Übersetzungen für „kleding“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

klịng [klɪŋ] INTERJ

kling

odgłos dzwonka

I . kle̱i̱n [klaɪn] ADJ

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka f

die Hose ist ihm zu klein

spodnie Pl są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna m

kleiner werden

maleć [perf z‑]

kleiner werden

zmniejszać [perf zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat m

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę ugs

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch m

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło nt

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen Sprichw

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] ADV

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [perf dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen ugs

robić [perf z‑] siusiu ugs

Wendungen:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben ugs

praca f zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen ugs (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera ugs

klein beigeben

spuszczać [perf spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [perf dać] za wygraną

Kle̱i̱ne(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SUBST mf dekl wie Adj

1. Kleine (Kind):

Kleine

mały(-a) m (f)

2. Kleine iron ugs:

na, Kleine/Kleiner!

no, mała/mały!

die lieben Kleinen

słodkie szkraby mpl scherzh

Ụnding [ˈʊndɪŋ] SUBST nt

es ist ein Unding das zu tun

to niedorzeczność f tak robić

I . kle̱ben [ˈkleːbən] VERB intr

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw Dat] kleben

przyklejać [perf przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster m dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia f jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula f kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce fpl są brudne od krwi

3. kleben fig ugs (festhalten an):

an etw Dat kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace fpl domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność f spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie ugs

II . kle̱ben [ˈkleːbən] VERB trans

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [perf przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben ugs

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [perf s‑]

kle̱brig [ˈkleːbrɪç] ADJ

1. klebrig (klebend):

klebrig Stoff

klejący

klebrig Stoff

kleisty

klebrig Stoff

lepki

ich habe klebrige Finger

mam lepkie palce

2. klebrig abw (schmierig):

klebrig Benehmen

lizusowski abw ugs

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] VERB trans

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [perf ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] VERB refl (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

Bọnding <‑s, ‑s> [ˈbɔndɪŋ] SUBST nt MED

Bonding

tworzenie nt więzi między matką a dzieckiem

Pụdding <‑s, ‑s [o. ‑e]> [ˈpʊdɪŋ] SUBST m

Pudding

pudding m

Pudding

budyń m

Ho̱lding <‑, ‑s> [ˈhoːldɪŋ, ˈhɔʊldɪŋ] SUBST f WIRTSCH

Holding

holding m

I . bedịngt ADJ

bedingt Erlaubnis:

bedingt

warunkowy

bedingter Reflex

odruch m warunkowy

bedingt durch ...

uwarunkowany...

II . bedịngt ADV

1. bedingt (eingeschränkt):

bedingt

z zastrzeżeniem

bedingt

warunkowo

bedingt gültig Norm

częściowo obowiązujący

bedingt gültig Bedingungen, Voraussetzungen

częściowo ważny

bedingt richtig Einwand

częściowo słuszny

das ist nur bedingt richtig

to się tylko w części zgadza

dieses Gerät ist nur bedingt tauglich

to urządzenie nt jest użyteczne po spełnieniu warunków

2. bedingt CH, A JUR:

bedingt

warunkowo

einen Gefangenen bedingt entlassen

zwolnić więźnia warunkowo