Niederländisch » Deutsch

Niederländisch)

open·ha·len: Verb
on·be·ha·gen: Nomen
op·dra·gen: Verb
mis·ha·gen: Verb
wel·be·ha·gen: Nomen
open·har·tig: Adjektiv und Adverb
open·heid: Nomen
aan·ja·gen: Verb
af·kna·gen: Verb
be·dra·gen: Verb
be·kla·gen: Verb
ge·dra·gen: Verb
ge·sla·gen: Verb
les·wa·gen: Nomen

Meintest du vielleicht: openhalen , opdragen , onbehagen , leswagen , geslagen , gedragen , beklagen , bedragen , afknagen , aanjagen , openheid , openhartig , welbehagen und mishagen

open·ha·len <haalde open, h. opengehaald> [opə(n)halə(n)] VERB trans

openhalen

aufreißen

openhalen

aufritzen

on·be·ha·gen [ɔmbəhaɣə(n)] SUBST nt geen Pl

onbehagen

Unbehagen nt

onbehagen

Missbehagen nt form

een algemeen gevoel van onbehagen

ein allgemeines Gefühl des Unbehagens

op·dra·gen <droeg op, h. opgedragen> [ɔbdraɣə(n)] VERB trans

mis·ha·gen <mishaagde, h. mishaagd> [mɪshaɣə(n)] VERB intr

mishagen

missfallen

zijn gedrag mishaagt mij

sein Benehmen missfällt mir

wel·be·ha·gen [wɛlbəhaɣə(n)] SUBST nt geen Pl

1. welbehagen (goedvinden):

welbehagen

Gutdünken nt

2. welbehagen (genoegen):

welbehagen

Wohlbehagen nt

welbehagen

Wohlgefallen nt

welbehagen

Vergnügen nt

met een gevoel van welbehagen

voller [o. mit] Wohlbehagen

ergens welbehagen in vinden

an einer Sache (s)ein Wohlgefallen haben [o. finden]

open·har·tig <openhartige, openhartiger, openhartigst> [opənhɑrtəx] ADJ

openhartig

offenherzig

openhartig

offen

open·heid [opənhɛit] SUBST f geen Pl

openheid

Offenheit f

in alle openheid

in aller Offenheit

aan·ja·gen² <jaagde aan/joeg aan, i. aangejaagd> [aɲjaɣə(n)] VERB intr

komen aanjagen

herangeeilt kommen

af·kna·gen <knaagde af, h. afgeknaagd> [ɑfknaɣə(n)] VERB trans

afknagen

abnagen

be·dra·gen <bedroeg, h. bedragen> [bədraɣə(n)] VERB intr

bedragen

betragen

bedragen

sich belaufen auf +Akk

be·kla·gen¹ <beklaagde, h. beklaagd> [bəklaɣə(n)] VERB trans

1. beklagen (medelijden uiten):

beklagen

beklagen

beklagen

bedauern

beklagen

bemitleiden

2. beklagen (weeklagen over):

beklagen

beklagen

beklagen

bejammern

iems dood beklagen

jds Tod beklagen

ge·dra·gen <gedroeg zich, h. zich gedragen> [ɣədraɣə(n)] VERB wk ww zich gedragen

1. gedragen:

gedragen (handelen)

sich benehmen

gedragen (houding, optreden)

sich verhalten

gedragen onderw.

sich betragen

gedragen onderw.

sich aufführen abw

zich gedragen als een dictator

sich wie ein Diktator aufführen

in een zaak zich naar iems advies gedragen

in einer Angelegenheit jds Rat befolgen

zich netjes gedragen

sich ordentlich benehmen

2. gedragen (op de omgeving reageren):

gedragen

sich verhalten

kwik gedraagt zich vreemd in de buitenlucht

Quecksilber verhält sich an der Luft merkwürdig

ge·sla·gen² VERB

geslagen volt. deelw. van slaan¹, slaan²

Siehe auch: slaan , slaan

slaan² <sloeg, h. geslagen> [slan] VERB trans

1. slaan:

slaan (slaande of zwaaiende beweging)

schlagen

slaan (slaande of zwaaiende beweging)

hauen ugs

slaan (luit)

spielen

slaan (geld, medaille)

prägen

iets aan stukken slaan

etw in Stücke schlagen

zullen we een balletje slaan?

wollen wir eine Runde Tennis spielen?

een brug slaan

eine Brücke schlagen

ik sloeg een deken om mijn benen

ich schlug mir eine Decke um die Beine

de hakken tegen elkaar slaan

die Hacken zusammenschlagen

eieren in de pan slaan

Eier in die Pfanne schlagen

een paal in de grond slaan

einen Pfahl in die Erde schlagen [o. treiben]

iem in het gezicht slaan

jdm [o. jdn] ins Gesicht schlagen

je hebt je er goed doorheen geslagen! übtr

du hast dich gut geschlagen!

de armen om de hals van iem slaan

seine Arme um jds Hals schlingen

hij sloeg zijn arm om haar schouders

er legte den Arm um ihre Schulter

iem op zijn vingers slaan

jdm [o. jdn] auf die Finger schlagen

de armen over elkaar slaan

die Arme verschränken

de benen over elkaar slaan

die Beine übereinanderschlagen

een spijker in de muur slaan

einen Nagel in die Wand schlagen

iem tegen de grond [o. vlakte] slaan

jdn zu Boden schlagen

de ogen ten hemel slaan

die Augen zum Himmel heben

de sneeuw van de jas slaan

den Schnee vom Mantel klopfen

zich ergens doorheen slaan übtr

sich durchschlagen

zich door het werk heen slaan übtr

die Arbeit hinter sich Akk bringen

zich door het werk heen slaan übtr

die Arbeit durchziehen ugs

iem in elkaar slaan

jdn zusammenschlagen

ergens niet (bij) vandaan [o. weg te slaan zijn] übtr

von etw nicht wegzubringen sein

2. slaan (verslaan):

slaan

schlagen

de vijand slaan

den Feind schlagen

3. slaan (van het speelbord verwijderen):

slaan

schlagen

slaan¹ <sloeg, h./i. geslagen> [slan] VERB intr

1. slaan (beweging(en), geluid, klok):

slaan

schlagen

er staat een deur te slaan

eine Tür schlägt

ernaast slaan

danebenschlagen

ernaast slaan

danebenhauen ugs

hij slaat gauw (zijn handen zitten los)

ihm sitzt die Hand locker

de klok heeft twee uur geslagen

die Uhr hat zwei (Uhr) geschlagen

de nachtegaal slaat

die Nachtigall schlägt

de golven slaan over het schip

die Wellen schlagen über das Schiff

tegen de deur slaan

an [o. gegen] die Tür schlagen

de regen slaat tegen het raam

der Regen schlägt ans Fenster

het uur van afscheid heeft geslagen

die Stunde des Abschieds hat geschlagen

er maar op los slaan

einfach drauflosschlagen

2. slaan (betreffen) + op:

slaan

sich beziehen auf +Akk

dat slaat op mij

das bezieht sich auf mich

dat slaat nergens op (heeft er niets mee te maken)

das geht völlig daneben

dat slaat nergens op (is waardeloos)

das ist unter aller Kritik

3. slaan (begin maken met):

slaan

beginnen

slaan

anfangen

de soldaten slaan aan het muiten

die Soldaten (beginnen zu) meutern

4. slaan (plotseling op een plaats, in een toestand komen):

de bliksem is in de toren geslagen

der Blitz hat in den Turm eingeschlagen

de bliksem is in de toren geslagen

der Blitz ist in den Turm geschlagen

het is hem in het hoofd [o. zijn bol] geslagen übtr

er ist übergeschnappt

de deur slaat naar buiten

die Tür öffnet sich nach außen

de schrik slaat hem om het hart

der Schreck fährt ihm in die Glieder

de rook slaat op je ogen

der Rauch beißt einen in die Augen

de kou is op zijn nieren geslagen

die Kälte ist ihm auf die Nieren geschlagen

over de kop slaan

sich überschlagen

tegen de grond slaan

hinfallen

tegen de grond slaan

hinschlagen ugs

de vlammen sloegen uit het dak

die Flammen schlugen aus dem Dach

de hand aan de ploeg slaan

die Hand an den Pflug legen

les·wa·gen <leswagen|s> [lɛswaɣə(n)] SUBST m

leswagen

Fahrschulwagen m

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „Copenhagen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch (Springe zu Deutsch » Niederländisch)

open·ha·len <haalde open, h. opengehaald> [opə(n)halə(n)] VERB trans

on·be·ha·gen [ɔmbəhaɣə(n)] SUBST nt geen Pl

op·dra·gen <droeg op, h. opgedragen> [ɔbdraɣə(n)] VERB trans

1. opdragen (naar boven dragen):

2. opdragen (aanbieden):

3. opdragen:

4. opdragen (gelasten):

5. opdragen (aanbieden als eerbewijs):

6. opdragen (dragen tot het versleten is):

mis·ha·gen <mishaagde, h. mishaagd> [mɪshaɣə(n)] VERB intr

wel·be·ha·gen [wɛlbəhaɣə(n)] SUBST nt geen Pl

1. welbehagen (goedvinden):

2. welbehagen (genoegen):

open·har·tig <openhartige, openhartiger, openhartigst> [opənhɑrtəx] ADJ

open·heid [opənhɛit] SUBST f geen Pl

aan·ja·gen2 <jaagde aan/joeg aan, i. aangejaagd> [aɲjaɣə(n)] VERB intr

af·kna·gen <knaagde af, h. afgeknaagd> [ɑfknaɣə(n)] VERB trans

be·dra·gen <bedroeg, h. bedragen> [bədraɣə(n)] VERB intr

be·kla·gen1 <beklaagde, h. beklaagd> [bəklaɣə(n)] VERB trans

1. beklagen (medelijden uiten):

2. beklagen (weeklagen over):

ge·dra·gen <gedroeg zich, h. zich gedragen> [ɣədraɣə(n)] VERB wk ww zich gedragen

1. gedragen:

2. gedragen (op de omgeving reageren):

ge·sla·gen2 VERB

geslagen volt. deelw. van slaan¹, slaan²

Siehe auch: slaan , slaan

slaan2 <sloeg, h. geslagen> [slan] VERB trans

1. slaan:

2. slaan (verslaan):

3. slaan (van het speelbord verwijderen):

slaan1 <sloeg, h./i. geslagen> [slan] VERB intr

1. slaan (beweging(en), geluid, klok):

2. slaan (betreffen) + op:

3. slaan (begin maken met):

4. slaan (plotseling op een plaats, in een toestand komen):

les·wa·gen <leswagen|s> [lɛswaɣə(n)] SUBST m

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

aan·ja·gen² <jaagde aan/joeg aan, i. aangejaagd> [aɲjaɣə(n)] VERB intr

be·kla·gen¹ <beklaagde, h. beklaagd> [bəklaɣə(n)] VERB trans

ge·sla·gen² VERB

slaan² <sloeg, h. geslagen> [slan] VERB trans

slaan¹ <sloeg, h./i. geslagen> [slan] VERB intr