Übersetzungen für „blokk“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

blonk VERB

blonk 3. Pers Sg Imperf van blinken

Siehe auch: blinken

blin·ken <blonk, h. geblonken> [blɪŋkə(n)] VERB intr

blinken (licht(jes), spiegel, water)

blinken

blinken (goud, water, ogen)

glänzen

blinken (goud, water, ogen)

gleißen form

blinken (ogen)

leuchten

alles blinkt er

alles blitzt und blinkt

blinkend goud

gleißendes Gold

in haar ogen blonken tranen

in ihren Augen glänzten Tränen

van netheid blinken

vor Sauberkeit blitzen [o. blinken] [o. glänzen]

zijn gezicht blonk van vreugde übtr

sein Gesicht strahlte vor Freude

blok <blok|ken> [blɔk] SUBST nt

1. blok:

blok (stuk hout)

Block m

blok (stuk hout)

Klotz m

blok (brandhout)

Holzscheit nt

2. blok (stuk van ander materiaal):

blok

Block m

slapen als een blok

schlafen wie ein Klotz

een blok marmer

ein Block aus Marmor

een blok marmer

ein Marmorblock

een blok noga

ein Block N(o)ugat

3. blok (meetkundig lichaam):

blok

Quader m

4. blok (huizen):

blok

Block m

blok

Häuserblock m

een blokje omlopen

um den Block gehen

5. blok (vierkant, rechthoekig veld):

blok

Block m

een blok postzegels

ein Block mit Briefmarken

een blok postzegels

ein Briefmarkenblock

6. blok (coalitie):

blok

Block m

het rechtse blok

der rechte Block

7. blok (periode):

blok

≈ Periode f

blok

≈ Zeiteinheit f

een blok aan het been

ein Klotz am Bein

iem voor het blok zetten

jdm die Pistole auf die Brust setzen

voor het blok komen te zitten

vor vollendete Tatsachen gestellt werden

blok·ken <blokte, h. geblokt> [blɔkə(n)] VERB intr

blokken

pauken ugs

blokken

büffeln ugs

blokken

ochsen ugs

blok·ka·de <blokkade|s> [blɔkadə] SUBST f

blokkade

Blockade f

een blokkade opheffen

eine Blockade aufheben

bloed [blut] SUBST nt geen Pl

bloed

Blut nt

blauw bloed hebben übtr

blaues Blut haben

iems bloed (wel) kunnen drinken übtr

jdn in der Luft zerreißen können

eigen bloed bevoordelen

Vetternwirtschaft betreiben

bloed geven

Blut spenden

in zijn bloed baden

in seinem Blut liegen

in zijn bloed baden

blutüberströmt daliegen

dat zit hem in het bloed

das liegt ihm im Blut

in koelen bloede übtr

kaltblütig

iem van koninklijken bloede

jd von königlichem Blut [o. Geblüt]

dat zet kwaad bloed übtr

das schafft böses Blut

nieuw bloed übtr

frisches Blut

iem het bloed onder de nagels vandaan halen übtr

jdn bis aufs Blut reizen

het bloed kruipt waar het niet gaan kan Sprichw

≈ Blut ist dicker als Wasser

bloei [bluj] SUBST m geen Pl

1. bloei plantk.:

bloei

Blüte f

bloei

Blühen nt

de bloei van de bomen

die Baumblüte

in bloei staan

in Blüte stehen

de volle bloei

die Vollblüte

de volle bloei

die Hochblüte

2. bloei übtr:

bloei

Blüte f

de bloei van de kunsten/handel

die Blüte der Künste/des Handels

tot bloei komen

aufblühen

tot bloei komen

erblühen

bloes <bloezen> [blus] SUBST f

bloes

Bluse f

blond <blonde, blonder, blondst> [blɔnt] ADJ

1. blond (haar):

blond

blond

2. blond (lichtkleurig):

blond

hellgelb

blond

goldgelb

bloot¹ [blot] SUBST nt geen Pl

bloot

Nackte(s) nt

bloot ugs

Fleisch nt

een film met veel bloot erin

ein Film mit viel (nacktem) Fleisch

bloem <bloem|en> [blum] SUBST f

1. bloem plantk.:

bloem

Blume f

de bos bloemen

der Strauß Blumen

de bos bloemen

der Blumenstrauß

dubbele bloemen

gefüllte(n) Blumen [o. Blüten] Pl

geen bloemen (in advertentie)

Blumenspenden dankend verbeten

iem in de bloemetjes zetten

jdn mit Blumen umgeben

iem in de bloemetjes zetten übtr

jdm einen festlichen Empfang bereiten

de bloemen staan op de ruiten übtr

die Fenster haben Eisblumen

2. bloem (puik, keur):

bloem

Blüte f

de bloem van de natie

die Blüte der Nation

3. bloem (meel):

bloem

Mehl nt

bloem

Auszugsmehl nt

blok·uur <blok|uren> [blɔkyr] SUBST nt

blokuur

Doppelstunde f

blokuur

Blockstunde f

blon·ken VERB

blonken 3. Pl Sg Imperf van blinken

Siehe auch: blinken

blin·ken <blonk, h. geblonken> [blɪŋkə(n)] VERB intr

blinken (licht(jes), spiegel, water)

blinken

blinken (goud, water, ogen)

glänzen

blinken (goud, water, ogen)

gleißen form

blinken (ogen)

leuchten

alles blinkt er

alles blitzt und blinkt

blinkend goud

gleißendes Gold

in haar ogen blonken tranen

in ihren Augen glänzten Tränen

van netheid blinken

vor Sauberkeit blitzen [o. blinken] [o. glänzen]

zijn gezicht blonk van vreugde übtr

sein Gesicht strahlte vor Freude

klok·ken² <klokte, h. geklokt> [klɔkə(n)] VERB trans (de tijd opnemen)

klokken

stoppen

slok·ken <slokte, h. geslokt> [slɔkə(n)] VERB trans

slokken

schlingen