Übersetzungen für „EEC“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

lec <legnie> [lets] VERB intr perf geh

1. lec (położyć się):

lec

sich Akk [hin]legen

lec jak długi [lub długa]

der Länge nach hinfallen

2. lec < perf po‑> (stracić życie):

lec

fallen

lec

ums Leben kommen

poległ w bitwie o wolność ojczyzny

er kam bei der Schlacht um die Freiheit des Vaterlandes ums Leben

lec w grobie

ums Leben kommen

3. lec übtr (ulec zniszczeniu):

lec

zerstört werden

miasto legło w gruzach

die Stadt f versank in Schutt und Asche

EEG [eegje], eeg. [eegje] SUBST nt inv

EEG skr od elektroencefalogram

EEG

EEG nt

Siehe auch: elektroencefalogram

elektroencefalogram <Gen ‑u, Pl ‑y> [elektroentsefalogram] SUBST m MED

elektroencefalogram

Elektroenzephalogramm nt

elektroencefalogram

EEG nt

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

Siehe auch: cieknąć

cieknąć <‑nie; Imperf ‑nij> [tɕeknoɲtɕ] VERB intr

1. cieknąć < perf po‑> (spływać powoli):

cieknąć

fließen

cieknąć

rinnen

łzy ciekną komuś po policzkach

die Tränen fpl laufen jdm über die Wangen

komuś cieknie ślinka

jdm läuft das Wasser nt im Mund[e] zusammen

2. cieknąć:

cieknąć (przeciekać)

lecken

cieknąć (przeciekać)

leck sein

cieknąć (kran)

tropfen

dach cieknie

es tropft durch das Dach

[woda] cieknie z kaloryfera

das Wasser nt tropft aus der Heizung

[woda] cieknie z kaloryfera

die Heizung f hat ein Leck [o. leckt]

I . piec² <piecze> [pjets] VERB trans

1. piec < perf u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec nur imper (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht nt glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem geh

diese Wunde f brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] VERB intr <perf po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] VERB refl

1. piec < perf u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < perf po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich Akk in [o. von] der Sonne braten lassen ugs

biec <biegnie; Imperf biegnij; pret biegł> [bjets] VERB intr

1. biec (przemieszczać się na nogach):

biec

laufen

biec

rennen

biec co tchu [lub sił w nogach]

laufen, was das Zeug nt hält

biec galopem

im Galopp laufen

biec galopem

galoppieren

biec kłusem

im Trab laufen

biec kłusem

traben

biec jak na skrzydłach

wie beflügelt laufen

biec z górki na pazurki

bergab [sehr schnell] rennen

2. biec (śpieszyć się):

biec

[sich Akk ] [be]eilen

biegnę na zajęcia

ich muss schnell zum Unterricht

biec na pomoc

zu Hilfe eilen

3. biec (przesuwać się):

biec

vorbeiziehen

chmury biegną po niebie

Wolken fpl ziehen über den Himmel

łzy biegną jej po policzkach

Tränen fpl kullern ihr die Wangen herunter

biec wzrokiem za kimś/czymś

jdn/etw mit den Augen verfolgen

4. biec:

biec (mijać) (czas)

vergehen

biec (mijać) (czas)

verstreichen

coś biegnie swoim torem

etw geht seinen Gang

5. biec (prowadzić):

biec

führen

ta droga biegnie aż do wioski

dieser Weg m führt bis zum Dorf

rzec <rzeknie; Imperf ‑knij> [ʒets] VERB intr perf geh

można by rzec...

man könnte sagen ...

Wendungen:

słowo się rzekło, kobyłka u płota sprichw

versprochen ist versprochen

słowo się rzekło, kobyłka u płota sprichw

ein Mann m , ein Wort nt

I . siec <‑cze; Imperf ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] VERB trans

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; Imperf ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] VERB unpers (zacinać)

siecze deszcz

der Regen m peitscht

spec <Gen ‑a, Pl ‑e> [spets] SUBST m ugs

spec

Kanone f ugs

spec od czegoś [lub w czymś]

Kanone in etw Dat ugs

ulec [ulets]

ulec perf od ulegać

Siehe auch: ulegać

ulegać <‑ga; perf ulec> [ulegatɕ] VERB intr

1. ulegać (przegrać walkę):

ulec komuś

jdm unterliegen

ulec komuś

gegen jdn verlieren

2. ulegać (podporządkowywać się):

ulegać komuś/czemuś

sich Akk jdm/etw unterordnen

ulegać czyimś namowom

sich Akk von jdm überreden lassen

ulegać prośbom

den Bitten nachgeben

3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):

ulegać nastrojom

Gefühlsschwankungen unterliegen

ulegać halucynacjom

Halluzinationen haben

ulegać czyjemuś urokowi

jds Zauber erliegen

ulegać pokusie zrobienia czegoś

der Versuchung erliegen, etw zu tun

4. ulegać (podlegać działaniu):

ulegać przemianom

Veränderungen unterliegen

ulegać przemianom

sich Akk verändern

ulec wypadkowi

verunglücken

ulec wypadkowi

einen Unfall erleiden

ulec zakażeniu

sich Akk anstecken

ulec zepsuciu

verderben

ulec zniszczeniu

zerstört werden

ulegać obcym wpływom

fremden Einflüssen unterliegen

nie ulega wątpliwości, że...

es ist unzweifelhaft [o. steht außer Zweifel] , dass ...

5. ulegać geh (oddawać się):

ulegać komuś

sich Akk jdm hingeben

wiec <Gen ‑u, Pl ‑e> [vjets] SUBST m geh

wiec

Kundgebung f

przemawiać na wiecu

auf einer Kundgebung eine Ansprache halten

I . wlec <wlecze> [vlets] VERB trans

1. wlec (przesuwać):

wlec

schleppen

ledwie wlec za sobą nogi

sich Akk nur mit Mühe vorwärts schleppen [können]

2. wlec (ciągnąć za sobą):

wlec

hinter sich Dat herziehen [o. herschleifen]

3. wlec (zabierać niepotrzebnie):

wlec

mit sich herumschleppen

II . wlec <wlecze> [vlets] VERB refl

1. wlec (ciągnąć się):

wlec się po ziemi (suknia)

auf dem Boden schleifen

2. wlec:

wlec (poruszać się powoli) (człowiek)

sich Akk [hin]schleppen

wlec (pojazd)

sich Akk schleppen

jakaś sprawa wlecze się jak smród po gaciach vulg

eine Sache zieht sich Akk ins Unendliche

3. wlec ugs:

wlec (mijać powoli) (czas)

sich Akk hinschleppen [o. lange hinziehen]

4. wlec übtr:

wlec (snuć się) (dym)

ziehen

wlec (snuć się) (dym)

kriechen