Polnisch » Deutsch
Meintest du vielleicht: umowny , upiorny , komorny , umorzyć , zborny , oporny , sporny , dworny , korny , borny , umyślny , molarny , wyborny , toporny , sonorny , pozorny , pokorny , odporny , umocnić , umownie , umoczyć , farny , durny , wtórny , skórny , górny und umowa

umowny [umovnɨ] ADJ

1. umowny (ustalony w umowie):

umowny
vertraglich

2. umowny (konwencjonalny):

umowny symbol
konventionell
umowny symbol
herkömmlich

umorzyć [umoʒɨtɕ]

umorzyć perf od umarzać

Siehe auch: umarzać

umarzać <‑rza; perf umorzyć> [umaʒatɕ] VERB trans

I . komorny [komornɨ] ADJ HIST

komorny
Gerichtsvollzugs-
pisarz komorny
Gerichtsschreiber m

II . komorny <Gen ‑nego, Pl ‑ni> [komornɨ] SUBST m adj. Dekl. HIST

upiorny [upjornɨ] ADJ geh

borny [bornɨ] ADJ CHEM

korny [kornɨ] ADJ

dworny [dvornɨ] ADJ geh

sporny [spornɨ] ADJ

oporny [opornɨ] ADJ

1. oporny (nieposłuszny):

oporny pies, uczeń
unfolgsam
oporny pies, uczeń
widerspenstig

2. oporny (ociągający się):

oporny płatnik
widerstrebend

3. oporny (stawiający opór):

oporny zamek
widerspenstig
oporny zamek
festsitzend

zborny [zbornɨ] ADJ

1. zborny (spójny, logiczny):

zborny utwór, wypowiedź
logisch
zborny utwór, wypowiedź
kohärent

2. zborny MILIT:

punkt zborny
Sammelpunkt m

umoczyć [umotʃɨtɕ]

umoczyć perf od moczyć

Siehe auch: moczyć

I . moczyć <moczy; Imperf mocz> [motʃɨtɕ] VERB trans

1. moczyć < perf z‑> (zwilżać):

moczyć włosy
nass machen

2. moczyć < perf na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę
einweichen
moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie
wässern
moczyć kij scherzh
den Wurm [o. Würmer] baden scherzh ugs

II . moczyć <moczy; Imperf mocz> [motʃɨtɕ] VERB refl

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy
die Wäsche f wird eingeweicht

2. moczyć < perf z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

moczyć
einnässen
moczyć
das Bett nässen geh
moczyć
ins Bett machen

umownie [umovɲe] ADV

1. umownie (na drodze umowy):

umownie ustalać
vertraglich

2. umownie (symbolicznie):

umownie przedstawiać
fiktiv geh
umownie przedstawiać
symbolisch

umocnić [umotsɲitɕ]

umocnić perf od umacniać

Siehe auch: umacniać

I . umacniać <‑ia; perf umocnić> [umatsɲatɕ] VERB trans

1. umacniać (wzmacniać):

umacniać coś czymś mur, rusztowanie
etw mit etw befestigen

3. umacniać (utwierdzać):

umacniać kogoś w przekonaniu, że...
jdn in der Überzeugung bestärken, dass ...

4. umacniać MILIT:

umacniać
befestigen

II . umacniać <‑ia; perf umocnić> [umatsɲatɕ] VERB refl

2. umacniać (nabierać pewności):

umocnił się w przekonaniu
in ihm bestärkte sich die Überzeugung f

3. umacniać MILIT:

umacniać
Befestigungen anlegen

odporny [otpornɨ] ADJ

pokorny [pokornɨ] ADJ geh

pozorny [pozornɨ] ADJ

sonorny [sonornɨ] ADJ LING

toporny [topornɨ] ADJ geh

wyborny [vɨbornɨ] ADJ geh

molarny [molarnɨ] ADJ CHEM

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Wörterbuch durchsuchen

Polnisch

Seite auf Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Wörterbücher durchsuchen
Beliebteste