Niederländisch » Deutsch

Niederländisch)

ter: Präposition
tor: Nomen
trut: Nomen
trom: Nomen
trad: Verb
tram
trap: Nomen
tred: Nomen
tref: Nomen
trek: Nomen
trip: Nomen
trof: Verb
trog: Nomen
trok: Verb
tros: Nomen
truc: Nomen
trui: Nomen
teer: Nomen
toer: Nomen
term: Nomen

Meintest du vielleicht: tor , ter , turf , term , toer , teer , trui , truc , tros , trok , trog , trof , trip , trek , tref , tred , trap , tram , trad , trom und trut

ter [tɛr] PRÄP

ter

zur

ter

zum

ter (in)

in +Dat

ter (richting)

in +Akk

ter (aan)

an +Dat

zur Beachtung

schlecht zu Fuß

in Höhe von

an Ort und Stelle

ter plaatse (onmiddellijk)

auf der Stelle

ter waarde van

im Wert von

overal ter wereld

überall in der Welt

ter zake

zur Sache

tor <tor|ren> [tɔr] SUBST f

tor

Käfer m

trut <trut|ten> [trʏt] SUBST f

trut

Ziege f abw

trut

Zicke f abw

trut

Schnepfe f abw

stomme trut!

blöde Ziege! abw

trom <trom|men> [trɔm] SUBST f

trom

Trommel f

de trom slaan [o. roeren ]

die Trommel schlagen

met stille trom vertrekken

sang- und klanglos abgehen

trad VERB

trad 3. Pers Sg Imperf van treden¹, treden²

Siehe auch: treden , treden

tre·den² <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] VERB intr (gaan)

treden

treten

de rivier is buiten haar oevers getreden

der Fluss ist über die Ufer getreten

in dienst treden

eine Stelle antreten

in dienst treden

in Dienst treten

in werking treden

in Kraft treten

in het huwelijk treden

in den Ehestand treten form

in onderhandeling treden

in Verhandlungen eintreten

in contact treden met iem

mit jdm in Verbindung treten

naar voren treden

nach vorne treten

naar voren treden (uit een groep)

vortreten

op de voorgrond treden

in den Vordergrund treten

tegemoet [o. naderbij ] treden

entgegentreten

tegemoet [o. naderbij ] treden

herantreten

uit de regering treden

von der Regierung zurücktreten

tre·den¹ <trad, h. getreden> [tredə(n)] VERB trans

1. treden (overtreden):

treden

treten

iets met voeten treden

etw mit Füßen treten

2. treden (de voet zetten op):

treden

treten

tram [trɛm]

tram [[o. trɑm]] tram|s, tram|men SUBST m:

tram

Straßenbahn f

met de tram gaan

mit der Straßenbahn fahren

trap <trap|pen> [trɑp] SUBST m

1. trap (constructie van treden):

trap

Treppe f

de trap opgaan/afdalen

die Treppe hinaufgehen/herunterkommen

hij is van de trap gevallen

er ist die Treppe heruntergefallen

2. trap (schop):

trap

Tritt m

trap

Fußtritt m

iem een trap nageven übtr

jdm einen Tritt in den Hintern verpassen

vrije trap SPORT

Freistoß m

3. trap (het trappen op de fiets):

trap

Treten nt

4. trap (graad, mate):

trap

Stufe f

trap

Stand m

trap

Niveau nt

een hoge trap van ontwikkeling

ein hoher Entwicklungsstand

een hoge trap van ontwikkeling

eine hohe Entwicklungsstufe

5. trap (stadium):

trap

Stufe f

trap

Niveau nt

de drie trappen van de mystiek

die drei Stufen der Mystik

6. trap (trede):

trap

Stufe f

op de hoogste trap van de maatschappelijke ladder staan übtr

gesellschaftlich ganz weit oben stehen

de trappen van het terras

die Terrassenstufen Pl

7. trap taalk.:

trap

Stufe f

de stellende/vergrotende/overtreffende trap

der Positiv/Komparativ/Superlativ

de trappen van vergelijking

die Steigerungsstufen Pl

8. trap (deel van een raket):

trap

Stufe f

9. trap muz.:

trap (toonsafstand)

Intervall nt

trap (akkoordtrap)

Stufe f

tred <tred|en> [trɛt] SUBST m

tred

Tritt m

tred

Schritt m

gelijke tred houden ook übtr

Schritt halten

met vaste tred

mit festem Tritt

tref [trɛf] SUBST m geen Pl ugs

tref

Dusel m ugs

wat een tref!

so ein Dusel! ugs

trek <trek|ken> [trɛk] SUBST m

1. trek (het trekken):

trek

Ziehen nt

dat is een hele trek voor de paarden

die Pferde müssen sich dabei ganz schön abrackern

2. trek (een keer trekken):

trek

Zug m

3. trek (haal met een pen):

trek

Zug m

iets in grote trekken vertellen übtr

etw in groben Zügen erzählen

iets met een paar vlugge trekken tekenen

etw mit ein paar schnellen Strichen skizzieren

4. trek (gelaatstrek):

trek

Zug m

trek

Gesichtszug m

trek

Linie f

een spottende trek om de mond

ein spöttischer Zug um den Mund

5. trek (kenmerkende eigenschap):

trek

Zug m

trek

Charakterzug m

onsympathieke trekken hebben

unsympathische Züge haben

6. trek (luchtstroom):

trek

Zug m

op de trek zitten

im Zug sitzen

7. trek (één keer zuigen):

trek

Zug m

een trek aan een sigaar doen

einen Zug an der Zigarre tun

8. trek:

trek (eetlust)

Appetit m

trek (begeerte)

Lust f

ergens trek in hebben/krijgen

Appetit [o. Lust] auf etw Akk haben/bekommen

9. trek (verhuizing van trekvogels):

trek

Zug m

de Grote Trek gesch.

der Große Treck

de trek naar de grote stad übtr

die Landflucht

10. trek (het trekken als kracht):

trek

Zug m

11. trek (kaartspel):

trek

Stich m

(niet) aan zijn trekken komen übtr

(nicht) zu seinem Recht kommen

in trek zijn

begehrt [o. gefragt] sein

trip <trip|s> [trɪp] SUBST m

1. trip (uitstapje):

trip

Trip m ugs

trip

Ausflug m

2. trip (drugs):

trip

Trip m

een trip maken

auf dem Trip sein

trof VERB

trof 3. Pers Sg Imperf van treffen², treffen³

Siehe auch: treffen , treffen , treffen

tref·fen³ <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] VERB trans

tref·fen² <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] VERB intr ((goed) uitkomen)

treffen

treffen

dat treft slecht

das trifft sich schlecht

tref·fen¹ [trɛfə(n)] SUBST nt geen Pl

1. treffen (gevecht):

treffen

Treffen nt

2. treffen (samenkomst):

treffen

Treffen nt

treffen

Zusammenkunft f

3. treffen SPORT (wedstrijd):

treffen

Treffen nt

treffen

Wettkampf m

trog <trog|gen> [trɔx] SUBST m

1. trog (voerbak):

trog

Trog m

trog

Fresstrog m

trog

Futtertrog m

2. trog (kneedbak):

trog

Backtrog m

3. trog geol.:

trog

Trog m

trog (in zee)

Graben m

trok VERB

trok 3. Pers Sg Imperf van trekken¹, trekken²

Siehe auch: trekken , trekken

trek·ken² <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] VERB intr

1. trekken (kracht uitoefenen op iets):

trekken

ziehen

aan een sigaar trekken

an einer Zigarre ziehen

er hard aan trekken übtr

tüchtig weiterarbeiten

lering uit iets trekken

aus etw Dat eine Lehre ziehen

2. trekken:

trekken (in een bepaalde richting gaan)

ziehen

trekken (voettocht)

wandern

in een huis trekken

in ein Haus (ein)ziehen

de wijde wereld in trekken

in die weite Welt hinausziehen

ten strijde trekken

in den Kampf ziehen

de zwaluwen trekken al

die Schwalben ziehen schon nach Süden

3. trekken (spierbewegingen maken):

trekken

nachziehen

met zijn been trekken

das Bein nachziehen

4. trekken (luchtstroom doorlaten):

trekken

ziehen

de kachel trekt goed

der Ofen zieht gut

5. trekken (in een richting getrokken worden):

trekken

ziehen

die jas trekt onder de oksel

der Mantel ist unter den Achseln zu eng

de kinderen trekken nogal naar hun vader

die Kinder zieht es sehr zu ihrem Vater

thee laten trekken

Tee ziehen lassen

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] VERB trans

1. trekken (eruit halen):

trekken

ziehen

een kaart trekken

eine Karte ziehen

een kies trekken

einen Backenzahn ziehen

een mes trekken

ein Messer ziehen

iets uit de muur trekken

etw aus einem Automaten ziehen

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

trekken

ziehen

iem aan zijn haar trekken

jdn an den Haaren ziehen

iets in het belachelijke trekken

etw ins Lächerliche ziehen

de deur in het slot trekken

die Tür ins Schloss ziehen

één lijn trekken übtr

am gleichen Strang ziehen

iets naar zich toe trekken

etw an sich Akk ziehen

iets omver trekken

etw umreißen

iets stuk trekken

etw zerreißen

3. trekken (slepen):

trekken

ziehen

4. trekken (naar zich toehalen):

trekken ook übtr

ziehen

trekken ook übtr

anziehen

de aandacht trekken

die Aufmerksamkeit auf sich Akk ziehen

publiek trekken

das Publikum anziehen

volle zalen trekken

volle Häuser haben

5. trekken (afleiden):

trekken

ziehen

een conclusie trekken

ein Fazit ziehen

parallellen trekken

Parallelen ziehen

de wortel uit een getal trekken wisk.

die Wurzel aus einer Zahl ziehen

6. trekken (doen ontstaan):

trekken

ziehen

gekke bekken trekken

Grimassen schneiden

bouillon trekken

Bouillon zubereiten

een streep trekken

einen Strich ziehen

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

trekken

beziehen

loon trekken

Lohn beziehen

rente trekken

Zinsen bekommen

tros <tros|sen> [trɔs] SUBST m

1. tros (bloeiwijze):

tros

Traube f

2. tros:

tros (vruchten)

Traube f

tros (druiven)

Weintraube f

een tros druiven plukken

Weintrauben pflücken

3. tros scheepv. (touw, kabel):

tros

Trosse f

de trossen losgooien scheepv.

die Trossen loswerfen

truc <truc|s> [tryk] SUBST m

1. truc (handigheid):

truc

Trick m

truc

Kniff m

truc abw

Winkelzug m

een gemene truc

ein gemeiner Trick

2. truc (kunstgreep):

truc

Trick m

truc

Kniff m

de trucs van een goochelaar

die Tricks eines Zauberkünstlers

dat is de truc ugs

das ist der ganze Trick

trui <trui|en> [trœy] SUBST f

1. trui (pullover):

trui

Pullover m

trui

Pulli m ugs

2. trui (wielersport):

trui

Trikot nt

de gele trui

das Gelbe Trikot

teer¹ [ter] SUBST nt of m geen Pl

teer

Teer m

vol teer

teerig

toer <toer|en> [tur] SUBST m

1. toer:

toer (reis)

Tour f

toer (uitstapje)

Ausflug m

2. toer (draai):

toer

Tour f

toer

Umdrehung f

op toeren komen

auf Touren kommen

over zijn toeren zijn übtr

durchgedreht sein

een motor over z'n toeren jagen

einen Motor überdrehen

op volle toeren draaien ook übtr

auf vollen Touren laufen

3. toer (rij steken):

toer

Reihe f

4. toer (daad die behendigheid vereist):

toer

Kunststück nt

5. toer (lastig werk):

toer

lästige Arbeit f

6. toer (winding):

toer

Schlag m

7. toer (in België: kuur):

toer

Laune f

op de jeugdige toer gaan

sich auf jugendlich trimmen ugs

op de vriendelijke toer

auf die sanfte Tour

term <term|en> [tɛrm] SUBST m

1. term (benaming):

term

Terminus m fachspr

term

Ausdruck m

term

Bezeichnung f

in algemene termen spreken

allgemein sprechen

in bedekte termen iets meedelen

etw durch die Blume sagen

de geijkte term

der gängige Ausdruck

2. term wisk.:

term

Term m

3. term (stelling van een syllogisme):

term

Prämisse f form

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „Tr“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch (Springe zu Deutsch » Niederländisch)

ter [tɛr] PRÄP

tor <tor|ren> [tɔr] SUBST f

trut <trut|ten> [trʏt] SUBST f

trom <trom|men> [trɔm] SUBST f

trad VERB

trad 3. Pers Sg Imperf van treden¹, treden²

Siehe auch: treden , treden

tre·den2 <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] VERB intr (gaan)

tre·den1 <trad, h. getreden> [tredə(n)] VERB trans

1. treden (overtreden):

2. treden (de voet zetten op):

tram [trɛm]

tram [[o. trɑm]] tram|s, tram|men SUBST m:

trap <trap|pen> [trɑp] SUBST m

1. trap (constructie van treden):

2. trap (schop):

3. trap (het trappen op de fiets):

4. trap (graad, mate):

5. trap (stadium):

6. trap (trede):

7. trap taalk.:

8. trap (deel van een raket):

9. trap muz.:

tred <tred|en> [trɛt] SUBST m

tref [trɛf] SUBST m geen Pl ugs

trek <trek|ken> [trɛk] SUBST m

1. trek (het trekken):

2. trek (een keer trekken):

3. trek (haal met een pen):

4. trek (gelaatstrek):

5. trek (kenmerkende eigenschap):

6. trek (luchtstroom):

7. trek (één keer zuigen):

8. trek:

9. trek (verhuizing van trekvogels):

10. trek (het trekken als kracht):

11. trek (kaartspel):

trip <trip|s> [trɪp] SUBST m

1. trip (uitstapje):

2. trip (drugs):

trof VERB

trof 3. Pers Sg Imperf van treffen², treffen³

Siehe auch: treffen , treffen , treffen

tref·fen3 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] VERB trans

1. treffen (raken):

2. treffen (ontmoeten, aantreffen):

3. treffen (gevoelens):

4. treffen (betreffen, aangaan):

5. treffen (met ‘het’; boffen):

6. treffen (iets onaangenaams):

7. treffen (tot stand brengen):

tref·fen2 <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] VERB intr ((goed) uitkomen)

tref·fen1 [trɛfə(n)] SUBST nt geen Pl

1. treffen (gevecht):

2. treffen (samenkomst):

3. treffen SPORT (wedstrijd):

trog <trog|gen> [trɔx] SUBST m

1. trog (voerbak):

2. trog (kneedbak):

3. trog geol.:

trok VERB

trok 3. Pers Sg Imperf van trekken¹, trekken²

Siehe auch: trekken , trekken

trek·ken2 <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] VERB intr

1. trekken (kracht uitoefenen op iets):

2. trekken:

3. trekken (spierbewegingen maken):

4. trekken (luchtstroom doorlaten):

5. trekken (in een richting getrokken worden):

trek·ken1 <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] VERB trans

1. trekken (eruit halen):

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

3. trekken (slepen):

4. trekken (naar zich toehalen):

5. trekken (afleiden):

6. trekken (doen ontstaan):

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

tros <tros|sen> [trɔs] SUBST m

1. tros (bloeiwijze):

tre·den² <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] VERB intr (gaan)

tre·den¹ <trad, h. getreden> [tredə(n)] VERB trans

tref·fen³ <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] VERB trans

tref·fen² <trof, h. getroffen> [trɛfə(n)] VERB intr ((goed) uitkomen)

tref·fen¹ [trɛfə(n)] SUBST nt geen Pl

trek·ken² <trok, h./i. getrokken> [trɛkə(n)] VERB intr

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] VERB trans

teer¹ [ter] SUBST nt of m geen Pl