Übersetzungen für „abgetreten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

aan·vre·ten <vrat aan, h. aangevreten> [anvretə(n)] VERB trans

aanvreten

anfressen

door gifgas aangevreten longen

durch Giftgas angegriffene Lungen

af·gie·ten <goot af, h. afgegoten> [ɑfxitə(n)] VERB trans

afgieten

abgießen

be·boe·ten <beboette, h. beboet> [bəbutə(n)] VERB trans

beboeten

mit einer Geldstrafe belegen

beboeten

eine Geldstrafe [o. Geldbuße] auferlegen

iem met 100 euro beboeten

jdm ein Bußgeld von 100 Euro auferlegen

be·gie·ten <begoot, h. begoten> [bəɣitə(n)] VERB trans

begieten

(be)gießen

een straat begieten

eine Straße sprengen

een tuin begieten

einen Garten gießen

ge·kwe·ten VERB

gekweten volt. deelw. van kwijten

Siehe auch: kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] VERB wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

kwijten

sich entledigen +Gen

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

ge·moe·ten VERB

gemoeten volt. deelw. van moeten

Siehe auch: moeten

moe·ten <moest, h. gemoeten> [mutə(n)] VERB mod Aux

1. moeten (behoefte hebben aan):

moeten

müssen

hij moet zo nodig

er hats wieder mal nötig

waar moet je heen (gaan)?

wo musst du hin?

wat moet je? ugs

was willst du?

hij moest en zou het hebben

er wollte und musste es haben

2. moeten (verplicht zijn):

moeten

müssen

moest (je) dat nou (doen)?

musste das sein?

ik moet er niets van hebben (er niets mee te maken hebben)

ich will nichts damit zu tun haben

ik moet er niets van hebben (er niet van houden)

ich mag es überhaupt nicht

moet u nog ver (gaan)?

müssen Sie noch weit?

wat moet ik daarmee?

was soll ich damit?

3. moeten (behoren):

moeten

sollen

dat moet je nog eens doen (als je durft)!

mach das bloß nicht noch mal! ugs

we moesten maar eens gaan

wir sollten allmählich gehen

je moet niet vergeten dat ...

du darfst nicht vergessen, dass ...

je moet niet zo nieuwsgierig zijn

du sollst nicht so neugierig sein

4. moeten:

moeten (onvermijdelijk, noodzakelijk zijn)

müssen

moeten (met ontkenning)

brauchen

het heeft zo moeten zijn

es hat so sein sollen

moeten is dwang

kein Mensch muss müssen

als het moet, dan …

wenn es sein muss, dann …

ze moet er nodig eens even uit (in de buitenlucht)

sie muss unbedingt mal an die frische Luft

ze moet er nodig eens even uit (op vakantie)

sie braucht unbedingt mal Urlaub

5. moeten:

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er zijn aanwijzingen)

müssen

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er wordt beweerd)

sollen

zij moet vroeger knap geweest zijn (ziet men nu nog)

sie muss früher mal sehr hübsch gewesen sein

zij moet vroeger knap geweest zijn (men zegt)

sie soll früher hübsch gewesen sein

je moet de groeten hebben van hem

ich soll dich von ihm grüßen

wat moet dat? ugs

was soll das?

ge·nie·ten¹ <genoot, h. genoten> [ɣənitə(n)] VERB trans

genieten (tot gebruik, voordeel ontvangen)

genießen

genieten (consumeren)

zu sich nehmen

genieten (financieel, bijv. salaris)

beziehen

iems vertrouwen genieten

jds Vertrauen genießen

hij genoot grote faam als acteur

er hatte sich als Schauspieler einen großen Namen gemacht

een hoog inkomen genieten

ein hohes Einkommen genießen

een maaltijd genieten

eine Mahlzeit zu sich nehmen

een goede opleiding genoten hebben

eine gute Ausbildung genossen haben

een grote populariteit genieten

sich großer Beliebtheit erfreuen

hij is vandaag niet te genieten

er ist heute ungenießbar ugs

ge·sle·ten VERB

gesleten volt. deelw. van slijten

Siehe auch: slijten , slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] VERB intr

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

slijten

sich abnutzen

slijten

verschleißen

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten übtr:

slijten

vergehen

slijten

nachlassen

slijten (liefde, haat)

verblassen

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] VERB trans

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

verschleißen

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

abnutzen

slijten (kleding)

abtragen

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich Dat die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

slijten

verbringen

slijten

fristen abw

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

verkaufen

slijten (handelen, doen in)

vertreiben

kan ik niets aan je slijten? scherzh

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

ge·sme·ten VERB

gesmeten volt. deelw. van smijten

Siehe auch: smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] VERB trans

smijten

werfen

smijten

schmeißen ugs

smijten (sterker)

feuern ugs

smijten (sterker)

pfeffern ugs

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

etw zerdeppern

met geld smijten übtr

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten übtr

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

ge·spe·ten VERB

gespeten volt. deelw. van spijten

Siehe auch: spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] VERB intr

spijten

leidtun +Dat

het speet ons dat …

es tat uns leid, dass …

het speet ons dat …

wir bedauerten es, dass …

door·eten <at door, h. doorgegeten> [doretə(n)] VERB intr

1. dooreten (doorgaan):

dooreten

weiteressen

2. dooreten (haasten):

dooreten

eilig essen

in·vre·ten¹ <vrat in, h. ingevreten> [ɪnvretə(n)] VERB trans (door zijn inwerking verteren)

invreten

angreifen

invreten

anfressen

ingevreten ijzerwerk

(vom Rost) angefressene(s) Eisen nt

op·vre·ten¹ <vrat op, h. opgevreten> [ɔpfretə(n)] VERB trans (opeten)

opvreten

auffressen

opgevreten worden van de zenuwen übtr

am Rad drehen

uit·vre·ten <vrat uit, h. uitgevreten> [œytfretə(n)] VERB trans

1. uitvreten (uitspoken):

uitvreten

ausfressen

2. uitvreten:

uitvreten (uithollen)

aushöhlen

uitvreten (oever door water)

ausfressen

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] VERB wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

vergeten

sich vergessen

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

aan·me·ten <mat aan, h. aangemeten> [ametə(n)] VERB trans

aanmeten

anmessen

een aangemeten kostuum

ein Maßanzug

een aangemeten kostuum

ein maßgeschneiderter Anzug

zich een beleefde houding aanmeten übtr

sich höflich geben

mee-eten [meetə(n)] VERB trans

mee-eten

mitessen

een hapje mee-eten

etw mitessen

op·gie·ten <goot op, h. opgegoten> [ɔpxitə(n)] VERB trans

opgieten

aufgießen

opgieten

aufbrühen