gefangen nehmen]

een dief gevangen nemen [o. te pakken krijgen]

sich gefangen geben geh

zich gevangen laten nemen

3. fangen übtr (hereinlegen):

fangen

vangen

fangen

beetnemen

jdn mit Versprechungen fangen

iem met beloftes vangen

4. fangen übtr (fesseln, bezaubern):

fangen

betoveren

fangen

boeien

etw/jd hat [o. nimmt] mich ganz gefangen

iets/iem heeft me helemaal betoverd

ˈhän·gen¹ <hing, gehangen> [ˈhɛŋən] VERB intr

1. hängen:

hängen

hangen

jdm hängt der Himmel voller Geigen

iem is in de zevende hemel

in den Seilen hängen übtr SPORT

in de touwen hangen

der Adler hing in der Luft

de adelaar stond in de lucht

sich hängen lassen

bij de pakken neerzitten

sich hängen lassen

het opgeven

die Ohren hängen lassen

het hoofd laten hangen

die Ohren hängen lassen

de moed verliezen

die Flügel hängen lassen

de vleugels laten hangen

die Flügel hängen lassen übtr

erg terneergeslagen zijn

die Lieferanten haben den Kunden hängen lassen ugs

de leveranciers hebben hun klant laten zitten [o. in de steek gelaten]

seinen Hut in der Garderobe [o. die Arme] hängen lassen

zijn hoed in de garderobe [o. de armen] laten hangen

mit hängenden Ohren übtr

timide

mit hängenden Schultern übtr

ontmoedigd

jdm hängen die Trauben zu hoch

voor iem hangen de druiven te hoog

2. hängen (sich neigen):

hängen

(over)hellen

3. hängen (befestigt bleiben):

hängen

hangen

hängen

kleven

hängen

blijven haken

ihre Augen hängen an ihm übtr

ze kijkt onafgebroken naar hem

der Schmutz hängt an den Schuhsohlen

het vuil kleeft aan de schoenzolen

sein Blick blieb an einem Gemälde hängen übtr

zijn blik bleef op een schilderij rusten

er blieb den ganzen Abend bei uns hängen

hij bleef de hele avond bij ons plakken

mit der Hose an einem Nagel hängen bleiben

met de broek aan een spijker blijven haken [o. vast blijven zitten]

es bleibt mal wieder alles an mir hängen übtr

ik moet weer alles opknappen

der Lehm blieb an den Schuhen hängen

de klei plakte aan de schoenen vast

der Verdacht blieb lange an ihm hängen ugs

men bleef hem er nog lang van verdenken

4. hängen (zu erledigen sein):

hängen

hangende zijn

hängen

niet afgehandeld zijn

die Schachpartie hängt

de schaakpartij is afgebroken

5. hängen (abhängig sein von):

hängen

afhankelijk zijn van

hängen

afhangen van

der Erfolg hängt an seiner Mitarbeit

het succes is van zijn medewerking afhankelijk

6. hängen (heften, kleben):

hängen

hechten

hängen

gehecht [o. verknocht] zijn aan

am Geld/am Leben/an der Mutter hängen

gehecht [o. verknocht] zijn aan z'n geld/het leven/z'n moeder

7. hängen ugs (sich aufhalten):

hängen

rondhangen

hängen

uithangen

abends in den Kneipen hängen

's avonds in de kroegen rondhangen

wo hängt der Junge bloß?

waar hangt die jongen toch uit?

sein Sohn ist dieses Jahr hängen geblieben ugs SCHULE

zijn zoon is dit jaar blijven zitten

ˈrin·gen¹ <rang, gerungen> [ˈrɪŋn̩] VERB trans geh

ringen

(handen)wringen

ˈsin·gen¹ <sang, gesungen> [ˈzɪŋən] VERB intr

1. singen:

singen

zingen ook fig.

ein singender Tonfall

een zangerige stem [o. intonatie]

der Dichter/das Gedicht singt von der Liebe

de dichter/het gedicht bezingt de liefde

zur Gitarre singen

bij de gitaar zingen

2. singen ugs:

singen

doorslaan

singen

loslaten

singen

praten

jdn zum Singen bringen

iem aan het praten krijgen

da hilft kein Singen und kein Beten

daar helpt geen moedertjelief aan

ˈplär·ren [ˈplɛrən] VERB intr ugs

plärren (heulen)

blèren

plärren (heulen)

schreeuwen

plärren (winseln)

janken

ein plärrendes Radio

een schetterende radio