Übersetzungen für „Ländergrenzen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Lạndesgrenze <‑, ‑n> SUBST f

Landesgrenze (eines Staats)

granica f państwa

Landesgrenze (eines Bundeslandes)

granica f kraju związkowego

aneinạnder|grenzenALT VERB intr

aneinandergrenzen → aneinander

Siehe auch: aneinander

aneinạnder [--​ˈ--] ADV

1. aneinander (räumlich):

sich aneinander fügen

łączyć [perf po‑] się

aneinander fügen TECH

łączyć [perf po‑] [ze sobą]

die Dominosteine aneinander fügen

układać [perf ułożyć] domino

Perlen auf einer Schnur aneinander reihen

nawlekać [perf nawlec] korale na sznur

aneinander hängen

zawieszać [perf zawiesić] obok siebie

aneinander grenzen (Länder)

graniczyć ze sobą

aneinander grenzen (Grundstücke)

sąsiadować ze sobą

aneinander halten

porównywać [perf porównać] ze sobą

sich aneinander schmiegen

przytulać [perf przytulić ][lub tulić] się do siebie

vor Kälte schmiegten sich die Kinder eng aneinander

z zimna dzieci ntpl tuliły się do siebie

aneinander stellen

stawiać [perf postawić] obok siebie

die Regale wurden alle aneinander gestellt

wszystkie regały ustawiono obok siebie

aneinander stoßen

zderzać [perf zderzyć] się ze sobą

versehentlich stießen sie beim Tanzen aneinander

niechcący zderzyli się ze sobą w tańcu

an dieser Stelle stoßen unser Grundstück und der Fluss aneinander

w tym miejscu nasza działka f styka się z rzeką

2. aneinander (zeitlich):

sich aneinander reihen

następować [perf nastąpić] po sobie

die Jahre reihten sich aneinander

mijał rok m za rokiem

3. aneinander fig:

mit jdm aneinander geraten (handgreiflich)

wdawać [perf wdać] się z kimś w bójkę

aneinander denken

myśleć [perf po‑] o sobie nawzajem

ạn|grenzen VERB intr

an etw Akk angrenzen (Land)

graniczyć z czymś

an etw Akk angrenzen (Fluss, See)

znajdować się przy czymś

I . ạb|grenzen VERB trans

1. abgrenzen (die Grenze bilden):

abgrenzen Felder

odgraniczać [perf odgraniczyć]

2. abgrenzen (einfrieden):

abgrenzen Grundstück

odgradzać [perf odgrodzić]

3. abgrenzen (abtrennen):

abgrenzen

oddzielać [perf oddzielić]

abgegrenzter Bereich

oddzielny zakres m

Begriffe gegeneinander [o. voneinander] abgrenzen

rozgraniczać [perf rozgraniczyć] pojęcia

II . ạb|grenzen VERB refl

1. abgrenzen (eine Grenze festlegen):

abgrenzen

odgradzać [perf odgrodzić] się

abgrenzen

separować [perf od‑] się

sich mit einem Zaun von den Nachbarn abgrenzen

odgrodzić się płotem od sąsiadów

2. abgrenzen (sich distanzieren):

sie grenzt sich vollständig von diesen Ansichten ab

[ona] całkowicie dystansuje się od tych poglądów

er hat sich abgrenzen gelernt

nauczył się dystansować

begrẹnzen* VERB trans

1. begrenzen (eine Grenze bilden):

begrenzen

odgraniczać [perf odgraniczyć]

begrenzen Wiese, Gebiet

odgradzać [perf odgrodzić]

das Grundstück wird von einem Wald begrenzt

działkę gruntu odgranicza las m

2. begrenzen (beschränken):

begrenzen Geschwindigkeit, Redezeit

ograniczać [perf ograniczyć]

a̱u̱s|grenzen VERB trans

1. ausgrenzen (ausklammern):

jdn/etw [aus einem Bereich] ausgrenzen

wyłączać [perf wyłączyć] kogoś/coś [z jakiegoś obszaru]

eine Problematik bewusst ausgrenzen

świadomie pomijać [perf pominąć] pewien problem

2. ausgrenzen (ausschließen):

ausgrenzen

wyłączać [perf wyłączyć]

ausgrenzen

wykluczać [perf wykluczyć]

aus einer Gruppe ausgegrenzt werden

zostać wykluczonym z grupy

e̱i̱n|grenzen VERB trans

1. eingrenzen (einfassen):

eingrenzen Grundstück, Gebiet

odgradzać [perf odgrodzić]

2. eingrenzen fig (beschränken):

eingrenzen Thema, Begriff

ograniczać [perf ograniczyć]

wie kann man das Problem eingrenzen?

jak można ograniczyć [lub zmniejszyć] ten problem?

O̱bergrenze <‑, ‑n> SUBST f

Obergrenze

górna granica f

Fe̱hlergrenze <‑, ‑n> SUBST f

Fehlergrenze

granica f błędu