Niederländisch » Deutsch

ge·wild1 VERB

gewild volt. deelw. van willen¹, willen²

Siehe auch: willen , willen

wil·de <wilde|n> [wɪldə] SUBST m en f

1. wilde (primitief volk):

Wilde(r) f(m)

2. wilde (wildebras):

ge·won·de <gewonde|n> [ɣəwɔndə] SUBST m en f

ge·wijd [ɣəwɛit] ADJ

3. gewijd (met de liturgie in verband staand):

4. gewijd (een wijding ontvangen hebbend):

gil·de <gilde|n, gilde|s> [ɣɪldə] SUBST nt of m of f

ge·win [ɣəwɪn] SUBST nt geen Pl

ge·wis [ɣəwɪs] ADJ

2. gewis (vaststaand):

ge·waad <ge|waden> [ɣəwat] SUBST nt

ge·welf <ge|welven> [ɣəwɛlf] SUBST nt


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski